22-7
Nadat we afgerekend hadden op de camping reden we verder over deE-6 tot aan Lodingen.
Daar sloegen we af richting de kust.( de E-10) Op een gegeven moment hadden we een mooi plekje gevonden om koffie pauze te houden. En jawel wederom stopte er een bus met Duitse toeristen. De deur ging open en als vliegen verspreiden ze zich over de prachtige plaats. hup hier heen, foto maken hup daar heen hup volgende foto en 10 min later waren ze weer vertrokken. Nou zijn de Lofoten erg in trek dus was het logisch dat hier veel toeristen waren. Boven in Noorwegen is dat veel minder dus we moesten er eventjes aan wennen. Ook wij trokken weer verder en toen..... langs de kant van de weg
 |
uitzicht bij de koffie pauze s'morgens |
op een schuine helling zag ik hem staan. Heel even maar want al rijdend schiet je er snel voor bij. Ik zag echt waar.... EEN ELAND. Hij stond met zijn kont naar de weg te grazen. Albert vroeg nog of hij moest keren maar eer je dan weer terug bent is de eland al weg en al zou hij er nog zijn dan hadden we op de doorgaande weg toch niet kunnen stoppen. Albert heeft hem niet gezien maar ik weet het heel zeker.In Solvear hebben we nog eventjes rond gekeken maar in de dorpen/stadjes zijn hier is niet zoveel te beleven.
Wat verder op de weg kwamen we een bordje tegen met een pijl naar een bezienswaardige plek. En omdat wij het rustig aan zouden doen sloeg Albert dus af. We kwamen voorbij een strand waar het heel erg druk was. De weg was al smal en er stonden ook nog eens auto's langs de weg geparkeerd. Albert had al spijt dat we afgeslagen waren en wilde ergens draaien. Niet dus,! Geen een mogelijkheid om dat te doen.Al snel kwamen we een stoplicht tegen voor een brug. Eerst mocht het tegenovergestelde verkeer erover en dan wij. Het was zo'n hele hoge steile brug maar wel goed te doen met de camper. Toen kwamen we weer langs zo'n druk punt. drommen duikers liepen hier over de weg om naar een plek te gaan om te duiken. En nog steeds geen kans om om te draaien. Weer verder kwamen we een heleboel berg bergbeklimmers tegen. Toen ik naar de rotsen keek zag ik ze ook klimmen. Nou dan maar door rijden en zien waar we uit kwamen dachten we. Weer een brug met stoplichten. pfff.... En dan eindelijk komen we helemaal aan het einde van de weg in een piep klein oud vissersdorpje genaamd Hellingvaer. Natuurlijk keken wij er rond. Het was er gezellig druk en het was leuk om er eventjes rond te lopen.En toen moesten we die zelfde weg weer terug. Omdat we nu wisten wat ons te wachten stond leek de weg veel korter als heen. Uiteindelijk vonden we een mooie camping nabij Flakstad. Heerlijk aan het strand. We stonden iets hoger dan het strand en hadden een schitterend uitzicht over de zee en de bergen.. We
 |
uitzicht vanaf het plekje waar wij stonden. |
aten buiten, liepen over het strand en speelden met Max en zijn bal, dronken buiten koffie en genoten van het uitzicht en de rust. Rond een uur of 22.45 gingen we heel tevreden naar bed. Nou hebben ook wij dak luiken in de camper en vanuit mijn bed kan ik daar heel makkelijk bij. Ik besloot om nog een keer an het uitzicht te genieten vanuit dat dakluik. Wat ik toen weer zag......De avond zon stond op de berg achter ons en kleurde de berg rood ALPEN GLUHEN. Wauw zo mooi had ik dat nog nooit gezien. Dus snel mijn bed weer uit. Deur open en nog snel even foto's maken. In mijn pyjama.
En ik was echt de enige niet die dat deed.En het was nog maar net op tijd want 5 min later was het al weer gebeurd. Wat een geweldige dag hadden wij met een prachtig toetje.