zondag 29 oktober 2017

dag 16

palmboom op de camping
 dag16,

Voor het eerst in deze vakantie op Sardena heeft het geonweerd vannacht. Wij waren hier blij om omdat wij hoopte dat hiermee ook de warmte wat minder werd. Maar helaas stopte de regen al na 10 min. en de warmte was nog goed aanwezig. Wij besloten om deze dag helemaal niets te ondernemen maar om een dag bij de camper te blijven. Onder de eucalyptus bomen was het goed uit te houden en  het windje was ook heerlijk. Wij liepen wel een rondje over de camping en nog een keertje richting zee en weer terug. S'avonds hadden wij het idee geopperd om bij het restaurante /pizzeria gezellig te gaan uiteten. Deze ging om 19.30 open en rond 20.00 u dachten wij er maar eens heen te gaan. Er zat helemaal niemand behalve het personeel. Nadat wij gevraagd hadden of ze wel open waren bevestigde zij dit en omdat het moest werden er een paar stoelen van de tafels afgehaald. Wij bestelden een pizza en deze smaakte wel heerlijk maar om nou te zeggen dat het gezellig was.....
vruchten van de palmboom die uiteindelijk uitgroeien tot dadels
Wij besloten om maar geen toetje meer te eten. En zo kwamen wij enigszins verbouwereerd weer bij de camper aan. Dit viel echt tegen. Jammer

dag 15




dag 15,

wij hielden ons gemak bij de camper
Vanmorgen verlieten wij deze camperplaats. het was leuk voor een nachtje. De plek was leuk maar er was weinig te beleven in de nabijheid. Gisteravond was er in de bar/bistro nog lang muziek, de Italianen houden wel van een feestje. Het was niet overdreven hard en wij hadden er geen last van. Zoals wij het konden horen was het een zingende Italiaanse of Sardeense man die zichzelf begeleide op een gitaar. Stipt om  01.30 u stopte het. Wij reden door Flussuo, een stadje met veel mooie muurschilderingen en later door Tresnuragas . Dit is een stadje met echte Italiaanse sfeer. De bewoners leven op straat en met name de mannen zaten hier in groepjes op straat. Volgens de A.N.W.B. kaart is Tresnuragaseen een  bezienswaardig plaatsje en  dat klopt wel vonden wij. Wij zijn hier niet uitgestapt maar reden door. Het landschap was hier heel afwisselend. Van dorre vlaktes tot een gebied met olijfbomen en kleine gehuchtjes. En ook groeit er hier veel bamboe.  In dit gebied kwamen wij ook ineens wat meer campers tegen.  Wij kwamen aan bij de door Albert geselecteerde camping maar dat vonden wij beide niets. De omgeving sprak ons niet aan en dus werd tom tom camper geraadpleegd. Camperplaats/ camping nummer 2 werd het ook niet. Deze was voor ons veel te massaal, bom en bom vol. De campers stonden dicht op elkaar dus dat betekende opnieuw tom tom camper raadplegen en de camper app op de telefoon. Deze vertelde ons dat er nog een camping was nabij Oistano, aan de kust en dat leek wel goed. Toen wij aankwamen twijfelden wij weer maar na lang beraad besloten wij toch maar om ons aan te melden bij de receptie. Het viel achteraf goed mee. Het was op een camping en dat was een van de eerste keren op Sardena dat wij op een camping stonden. Er waren ook vaste bewoners in sta caravans en ook werden er leuke huisjes verhuurd. De zee was ongeveer 600 meter lopen en dat was daar voor ons doen erg druk. Het was een bewaakt strand waar max niet mocht komen. De mensen zaten allemaal onder parasols.Wij liepen weer terug naar de camper en hielden daar ons gemak

zaterdag 28 oktober 2017

dag 14

dag 14,

kustweg richting Bosa
een rustig plaatsje voor de camper
Toen wij opstonden was het al 30 graden. Tjonge en de dag moest eigenlijk nog beginnen, dat beloofde wat! De zweetdruppeltjes stroomde van ons  allebei af terwijl wij de camper rij vaardig maakte.Wij verlieten deze mooie camperplaats en reden richting Bosa.Wij reden nog een keer door Alghero en nu zagen wij eigenlijk pas hoe groot het stadje was. Wij hadden alleen het hele oude gedeelte bekeken. Wij reden een prachtige kustweg  af en toe hoog boven de zee. Dan werd het landschap weer rotsachtig en er groeien hier geen bomen meer. Alleen maar struiken Door de enorme warmte was  het mistig boven de zee.Wij kwamen aan bij de camperplaats die Albert van te voren had opgezocht maar die lag wel een heel eind van Bosa vandaan. Toch besloten wij wel om hier te blijven. Wij hadden er een heel rustig plekje gevonden maar ik moest er wel aan wennen. Ik heb dat wel vaker dat ik mij niet direct thuis voel maar dat kwam vanzelf wel weer. Albert reed eventjes alleen op de scooter weg om boodschappen te doen. Achteraf bleek dat de buurtsuper  ongeveer 6 kilometer weg te zijn dus dat viel achteraf best mee. Wij stonden dus op een nieuwe camper plaats en weer (bijna) direct aan de zee. Door de enorme warmte waren wij alle twee eventjes in slaap gesukkeld en toen wij wakker werden stond er een verkoelend windje. Wij stapten op de scooter en reden naar Bosa. In de eerste instantie vonden wij er geen klap aan. Dat viel enorm tegen. In de boekjes stond het beschreven als bezienswaardig maar wij zagen dat niet zo.Nadat wij wat rond reden zagen wij ergens boven een kasteel liggen. En op weg daar naar toe kwamen wij door een heel oud gedeelte van Bosa.  En in dit oude gedeelte daar wonen de mensen nog in van die hele oude huizen in hele smalle straten . Ook le-

De huizen in het oude gedeelte van Bosa staan erg dicht op elkaar
een van de smalle straatjes in het oude gedeelte van Bosa
ven de mensen op straat. Ze zitten in de deur openingen of buiten bij de cafés . Terwijl wij door die straten reden voelde ik mij een vreemde eend in de bijt. Ik heb het idee dat er niet zo heel veel toeristen komen. In totaal waren er drie of vier van dit soort straten. Albert probeerde bij het kasteel te komen en dat lukte een heel eind. Ineens stopte de weg en moesten wij  lopend verder omhoog en dat bleek nog een heel eind te zijn. Dat hebben wij niet gedaan vanwege de warmte. En zo reed de scooter de weg weer terug naar beneden. Onderweg heb ik nog wel foto's van Bosa genomen . Hier kan je heel goed zien hoe alles in en op elkaar is gebouwd. Ook hebben de huizen hier veel dakterrassen .Eenmaal terug bij de camper besloten wij om nog even de zee in te gaan. En dat was hier niet zo'n fijne ervaring. De zee ligt hier helemaal vol met rotsen en stenen .Albert had Max nog eventjes opgehaald maar dat was ook al geen goed idee. Max houd nou eenmaal niet van water en was de zee eerder uit dan dat Albert hem erin had. En toen werd het tijd om te douchen. Dat koste hier 1 euro. Gewapend met die ene euro ging ik op zoek.De camperplaats was echter heel erg uitgestrekt en Albert had verteld waar hij ongeveer was maar het was lastig uit te leggen. Uiteindelijk had ik een douche gevonden. Alleen koud water en ik mocht hier geen zeep of shampoo gebruiken. Nou was het buiten wel warm maar om dan een echte koude douche te nemen was voor mijn spieren geen succes. Een beetje ontdaan kwam ik bij de camper terug. Albert is toen met mij mee gelopen maar wat een chaos was het door. Je moest die euro in een automaat en een nummer van de douche die je ging gebruiken intoetsen. Maar dan begon het water ook gelijk te lopen. Albert bleef erbij en terwijl ik " JA" riep deed hij de euro erin. Het was er druk en heel eenvoudig. Maar oké, ik had nu wel een warme douche. Je maakt wat mee op Sardena als het om de douche gaat Al met al aten wij deze dag pas om 20.30 . Wij waren helemaal de tijd vergeten. Maar hier valt dat niet op. De Italianen eten altijd zo laat. Wij pasten ons al aardig aan de leefstijl op Sardena aan.
Bosa




dag 13

dag 13,

Een van de nauwe straatjes van Alghero
Vanmorgen zijn wij eerst op de scooter terug gereden naar Alghero.Wij reden hier een heel stuk langs de kust en het windje werkte verkoelend.Ook reden wij langs een heel groot uitgestrekt sport park. Gisteravond was het hier een drukte van belang. De Sardenen sporten heel serieus in dit soort parken.
Maar op dit tijdstip was er niets te beleven.
Eenmaal in Alghero hebben wij de toerist uitgehangen. De sfeer was totaal anders dan gisteravond.
S'avonds komt zo'n stadje helemaat tot leven. Nu liepen er vooral toeristen maar de sfeer was heel anders.
Alghero is echt de moeite waard om het een bezoek te brengen. Wij dronken er cappuccino nadat wij eerst op de prijslijst hadden gekeken. 2 euro en de cappuccino zag er voortreffelijk uit! Ik dronk de G-sleutel en Albert de bloem. Hij smaakte net als hoe hij eruit zag. Voortreffelijk! Wij kochten onze eerste ansichtkaarten en zagen bij een bedrijfje dat ze in de winkel opening aan het borduren waren. Wij lieten hier voor onze kleindochter een schortje borduren en een kok muts met haar naam erop. Zij deed dit terwijl zij een Italiaanse aria zong. Echt zo leuk. De machine doet natuurlijk het werk voor haar maar het was gewoon
Terwijl zij een Italiaanse aria zonfg borduurde zij het schortje en de  Kokmuts.
erg leuk. Op het schortje kwam chef de cuisine te staan met daaronder de naam van onze kleindochter. Ook wilden wij graag ergens een panini eten maar dat lukte hier niet. Eenmaal bij een restaurante pizzaria aten wij parmaham met meloen. Een flesje water daarbij en een flesje appelsap inclusief 10 % servicekosten( fooi) Het smaakte echt goed maar het was de 33 euro die wij nee rmoesten leggen niet echt waard. Ach het is vakantie en de sfeer was gezellig op dat terrasje. Wij reden weer terug naar de camper en luierde wat en koelde af in het zwembad. sSavonds na het eten reden wij nog een keertje terug naar Alghero. En weer was de sfeer zoals gisteravond.  Op de promenade werd ik stil. Heel stil. Wij zagen een ondergaande zon en zo mooi had ik hem nog nooit gezien. Ik was helemaal flabbergasted, of te wel helemaal onder de indruk van dit natuurlijke schouwspel. Dit was zo ontiegelijk mooi! Er was ook een kunst marktje waar de mensen schilderijen

een prachtige zonsondergang boven Alghero
verkochten en sieraden en natuurlijk ook de mensen die overdag op het strand de hoeden en kleden verkopen. Ook zat er een man achter een ezel te schilderen en dat deed hij ontzettend mooi. Er speelden jonge mensen op muziek instrumenten en er stond iemand met een marionettepop. Echt een gezellige sfeer.
Al met al een prachtig einde van 2 mooie dagen in dit gebied.




dinsdag 24 oktober 2017

dag 12



dag 12,

 Vandaag verlieten wij deze camping. Toen ik ging afrekenen bij de eigenaar zat deze al aan het bier. het was 10.00 s'morgens! Nou ja, ieder zijn ding. In onze ogen zou hij beter eens wat onderhoud aan de camping kunnen verrichten. Misschien nieuwe douches? Maar deze eigenaar zit het liefst heel de dag in de receptie te wachten op nieuwe campers.
Oke, het kostte hier 20.00 euro per nacht en dat vonden wij een redelijke prijs.
Eenmaal op weg viel het ons weer op. Er wordt hier ontzettend veel platick gedumpt, Heel de weg ligt er vol mee. Zo jammer van de natuur. Wij denken dat de prijs voor het afval waarschijnlijk hoog is en dat de bewoners het dan liever in de natuur dumpen. Echt bizar gewoon.
Langs de stranden worden veel plekken als openbaar toilet gebruikt. Wij zagen hier en daar aardig wat toilet papier liggen. Het viel ons op als wij met Max langs de weg liepen.
Wat ons ook opviel is dat er hier op het strand heel veel buitenlandse mensen zijn die allerlei dingen verkopen.
Ze lopen met stapels rieten hoedjes op hun hoofd en dragen kleden over hun arm met Sardinie er op maar ook veel met olifanten. En ook zwembandjes en rieten matjes om op het strand te liggen enz. De grote doeken zijn echt prachtig. Een van onze buur camper hadden er 2 gekocht en gebruikte het aan de luifel als extra zonwering.
Soms hebben deze mensen ook een karretje bij zich waarop veel artikelen liggen.Wij kochten echter niets.
Op de camper plaatsen komen er ook lokale verkopers langs op heel Sardena.
Deze verkopen veel Sardeense fromaggio ( kaas) maar ook frutta ( fruit) Deze mensen staan dan met een auto bij de ingang van de camperplaats en lopen alle campers af om te vragen of je iets wilt kopen. Soms wel 4 of 5 per dag. Maar als je alleen maar no gratie zei (nee dank u) dan gingen ze ook weer weg, ze waren niet opdringerig .
Wij reden naar Porto Torres. Volgens de boekjes moet de grond hier vruchtbaarder zijn dan in het eerste gedeelte van Sardena waar wij waren. En dat konden wij wel zien ook.!  Het zag er hier groener uit dan in het eerste gedeelte waar wij waren. Daar was alles dor en geel.
Op de wegen viel het op dat de kruisingen er hier heel anders uitzien dan in Nederland. Voor ons zitten deze vreemd in elkaar en Albert moest steeds heel goed opletten wat hij deed.Hoe precies valt niet uit te leggen maar het was goed opletten geblazen.
Op dit stuk van onze reis was er ook meer strand te zien. Het strand is veelal met kiezelstenen  Hier en daar zagen wij een strandhuisje maar meestal zitten de mensen onder een parasol. Door de warmte was het er mega druk maar omdat het strand lang en smal was verspreide de drukte zich goed.
In Porto Torres troffen wij een hele grote markt aan. Kleding, schoenen, kleedjes, groente, fruit enz. er was echt van alles te koop.Wij kwamen hier ook een grote supermarkt tegen en deden gelijk weer voor 2 dagen boodschappen.
Op weg naar Alghero hoorden wij de krekels weer in de olijfbomen en dat hoort voor ons bij Italië\ Sardena.
Nabij Alghero, 7 kilometr voor Sadegna, vonden wij een mooie camperplaats : Attrezzata( Uitrusting ) camper Sadegna.
Er reed een gratis bus van de camping en terug naar dit plaatsje en wat ook heerlijk was.... er was hier een zwembad. Niet al te groot maar net genoeg om heerlijk af te koelen. Badmuts was verplicht, ook voor Albert :) Dat was omdat ze iedereen gelijk vinden. Ach het was te begrijpen maar het was wel wat krom dat iemand die geen haar meer heeft toch een badmuts op moest. Deze verkochten ze bij de receptie voor 2 euro. Voor het eerst in deze vakantie maakten wij gebruik van de wasmachine, deze was bij de prijs inbegrepen. We draaiden gelijk maar 2 wassen zodat wij weer een dag of 10 vooruit konden. Ook hier zaten de krekels in de bomen maar zodra de zon onder ging stopten ze met geluid maken. Er viel direct een serene stilte over de camper plaats.
Na het eten reden wij op de scooter naar Alghero, een prachtig oud stadje. Ik nam prachtige foto's van de ondergaande zon die door de palmbomen scheen. S'avonds begon dit stadje echt te leven. De terrassen van de restaurants zaten vol. Hier eten de mensen in onze ogen altijd erg laat. En de mensen flaneerde door de oude smalle straatjes en over de promenade langs de zee. Wat een leuk stadje was dit! We reden op de scooter weer terug naar de camper en na een mooie dag vielen wij snel in slaap.

zondag 1 oktober 2017

dag 11


dag 11
Vanmorgen was het de bedoeling dat wij op de scooter naar een stadje reden dat wij vanaf de camperplaats zien liggen.
Een mooi rond stadje dat op een schiereiland ligt.
Wij dachten daar zo naar toe te rijden. Geen idee hoe het stadje heet maar wel waar het ongeveer lag.
Nou, mooi niet!
Wij zijn toen eerst maar even boodschappen gaan doen en die naar de camper gebracht.
Even het landkaartje gepakt wat wij bij de receptie hadden mee gekregen en gekeken hoe het plaatsje heet. Castelsardo. Daarna weer een poging gewaagd,  het was toch wel makkelijker dat wij op de wegwijzer borden konden kijken.
Het bleek nog ruim 11 kilometer vanaf de camperplaats te liggen. Dat hadden wij nooit gedacht. Eenmaal daar aangekomen bleek het op een vulkanische landtong te liggen. Het dateert uit 1102 .En dat is iets wat je echt niet zou zeggen als je daar rondloopt. want het is prachtig onderhouden. Boven op de top ligt het castello( kasteel) wat de naam van dit plaatsje aangeeft.
Er is daar een tentoonstelling van traditioneel gevlochten mandwerk. Er zijn een paar souvenir winkeltjes waarin vooral de oudere bewoners daadwerkelijk deze methode nog uitvoeren en de mandjes proberen te slijten aan de toeristen.Op een van de terrasjes hebben wij, aan het einde van een van de smalle straatjes, bruscette gegeten. Een soort toast met tomatensaus en dan kan je kiezen wat je er op wilt hebben.
Wij hadden prachtig uitzicht op zee.Daarna zijn wij weer terug naar de camper gereden en verder hebben wij niet zoveel meer gedaan.
Uit het niets begon het ineens heel hard te waaien, de camper schudde heen en weer, de deur klapte dicht en wij konden hierdoor zelfs niet meer buiten zitten. Dit duurde een aantal uur en zo plots als het kwam was het ook weer gestopt. Na het eten gingen wij nog lopen langs de zee.   Doordat het zo hart gewaaid had waren de golven  hoog. Mooi om te zien maar ik hou er dan niet zo van om het water in te gaan. Eenmaal weer boven bij de camper herhaalde het douche ritueel zich weer.