Uvdal/porsgrunn

2-8

Zoals het er op leek had Max nauwelijks jeuk of last van al die bulten. Het zag er niet zo fris uit maar ja, wat doe je er aan. Om nou met hem naar een dieren arts te gaan vonden we nog niet echt nodig.
We reden richting Larvik en ook hier was de omgeving erg mooi.Het leek iets op Oostenrijk , een vriendelijk landschap. In Kongsberg wilden we op de camping staan maar we hadden van te voren niet bedacht dat dit een enorme grote stad is, niets voor ons om daar op een stadscamping te staan. We zochten wel verder. Er moesten er een aantal zijn. Helaas was Tom tom van slag en we dwaalden en dwaalden maar rond. En ineens zag ik een bord met een pijl.Camping die kant op. We reden en reden en draaiden weer en draaiden weer terug en toen na zo'n 20 kilometer ... ja hoor eindelijk een camping. Krijg nou wat joh, dit is de camping waar we vorig jaar ook gestaan hadden. Doordat we nu vanaf de andere kant aankwamen hadden we dat helemaal niet door gehad. Ten eerste was hij erg duur( dat kwam doordat je bij een grote stad en aan de kust bent) en vorig jaar hadden we het daar totaal niet naar onze zin. Dit werd m niet. Volgende camping was mega mega groot. Weer de volgende nog groter maar ja, we moesten toch ergens overnachten. Albert stapte uit. De camping stond stamp en stamp vol maar we konden nog wel naast de receptie en restaurant voor een nachtje staan. |Nou niet dus. Weer het hele eind terug gereden, intussen deed Tom weer wat hij moest doen en die gaf aan dat er aan de andere kant van Larvik nabij Porgrunn nog een camping was, een half uurtje rijden nog.
Zo gezegd, zo gedaan. Zo blij dat we dit gedaan hadden, het was me daar leuk!  De camping lag aan een inham van een fjord. We konden zo naar het strandbad lopen
waar Max lekker even achter zijn bal aan kon rennen en kon
zwemmen. Als we ongeveer 10 minuutjes tussen de bomen door over de rotsen liepen kwamen we uit bij een hele lange brug/steiger waar vanaf tientallen mensen de ene vis na de andere uit het water haalde. Heel relaxt om daar boven op de keien te zitten en te kijken naar die vissers.  

 Op deze camping hebben we twee nachten gestaan, heerlijk gekeuveld gewandeld enz.

Nabij Geilo weg 52/Uvdal

1-8

Vandaag konden we weer heerlijk buiten ontbijten . Helaas kwam er al heel snel bewolking en daardoor koelde het direct heel erg af. We reden eerst even terug naar Gol om wat boodschapjes te doen om daarna verder terug te rijden tot Geilo. Als we daar rond willen kijken is er wederom weer geen parkeerplaats voor ons en gaan we dus verder.Intussen reden we over weg 40 , een weg waar ongeveer 6 campings aan zouden moeten liggen. Hoog in de bergen en de natuur was er prachtig.  En ja hoor, we vonden de camping(kjes) wel maar er was niets te beleven. Alles was er doods en stil, het is daar een echt ski gebied waar zomers totaal niets te doen is. En nu? We besloten om door te rijden totdat we vanzelf ergens een camping tegen zouden komen. We kwamen door piep kleine gehuchten waar de mooiste stavkirkjes stonden. En zo kwamen we aan in Uvdal waar ook een stavkirkje was en een soort spinnerij van vroeger waar nu nog gehandwerkt werd en ook handwerk verkocht werd. Voor ons idee erg ouderwets maar het was leuk om even te kijken. Niet veel later zagen we een kleine camping langs de weg liggen aan een beek. Dat leek ons wel wat.We mochten staan waar we wilden en vonden een leuke plek aan die beek. Albert ging even een tukkie doen en Max lag heerlijk op het grote bod te knagen dat we in Fargernes voor hem hadden gekocht.Na een half uurtje zag ik ineens allemaal kleine zwarte beestjes in Max zijn vacht. Nee he! HET ZAL TOCH NIET.... Geen vlooien a.u.b. Ik pakte zo'n beestje en kon hem fijn knijpen in mijn handen, geen vlooien dus maar wat dan?? Ik tilde Max op om hem verder te bekijken en wat ik toen zag.... Zijn buik zat helemaal maar dan ook helemaal vol met grote bloederige bulten. Zo ook in zijn oksels en tussen zijn achterpootjes, een en al bloederige bulten. Intussen werd Albert wakker en ook hij schrok van arme Max. Ik tilde hem op en ging met hem naar de camping houder en ook die schrok, had het nog nooit gezien. Nou bleek het een camping te zijn waar veel gevist werd. De vis werd direct aan de waterkant schoon gemaakt en het afval werd in het gras gegooid. Wij hadden echter niets geroken of gezien daarvan maar daar zaten dus die muggen larven in die Max als een heerlijke prooi zagen. We reden de camper naar het midden van het veld en ik had afgesproken met de camping beheerder dat, als het daar ook was, we zouden vertrekken en ik zou dan het geld terug krijgen. Gelukkig was dat niet nodig, de larven waren echt alleen aan de waterkant.