donderdag 13-8
En van Hoorn reden we naar Volendam. Ook daar was er een camperplek .
We hadden al betaald maar voelden ons een beetje genomen.
Op het bord stond dat het 16.00 voor een nacht was. Wij moesten 20 euro betalen omdat we eerder waren, Het gaat hier dus over 16 uur. Mensen die dus vroeger komen moeten meer betalen.
Niet goed geregeld door de Roompot want daar waren deze plekken van. Bovendien was er ook geen douche, we voelde ons genomen.
Maar goed. We liepen een rondje Volendam en liepen over de hoofden. Zo druk zo druk.
Nadat we rond gekeken hadden zijn we weer naar de camper terug gewandeld.
Ik kon bijna niet meer lopen en zag het niet zitten om s'avonds nog een rondje te doen.
Omdat het nog vroeg was, de plekken erg klein waren, er geen douche aanwezig was hebben we onze biezen genomen en zijn richting huis gereden ondanks dat we al betaald hadden. Omdat het zo druk was heb ik geen foto's van Volendam, je zou alleen maar mensen zien.
En daar kwamen we rond 15.00 u weer aan na een hele mooie vakantie.
Er stond wel 5442 kilometer bij op de kilometer teller.!
Wat een geweldige vakantie was dit weer.
Met voor Noorwegen prachtig weer. We kunnen weer op een prachtige reis terug kijken.
En dit is dan het einde van deze blog. Wie weet volgt er volgend jaar wel weer een reis verhaal van ons.
Wij weten waarschijnlijk al waar de eis naar toe zal zijn maar dat vertel ik nog even niet.
Bedankt voor het lezen.
Groetjes Albert en Jeannet
maandag 22 september 2014
dag 31
woensdag 13-8
Deze ochtend reden we van Giethoorn naar Hoorn. Leuk om een toerist in eigen land te zijn. We kwamen rond het middag uur in Hoorn aan en Albert had al uit gedoktert dat we op een camperplek konden staan bij de haven.
Heel slim bekeken van dit haven terrein. Er waren heel veel plekken. We konden douchen in het toilet gebouw voor de mensen van de boten, het terrein was helemaal goed af gesloten en we voelden ons er veilig.
Het was goed aan te lopen naar het centrum.
Hel bleek alleen dat we er net in een verkeerde week waren. Het was feest in Hoorn. Er was een hele grote kermis in het centrum en het was er schrikbarend druk. We gaan er zeker nog weer eens naar terug als er geen kermis is. Hoorn heeft een mooi oud centrum met een mooie haven.
S'avonds hebben we ter afsluiting van onze vakantie heerlijk gedineerd.
Deze ochtend reden we van Giethoorn naar Hoorn. Leuk om een toerist in eigen land te zijn. We kwamen rond het middag uur in Hoorn aan en Albert had al uit gedoktert dat we op een camperplek konden staan bij de haven.
Heel slim bekeken van dit haven terrein. Er waren heel veel plekken. We konden douchen in het toilet gebouw voor de mensen van de boten, het terrein was helemaal goed af gesloten en we voelden ons er veilig.
Het was goed aan te lopen naar het centrum.
Hel bleek alleen dat we er net in een verkeerde week waren. Het was feest in Hoorn. Er was een hele grote kermis in het centrum en het was er schrikbarend druk. We gaan er zeker nog weer eens naar terug als er geen kermis is. Hoorn heeft een mooi oud centrum met een mooie haven.
S'avonds hebben we ter afsluiting van onze vakantie heerlijk gedineerd.
dag 30
dinsdag 12-8
De camper plek was zo leuk zodat we besloten hier nog een nachtje te blijven.
Helaas regende het behoorlijk s'morgens en s'middags werd het weer droog.
Natuurlijk zijn we wederom naar het centrum van Giethoorn gelopen en hebben weer oude herinneringen op gehaald.
Heerlijk even geluncht in een restaurantje en net toen we daar binnen waren begon het weer te regenen. Opnieuw werd het droog en zijn we verder gaan kijken.
Nog wat kleine cadeautjes gekocht en weer terug naar de camper gelopen. Wat was dat leuk om Giethoorn weer eens te bekijken.
De camper plek was zo leuk zodat we besloten hier nog een nachtje te blijven.
Helaas regende het behoorlijk s'morgens en s'middags werd het weer droog.
Natuurlijk zijn we wederom naar het centrum van Giethoorn gelopen en hebben weer oude herinneringen op gehaald.
Heerlijk even geluncht in een restaurantje en net toen we daar binnen waren begon het weer te regenen. Opnieuw werd het droog en zijn we verder gaan kijken.
Nog wat kleine cadeautjes gekocht en weer terug naar de camper gelopen. Wat was dat leuk om Giethoorn weer eens te bekijken.
dag 30
maandag 11-9
Deze morgen zijn we naar Giethoorn gereden.
Albert had een hele leuke camperplek gevonden en wel zo dichtbij het centrum dat we er zo naar toe konden lopen.
Het was er erg mooi en ook Giethoorn was weer leuk om te bezichtigen.
Wel hadden we hier af en toe een bui maar dat leverde vooral s'avonds een mooie foto van de regenboog op
Deze morgen zijn we naar Giethoorn gereden.
Albert had een hele leuke camperplek gevonden en wel zo dichtbij het centrum dat we er zo naar toe konden lopen.
Het was er erg mooi en ook Giethoorn was weer leuk om te bezichtigen.
Wel hadden we hier af en toe een bui maar dat leverde vooral s'avonds een mooie foto van de regenboog op
maandag 15 september 2014
dag 29
zondag 10-8
Deze dag zijn we de hele dag op de camping gebleven. Het waaide erg en verder was er in de omgeving ook niet veel te zien.
Het was er leuk en zeker voor mensen die een fiets bij zich hadden maar ja, dat hadden wij niet.
Ik heb veel geknutseld en zo
. Rond 16.00 begon het te regenen en later op de dag werden we getrakteerd op een mooie vage regenboog.
Deze dag zijn we de hele dag op de camping gebleven. Het waaide erg en verder was er in de omgeving ook niet veel te zien.
Het was er leuk en zeker voor mensen die een fiets bij zich hadden maar ja, dat hadden wij niet.
Ik heb veel geknutseld en zo
dag 28
Tjonge jonge, waren we vannacht ineens al in PutgardenDuitsland en we hadden nog een hele week voor de boeg.
We besloten om nog een rondje nederland er achter aan te plakken.
In Putgarden stonden we op de camping vlak aan de zee. Gisteravond hebben we daar nog heerlijk gewandeld en er was wederom een prachtige zonsondergang.
Deze dag zouden we dus weer naar Nederland rijden. Van Putgarden naar provincie Groningen. Niet zo'n erge lange rit dachten we.
Helaas pakte dit anders uit.We reden de ene file nog niet uit en sloten zo weer bij de volgende aan. Heel de vakantie nergens file gehad, waren we bijna in Nederland en ja hoor Bingo!. Het duurde en duurde.
Net over de grens Duitsland/Nederland vond Tom een camping. Toen we daar aankwamen stond er niemand en bovendien hingen de takken zo laag over de oprit er naar toe zodat de camper daar nooit onder doorging.
Nu hadden we eerder op de zelfde weg een boerderij gezien wat ook een mini camping was en daar zijn we toen uiteindelijk terecht gekomen.
Het was in Bellingwolde. Hier zijn we 2 nachtjes gebleven om bij te komen van de rit en omdat we rustig aan de laatste week wilden doorbrengen.
zaterdag 13 september 2014
dag 27
vrijdag 8-8
Gisteravond hebben we nog een heel stuk gewandeld door het (sport) park.
Er was onder andere een trim baan waar erg veel gebruik van werd gemaakt. Ook waren er veel mensen aan het joggen het aantal was verrassend hoog zodat het ons gewoon opviel.
Ook hebben we nagedacht hoe we nu verder zouden reizen want ineens waren we in Zweden en dat was eigenlijk helemaal de bedoeling nog niet.
Dat kwam dus doordat we aan de andere kant van het Oslofjord geen camping meer konden vinden.
Oke, we hadden dus goed nagedacht en we hadden besloten om richting Denemarken te rijden.We hadden geen Zweeds geld en dan hoefden we ook niet te pinnen.
We hadden voor onze vakantie eens op de t.v. gezien dat Kopenhagen een hele leuke stad is en omdat we daar deze vakantie zo goed als langs kwamen zouden we hier dus heen gaan.
Wat we echter niet wisten is dat Kopenhagen enorm groot is en dat het oude centrum heel erg verspreid is over het centrum.
En aangezien ik niet ver kan lopen was dat dus geen optie om dat vandaag te doen.
We zochten de camperplek op. Nou dat viel zwaar tegen. Midden in de stad, grote hekken erom heen en op een plek in de stad die niet zo gezellig was en ook niet echt veilig leek.
Aangezien wij geen echte stadsmensen zijn hebben we toen Kopenhagen gelaten voor wat het was. Het was nog vroeg en we zijn dus verder richting de boot gereden.
Eerder dan verwacht waren we al in Rodbyhavn waar de boot ging naar Putgarden.
Gisteravond hebben we nog een heel stuk gewandeld door het (sport) park.
Er was onder andere een trim baan waar erg veel gebruik van werd gemaakt. Ook waren er veel mensen aan het joggen het aantal was verrassend hoog zodat het ons gewoon opviel.
Ook hebben we nagedacht hoe we nu verder zouden reizen want ineens waren we in Zweden en dat was eigenlijk helemaal de bedoeling nog niet.
Dat kwam dus doordat we aan de andere kant van het Oslofjord geen camping meer konden vinden.
Oke, we hadden dus goed nagedacht en we hadden besloten om richting Denemarken te rijden.We hadden geen Zweeds geld en dan hoefden we ook niet te pinnen.
We hadden voor onze vakantie eens op de t.v. gezien dat Kopenhagen een hele leuke stad is en omdat we daar deze vakantie zo goed als langs kwamen zouden we hier dus heen gaan.
Wat we echter niet wisten is dat Kopenhagen enorm groot is en dat het oude centrum heel erg verspreid is over het centrum.
En aangezien ik niet ver kan lopen was dat dus geen optie om dat vandaag te doen.
We zochten de camperplek op. Nou dat viel zwaar tegen. Midden in de stad, grote hekken erom heen en op een plek in de stad die niet zo gezellig was en ook niet echt veilig leek.
Aangezien wij geen echte stadsmensen zijn hebben we toen Kopenhagen gelaten voor wat het was. Het was nog vroeg en we zijn dus verder richting de boot gereden.
Eerder dan verwacht waren we al in Rodbyhavn waar de boot ging naar Putgarden.
dag 26
donderdag 7-8
Het was heel gezellig aan de haven van Horten maar we besloten toch om verder te reizen vandaag. Eerst even boodschappen gedaan en toen namen we de veerpot van Horten naar Moss over het Oslofjord.
Het idee was om alleen over te varen en dan direct een camping te zoeken aan de andere kant van het fjord.
Nu was dat een prima idee alleen de uitvoering lukte niet.
Er waren namelijnk helemaal geen campings of camperplekken aan deze kant van het Oslofjord.
Erg jammer. Albert had er uiteindelijk een gevonden op een soort schriereiland.
Helaas bleek deze camping alleen voor vaste bewoners te zijn.
Intussen waren wij al een tijd aan het rijden. We besloten om toen maare richting zweden te gaan en daar een camping te zoeken.
Dat lukte echter ook niet echt en uiteindelijk vonden we er een bij Goteburg gevonden. In de eerste instantie leek dat ook al helemaal niets. We kwamen aan door de grote stad Goteborg en aan de rand van die stad was een stads camping. Hmmm .... maar ja we moesten toch wat.
Vlakbij de ingang van die camping zag ik ineens een bord met een grote pijl. Campers die kant op.
Bleek er dus boven op een heuvel een camperplek te zijn die er helemaal niet verkeerd uitzag.
Het was in een (sport)park heel erg rustig en een prachtioge plaats..
We stonden er met allerlei nationaliteiten, met 25 campers.
Helaas hebben we van deze dag geen foto's
Het was heel gezellig aan de haven van Horten maar we besloten toch om verder te reizen vandaag. Eerst even boodschappen gedaan en toen namen we de veerpot van Horten naar Moss over het Oslofjord.
Het idee was om alleen over te varen en dan direct een camping te zoeken aan de andere kant van het fjord.
Nu was dat een prima idee alleen de uitvoering lukte niet.
Er waren namelijnk helemaal geen campings of camperplekken aan deze kant van het Oslofjord.
Erg jammer. Albert had er uiteindelijk een gevonden op een soort schriereiland.
Helaas bleek deze camping alleen voor vaste bewoners te zijn.
Intussen waren wij al een tijd aan het rijden. We besloten om toen maare richting zweden te gaan en daar een camping te zoeken.
Dat lukte echter ook niet echt en uiteindelijk vonden we er een bij Goteburg gevonden. In de eerste instantie leek dat ook al helemaal niets. We kwamen aan door de grote stad Goteborg en aan de rand van die stad was een stads camping. Hmmm .... maar ja we moesten toch wat.
Vlakbij de ingang van die camping zag ik ineens een bord met een grote pijl. Campers die kant op.
Bleek er dus boven op een heuvel een camperplek te zijn die er helemaal niet verkeerd uitzag.
Het was in een (sport)park heel erg rustig en een prachtioge plaats..
We stonden er met allerlei nationaliteiten, met 25 campers.
Helaas hebben we van deze dag geen foto's
woensdag 10 september 2014
dag 25
woensdag 6-8
En weer verder ging de reis. We kwamen door Horten en zagen hier een veerpont liggen die naar Moss ging. Eigenlijk wilden we door Oslo heen en dan de tunnel onder het fjord rijden. Dit leek ons veel leuker en bovendien hoefden we dan niet eerst naar Oslo om dan aan de andere kant van het Oslofjord dat hele stuk weer terug te rijden. In Horten was er een camperplaats aan het fjord vlak bij de aanleg plaats van de veerpont. We keken zo op het haventje, mochten douchen in het toiletgebouw van de haven. Hier hadden ze het prima voor elkaar. Je kon over houten steigers helemaal langs de haven lopen. Veel mensen waren er aan het vissen en er werd goed gevangen. Een prima plek voor ons.
Links de camper plekken aan de kade van Horten
We wisten hoe laat de Collor line ongeveer voorbij zou moeten varen en ja hoor, we zagen hem. Met deze boot zijn wij de allereerste keer naar Noorwegen gegaan en het blijft leuk om hem te spotten
En weer verder ging de reis. We kwamen door Horten en zagen hier een veerpont liggen die naar Moss ging. Eigenlijk wilden we door Oslo heen en dan de tunnel onder het fjord rijden. Dit leek ons veel leuker en bovendien hoefden we dan niet eerst naar Oslo om dan aan de andere kant van het Oslofjord dat hele stuk weer terug te rijden. In Horten was er een camperplaats aan het fjord vlak bij de aanleg plaats van de veerpont. We keken zo op het haventje, mochten douchen in het toiletgebouw van de haven. Hier hadden ze het prima voor elkaar. Je kon over houten steigers helemaal langs de haven lopen. Veel mensen waren er aan het vissen en er werd goed gevangen. Een prima plek voor ons.
dag 24
dinsdag 5-8
Gelukkig scheen de zon weer vandaag. Gisteren hebben we nog een klein stukje gewandeld maar we moesten weer op tijd bij de camping zijn omdat we een was in de machine hadden en die moest er weer uit gehaald worden.
Ik dacht toch stellig dat ik, toen we aan kwamen rijden, een stafkirkje gezien hadden maar we konden hem niet vinden tijdens het wandelen.
De was droogde snel aan ons geinproviseerde was lijntje.
Maar goed. De laatste dagen zijn we sneller richting Oslo gereden dan dat oorspronkelijk de bedoeling was. We reden nu het gehuchtje uit richting Telemark. We waren nog niet op weg en wat zagen we liggen? Juist, het stafkirkje. Had ik het toch goed gezien.
Na deze weg kwamen we in een totaal ander gebied. Het was een ware cultuurschok. Aan de zee bij Lilesand. Het was een camping waar veel vaste caravans stonden die nu allemaal leeg waren omdat het een doordeweekse dag was. Meestal zijn deze mensen er in het weekeinde en dan ontstaat er zomaar een heel dorp.
Het was een verschrikkelijk dure camping en dat kwam wederom doordat we richting Oslo waren.
Gelukkig scheen de zon weer vandaag. Gisteren hebben we nog een klein stukje gewandeld maar we moesten weer op tijd bij de camping zijn omdat we een was in de machine hadden en die moest er weer uit gehaald worden.
Ik dacht toch stellig dat ik, toen we aan kwamen rijden, een stafkirkje gezien hadden maar we konden hem niet vinden tijdens het wandelen.
De was droogde snel aan ons geinproviseerde was lijntje.
Maar goed. De laatste dagen zijn we sneller richting Oslo gereden dan dat oorspronkelijk de bedoeling was. We reden nu het gehuchtje uit richting Telemark. We waren nog niet op weg en wat zagen we liggen? Juist, het stafkirkje. Had ik het toch goed gezien.
Op deze weg waren er veel weg werkzaamheden, ook was er hier en daar een tunnel afgesloten.
We werden keurig omgeleid. Eerst stoppen voor een stoplicht, daarna kwam er een auto voor de file rijden en leidde ons zo om de tunnel heen. Gevolg was dat we een prachtig uitzicht hadden . De weg was echter zo smal en nu begrepen we ook waarom er stop lichten stonden. Het was hier onmogelijk om elkaar te passeren. Voor ons reed een vrachtwagen en die had echt de volle breedte van de weg nodig
Het was een verschrikkelijk dure camping en dat kwam wederom doordat we richting Oslo waren.
maandag 8 september 2014
dag 23
maandag 4-8
Eerst volgen we nog een klein stukje weg nr. 7 om daarna richting Odda te rijden.weg 130
We reden weer door de Hardangervidda wat bij ons de Betuwe is . Hier telen ze fruit en met name frambozen, kersen en appels . De frambozen en kersen worden langs de kant van de weg in stalletjes te koop aan geboden. helaas was de weg zo smal dat het voor ons moeilijk was om te stoppen. De camper is nou eenmaal breder als een personen auto.
Even verder zag ik op een bordje de prijs staan van een pond kersen. 50 nok . Ongeveer 6 euro.
Nou die hebben we dus niet gekocht.
We draaiden een rustplek op en herkennen het allebei tegelijk. Hier hebben we met Willem en Bertie in 2008 kersenpitten zitten spugen. En nee, er staan nu geen kleine boompjes.:)
Ik maakte de zelfde foto als in 2008
Het teken op het vierkante bruine bord betekend dat er een bezienswaardigheid is of zoals hier een rust of picknick plaats is.
Even later kwamen we door Odda waar we even rond liepen en vonden uiteindelijk een leuke camping in Seim.
fot hieronder is het centrum van Odda. Wel 1 heel straatje en een paar winkels langs het einde van het Hardangerfjord.
Eerst volgen we nog een klein stukje weg nr. 7 om daarna richting Odda te rijden.weg 130
We reden weer door de Hardangervidda wat bij ons de Betuwe is . Hier telen ze fruit en met name frambozen, kersen en appels . De frambozen en kersen worden langs de kant van de weg in stalletjes te koop aan geboden. helaas was de weg zo smal dat het voor ons moeilijk was om te stoppen. De camper is nou eenmaal breder als een personen auto.
Even verder zag ik op een bordje de prijs staan van een pond kersen. 50 nok . Ongeveer 6 euro.
Nou die hebben we dus niet gekocht.
We draaiden een rustplek op en herkennen het allebei tegelijk. Hier hebben we met Willem en Bertie in 2008 kersenpitten zitten spugen. En nee, er staan nu geen kleine boompjes.:)
Ik maakte de zelfde foto als in 2008
Even later kwamen we door Odda waar we even rond liepen en vonden uiteindelijk een leuke camping in Seim.
fot hieronder is het centrum van Odda. Wel 1 heel straatje en een paar winkels langs het einde van het Hardangerfjord.
dag 22
zondag 3-8
Vanmorgen werden we wakker en alle bergen waren verdwenen. De wolken hingen zo laag zodat er weinig zicht was.
Nou kon je vanuit Geilo een mooie trein tocht maken. Albert en ik hadden al besloten om dit niet te doen omdat we al zoveel moois gezien hadden met de camper en we reden liever verder.
We vervolgde weg 7 richting Hardangervidda. Volgens de kaart zouden we langs water moeten rijden maar het zat echt zo potje dicht zodat wij helemaal niets zagen.
Gelukkig was het even verderop wel wat helderder. Op onze kaart was de weg weer groen gekleurd wat "mooi" betekend. En dat klopte weer helemaal. Wat een prachtige afwisselende natuur. Eerst dacht ik aan de bijbel tekst: In het begin was de aarde woest en ledig. Even verder aan Hij leid mij door (groene) grazige weiden.
Aan de kant van de weg stonden er hier en daar busjes waarbij een bord stond met de volgend tekst:GEITOST SPEKKEMAT TIL SALG. Het bleek dus Rendier wordt en spek te zijn.
Het waren van die gedroogde worsten die deze keer 30 euro per worst waren. Voor alle duidelijkheid stonden hier de prijzen in euro's er bij.
Dan ineens rijden we door een kloof met een snel stromende beek ernaast.Daarna een tunnel waarin we in een spiraalvorm(zoals hier in een parkeergarage) een flink eind naar beneden zakken. Toen we die door waren kregen we nog even een druipsteen tunnel. Deze tunnel lekte weer flink water door.
En dan, tussen twee tunnels in zien we ineens een prachtige camping aan het Eidfjord. We besloten direct om hier te overnachten.Helaas regende het weer maar we zijn toch even een eindje gaan lopen.
Vanmorgen werden we wakker en alle bergen waren verdwenen. De wolken hingen zo laag zodat er weinig zicht was.
Nou kon je vanuit Geilo een mooie trein tocht maken. Albert en ik hadden al besloten om dit niet te doen omdat we al zoveel moois gezien hadden met de camper en we reden liever verder.
We vervolgde weg 7 richting Hardangervidda. Volgens de kaart zouden we langs water moeten rijden maar het zat echt zo potje dicht zodat wij helemaal niets zagen.
Gelukkig was het even verderop wel wat helderder. Op onze kaart was de weg weer groen gekleurd wat "mooi" betekend. En dat klopte weer helemaal. Wat een prachtige afwisselende natuur. Eerst dacht ik aan de bijbel tekst: In het begin was de aarde woest en ledig. Even verder aan Hij leid mij door (groene) grazige weiden.
Het waren van die gedroogde worsten die deze keer 30 euro per worst waren. Voor alle duidelijkheid stonden hier de prijzen in euro's er bij.
Dan ineens rijden we door een kloof met een snel stromende beek ernaast.Daarna een tunnel waarin we in een spiraalvorm(zoals hier in een parkeergarage) een flink eind naar beneden zakken. Toen we die door waren kregen we nog even een druipsteen tunnel. Deze tunnel lekte weer flink water door.
En dan, tussen twee tunnels in zien we ineens een prachtige camping aan het Eidfjord. We besloten direct om hier te overnachten.Helaas regende het weer maar we zijn toch even een eindje gaan lopen.
donderdag 4 september 2014
dag 21
zaterdag 2-8
Zo dat was even koud vannachten toen ik het rolluik open deed snapte ik hoe dat kwam. De wolken waren naar bebeden gezakt. We waren dus echt in de wolken.
We reden verder over de weg 51. Tjonge jonge wat een prachtige natuur.
We kwamen bij een uitkijk punt en even later dreven de wolken op het fjord!
Wat een mooie ervaring weer.We reden deze weg tot aan Gol en vlak voor Gol dacht ik weer een eland te zien maar ja, je zit in de auto en dan schiet het voorbij en eerlijk is eerlijk misschien wilde ik wel te graag een eland zien.
Eenmaal bij Gol verlieten wij de weg en reden richting Geilo. En daar vonden we in de regen een camping. Toen ik s'avonds naar de douche liep schoot er weer een hermelijntje voor mij uit. Een klein bang, hardlopend beestje. Wat was het toch mooi allemaal. Ik genoot alweer met volle teugen.
Zo dat was even koud vannachten toen ik het rolluik open deed snapte ik hoe dat kwam. De wolken waren naar bebeden gezakt. We waren dus echt in de wolken.
We reden verder over de weg 51. Tjonge jonge wat een prachtige natuur.
Eenmaal bij Gol verlieten wij de weg en reden richting Geilo. En daar vonden we in de regen een camping. Toen ik s'avonds naar de douche liep schoot er weer een hermelijntje voor mij uit. Een klein bang, hardlopend beestje. Wat was het toch mooi allemaal. Ik genoot alweer met volle teugen.
dag 20
vr4ijdag 1-8
Deze dag reden we verder over weg nr. 51 richting Fargenes.Tijdens deze rit zien we bergen vol met ijslandsmos maar ik kreeg de kans niet om er wat van mee te nemen.
Telkens als we ergens stil stonden was er geen mogelijkheid voor. Helaas dan mmar niet.
Even later komen we weer in nasjonalpark Jutenheimen. De vorige keer gingen we er dwars door heen en deze keer bleven we langs de weg 51 die aan de zijkant van het park ligt.
Eerst nog koffie in een prachtige omgeving gedronken en Max kon zich even uitleven. Op het bord op de foto hieronder wordt uitleg gegeven over hoe je aan een visvergunning kunt komen.
Dit alles gaat goeder getrouw zullen we maar zeggen.
Toen we verder reden stond er ineens een auto langs de kant van de weg op een heel raar punt.
2 kinderen met foto toestellen erachter. Toen ik goed keek zag ik het ook. EEN ELAND MET JONG!!
Net toen ik een foto wilde maken moest Albert door rijden omdat er andere auto's achter ons kwamen.
Dat was jammer! Even later zagen we een mooie camping maar we zaten zonder boodschappen.
Weet je wat? We rijden even door naar een dorpje, doen boodschappen en gaan dan terug naar deze camping. Maar toen we een stuk gereden hadden kwamen we niets anders als prachtige natuur tegen maar geen dorpje.
We zijn terug gereden. Ik had nog wat macaroni, knakworst, een blijkje peen/doperwten en nasi kruiden :)
Bij de receptie verkochten ze broodjes en piep kleine toetjes. Ziezo we onden weer eten vanavond.
Nadat we op de camping stonden zijn we anderhalve km. gaan lopen. We zagen een of andere route maar wisten echt niet waar die route naar toe ging.
Toen we eenmaal aankwamen bleek dat je er een boot tocht kon maken over de fjorden en aan de overkant vanwaar wij stonden begonnen de wandelingen.
Wij liepen weer terug naar de camping en eenmaal daar zagen we een aantal mensen met verrekijkers naar de sneeuw boven ons te kijken.
Ik pakte natuurlijk ook direct onze verrekijker maar zag niets. Ik ging even vragen wat er was. Ja elanden....daar in het stuk sneeuw wat op een wolk lijkt.
Ik kon kijken wat ik wilde maar zag niets. Ik heb toen op goed geluk foto's in drie keer van dat stuk sneeuw gemaakt en ja hoor, op de foto zagen we ze duidelijk.
Nou kan je er over speculeren wat het waren. In de eerste instantie zeiden wij dat het elanden waren. maar die leven niet in groepen. Bij nog eens goed bestuderen van de foto houd ik het er maar op dat het rendieren waren maar links boven in de foto staat er wel degelijk een eland. Ik zou zeggen: kijk zelf maar en beoordeel zelf wat je ziet.
S'avonds hebben we nog een eindje nabij de camping gewandeld.Heel de avond nog op elandenjacht geweest, kijkend vanuit de camper maar geen dieren meer gezien.
volgens mij staat er een eland links boven bij de rotsen.
Deze dag reden we verder over weg nr. 51 richting Fargenes.Tijdens deze rit zien we bergen vol met ijslandsmos maar ik kreeg de kans niet om er wat van mee te nemen.
Telkens als we ergens stil stonden was er geen mogelijkheid voor. Helaas dan mmar niet.
Even later komen we weer in nasjonalpark Jutenheimen. De vorige keer gingen we er dwars door heen en deze keer bleven we langs de weg 51 die aan de zijkant van het park ligt.
Eerst nog koffie in een prachtige omgeving gedronken en Max kon zich even uitleven. Op het bord op de foto hieronder wordt uitleg gegeven over hoe je aan een visvergunning kunt komen.
Dit alles gaat goeder getrouw zullen we maar zeggen.
2 kinderen met foto toestellen erachter. Toen ik goed keek zag ik het ook. EEN ELAND MET JONG!!
Net toen ik een foto wilde maken moest Albert door rijden omdat er andere auto's achter ons kwamen.
Dat was jammer! Even later zagen we een mooie camping maar we zaten zonder boodschappen.
Weet je wat? We rijden even door naar een dorpje, doen boodschappen en gaan dan terug naar deze camping. Maar toen we een stuk gereden hadden kwamen we niets anders als prachtige natuur tegen maar geen dorpje.
We zijn terug gereden. Ik had nog wat macaroni, knakworst, een blijkje peen/doperwten en nasi kruiden :)
Bij de receptie verkochten ze broodjes en piep kleine toetjes. Ziezo we onden weer eten vanavond.
Nadat we op de camping stonden zijn we anderhalve km. gaan lopen. We zagen een of andere route maar wisten echt niet waar die route naar toe ging.
Toen we eenmaal aankwamen bleek dat je er een boot tocht kon maken over de fjorden en aan de overkant vanwaar wij stonden begonnen de wandelingen.
Wij liepen weer terug naar de camping en eenmaal daar zagen we een aantal mensen met verrekijkers naar de sneeuw boven ons te kijken.
Ik pakte natuurlijk ook direct onze verrekijker maar zag niets. Ik ging even vragen wat er was. Ja elanden....daar in het stuk sneeuw wat op een wolk lijkt.
Ik kon kijken wat ik wilde maar zag niets. Ik heb toen op goed geluk foto's in drie keer van dat stuk sneeuw gemaakt en ja hoor, op de foto zagen we ze duidelijk.
Nou kan je er over speculeren wat het waren. In de eerste instantie zeiden wij dat het elanden waren. maar die leven niet in groepen. Bij nog eens goed bestuderen van de foto houd ik het er maar op dat het rendieren waren maar links boven in de foto staat er wel degelijk een eland. Ik zou zeggen: kijk zelf maar en beoordeel zelf wat je ziet.
S'avonds hebben we nog een eindje nabij de camping gewandeld.Heel de avond nog op elandenjacht geweest, kijkend vanuit de camper maar geen dieren meer gezien.
maandag 1 september 2014
dqag 19
donderdag 31-7
En alweer is het s'morgens fris buiten maar niet klagen hoor, t'was droog al die tijd. Ons hoorde je niet.
Voor het eerst in deze vakantie had ik een lange broek aan wat weer even wennen was.
We reden intussen op de E 6 en doordat we aardig klommen daalde de temperatuur tot 12 graden!
Dit gedeelte van de E 6 is prachtig. Hele velden met IJslands mos en de bekende klein berkenboompjes
even later komen we aan in Bombas. Bombas is een klein centrum met een benzinepomp, een kerk, bakkerij, supermarkt en een grote souvenir winkel.
En in deze souvenir winkel heb ik tot nu toe alle kerst dingetjes gekocht voor de buren die de planten verzorden en ook voor mij zelf. Ook nu weer natuurlijk.
En deze keer had ik geluk. De kerk was open iets wat eerdere jaren niet zo was. Dus ja, ik moest even naar binnen. Nou heb ik niets met kaarsjes aan steken. Ja, voor de gezelligheid maar niet in een kerk.
En deze keer deed ik het. Voor alle nabestaande von de vliegtuigramp.
Ik was er zeer ontdaan over en kreeg tranen in mijn ogen. Wat een verdriet voor al deze mensen.
Op de foto zie je dat er 1 kaarsje brand, ...
En weer reden we verder tot aan Vaga ( met op de eerste A een puntje wat je dan uitspreekt als een O)
daar vinden we een verouderde en voor ons een duurdere camping. Je kon merken dat we in een meer toeristisch gebied kwamen en dan worden de prijzen direct hoger. Helaas konden we deze avond vanwege de stevige wind niet buiten zitten. Wel zijn we nog een klein stukje gaan wandelen.
En alweer is het s'morgens fris buiten maar niet klagen hoor, t'was droog al die tijd. Ons hoorde je niet.
Voor het eerst in deze vakantie had ik een lange broek aan wat weer even wennen was.
We reden intussen op de E 6 en doordat we aardig klommen daalde de temperatuur tot 12 graden!
Dit gedeelte van de E 6 is prachtig. Hele velden met IJslands mos en de bekende klein berkenboompjes
En in deze souvenir winkel heb ik tot nu toe alle kerst dingetjes gekocht voor de buren die de planten verzorden en ook voor mij zelf. Ook nu weer natuurlijk.
En deze keer had ik geluk. De kerk was open iets wat eerdere jaren niet zo was. Dus ja, ik moest even naar binnen. Nou heb ik niets met kaarsjes aan steken. Ja, voor de gezelligheid maar niet in een kerk.
En deze keer deed ik het. Voor alle nabestaande von de vliegtuigramp.
Ik was er zeer ontdaan over en kreeg tranen in mijn ogen. Wat een verdriet voor al deze mensen.
Op de foto zie je dat er 1 kaarsje brand, ...
En weer reden we verder tot aan Vaga ( met op de eerste A een puntje wat je dan uitspreekt als een O)
daar vinden we een verouderde en voor ons een duurdere camping. Je kon merken dat we in een meer toeristisch gebied kwamen en dan worden de prijzen direct hoger. Helaas konden we deze avond vanwege de stevige wind niet buiten zitten. Wel zijn we nog een klein stukje gaan wandelen.
dag 18
woensdag 30-7
Het was deze dag zo fris s'morgens zodat we niet eens buiten konden ontbijten. Dat waren we niet gewend.
We reden verder over weg 70 en toen we net reden rende er ineens vanuit het niets een hert de weg over op nog geen 40 meter voor de camper.
Waauw, dat is gaaf! Maar we waren wel blij dat hij niet precies voor de camper langs ging, je zal hem maar aanijden.
We reden weer verder en toen zag ik iets groots in een weiland staan. In de eerste instantie dacht ik een eland te zien, nee toch niet. |Joh, weer een hert maar toen we dichterbij kwamen stonden er 2 voor ons vreemde grote vogels! Gelukkig had ik ze op de foto en toen we eenmaal thuis waren heb ik ze opgezocht. hwet bleken kraanvogels te zijn. Zo leuk!
En weer verder ging de reis over de atlantischehavnvege. We kwamen voorbij een Sami kamp.
Sami's zijn bewoners uit Lapland en deze lappen hadden hier een tent van dieren huiden, zo'n wig -wam , die vol stond met souvenirs. Nou wil ik al heel lang een gewei van een rendier of eland. In het hogere gedeelte van Noorwegen kosten die destijds iets van 10 euro. Hier koste ze omgerekend rond de 35 euro. Mooi laten liggen dus.
Ze hadden er ook worst, zo een die op een boeren met worst lijkt en die koste 20 euro, voor de zekerheid hadden ze de prijs in euro's erbij staan.
Nou is Albert echt een worst liefhebber maar ja, 20 euro.....
Later vonden we een camping en het is wel heel frappant. Toen we aankwamen zagen we het allebei tegelijk: hier zijn we eerder geweest. En ja hoor, voor de 4e keer draaide we deze camping op
Het was deze dag zo fris s'morgens zodat we niet eens buiten konden ontbijten. Dat waren we niet gewend.
We reden verder over weg 70 en toen we net reden rende er ineens vanuit het niets een hert de weg over op nog geen 40 meter voor de camper.
Waauw, dat is gaaf! Maar we waren wel blij dat hij niet precies voor de camper langs ging, je zal hem maar aanijden.
Sami's zijn bewoners uit Lapland en deze lappen hadden hier een tent van dieren huiden, zo'n wig -wam , die vol stond met souvenirs. Nou wil ik al heel lang een gewei van een rendier of eland. In het hogere gedeelte van Noorwegen kosten die destijds iets van 10 euro. Hier koste ze omgerekend rond de 35 euro. Mooi laten liggen dus.
Ze hadden er ook worst, zo een die op een boeren met worst lijkt en die koste 20 euro, voor de zekerheid hadden ze de prijs in euro's erbij staan.
Nou is Albert echt een worst liefhebber maar ja, 20 euro.....
Later vonden we een camping en het is wel heel frappant. Toen we aankwamen zagen we het allebei tegelijk: hier zijn we eerder geweest. En ja hoor, voor de 4e keer draaide we deze camping op
zondag 31 augustus 2014
dag 17
dinsdag 29-7
We reden verder over de Atlantischehavvege ( weg nr 70) en kwamen heel snel in het plaatsje Bud.
Wat een enorm piepklein leuk oud vissers stadje.
We hadden gisteren op de camping geen idee dat er zo dichtbij een leuk stadje was.
Natuurlijk gingen we hier even rondkijken.
Er was een oud bunker bovenop een heuvel(berg) vanwaar je mooi over het stadje kon kijken. Op de wand van de bunker was een een meeuwen broedplaats. Wel een beetje geholpen door de mensen want er waren speciaal planken aan de muur van de bunker bevestigt.
In het stadje zelf stond nog een visafslag of verwerkings-fabriekje dat,volgens ons, alleen s'winters gebruikt werd met de kabeljauw vangst. Er stonden stokken op het dak waar de vis in de open lucht op gedroogd wordt.
We reden verder over tot aan Sundalsora.
Daar was een coop xl waar we een nieuw opstapje kochten voor de camper.
De opstap van de camper is nogal hoog en af en toe heb ik, maar ook max, moeite om de camper in te komen. Met het op stapje lukt dat voor beide beter. Allbert gebruikte dat opstapje vaak om even op te zitten als we op een parkeerplaats pauze namen. En ja, we zijn toen weg gereden en het opstapje hebben we laten staan. Dus als er nog eens iemand in Noorwegen komt en een verlaten opstapje zien..... Denk aan Albert en Jeannet:)
En toen gebeurde het! Tom was van slag! Je moet weten dat we op 2 tommie's rijden omdat nr 1 nogal eens blijft hangen. Vooral als we lange tunnels moeten rijden is hij ons kwijt maar juist op deze tom staan de campings en camper plaatsen.
Daarom nog een tom 2 en warempel, het werkt echt.
Nu waren ze allebei van slag doordat er een nieuwe weg aangelegd was die Tom nog niet kende.
Na 11 km. gereden te hebben zeiden ze allebei:keer om, probeer te keren.
Oke dat deden we. 11 km terug zeiden ze keer om , probeer te draaien.Pff Dan toch nog even goed de kaart bekijken, verder rijden en weer verkeerd! Na lang zoeken hebben we uiteindelijk de weg gevonden die we wilden rijden en kwamen aan in Tingvoll. Hier was een camping die we niet direct leuk vonden maar omdat het al wat later was doordat we zo aan het zoeken waren geweest besloten we toch maar te hier te blijven.
S'avonds hebben we nog een rondje gelopen en zagen hier de typisch Noorse hekjes
Brug op de Atlantischehavnvege, deze brug zie je
op elke folder over deze weg.
hij loopt knap stijl omhoog en er zit dan ook nog
eens in eens een scherpe bocht in.
typisch Noors hekwerk.
We reden verder over de Atlantischehavvege ( weg nr 70) en kwamen heel snel in het plaatsje Bud.
Wat een enorm piepklein leuk oud vissers stadje.
We hadden gisteren op de camping geen idee dat er zo dichtbij een leuk stadje was.
Natuurlijk gingen we hier even rondkijken.
Er was een oud bunker bovenop een heuvel(berg) vanwaar je mooi over het stadje kon kijken. Op de wand van de bunker was een een meeuwen broedplaats. Wel een beetje geholpen door de mensen want er waren speciaal planken aan de muur van de bunker bevestigt.
In het stadje zelf stond nog een visafslag of verwerkings-fabriekje dat,volgens ons, alleen s'winters gebruikt werd met de kabeljauw vangst. Er stonden stokken op het dak waar de vis in de open lucht op gedroogd wordt.
Daar was een coop xl waar we een nieuw opstapje kochten voor de camper.
De opstap van de camper is nogal hoog en af en toe heb ik, maar ook max, moeite om de camper in te komen. Met het op stapje lukt dat voor beide beter. Allbert gebruikte dat opstapje vaak om even op te zitten als we op een parkeerplaats pauze namen. En ja, we zijn toen weg gereden en het opstapje hebben we laten staan. Dus als er nog eens iemand in Noorwegen komt en een verlaten opstapje zien..... Denk aan Albert en Jeannet:)
En toen gebeurde het! Tom was van slag! Je moet weten dat we op 2 tommie's rijden omdat nr 1 nogal eens blijft hangen. Vooral als we lange tunnels moeten rijden is hij ons kwijt maar juist op deze tom staan de campings en camper plaatsen.
Daarom nog een tom 2 en warempel, het werkt echt.
Nu waren ze allebei van slag doordat er een nieuwe weg aangelegd was die Tom nog niet kende.
Na 11 km. gereden te hebben zeiden ze allebei:keer om, probeer te keren.
Oke dat deden we. 11 km terug zeiden ze keer om , probeer te draaien.Pff Dan toch nog even goed de kaart bekijken, verder rijden en weer verkeerd! Na lang zoeken hebben we uiteindelijk de weg gevonden die we wilden rijden en kwamen aan in Tingvoll. Hier was een camping die we niet direct leuk vonden maar omdat het al wat later was doordat we zo aan het zoeken waren geweest besloten we toch maar te hier te blijven.
S'avonds hebben we nog een rondje gelopen en zagen hier de typisch Noorse hekjes
op elke folder over deze weg.
hij loopt knap stijl omhoog en er zit dan ook nog
eens in eens een scherpe bocht in.
dag 16
maandag 28-7
We lieten het Geirangerfjord achter ons en reden richting de Trollstigen weg nr. 63.
Maar omdat we de Trollstigen al kennen besloten wij om die niet te rijden.
De Trollstigen is een berg pas waar vanaf je een prachtig uitzicht hebt op het dal en ook op de weg naar beneden met de vele haarspeld bochten.
Wij namen echter de veer pont richting Allesund)
Later kwamen we door oude tunnels, ik noemde ze druipsteen tunnels. Het water sijpelde de berg uit zo de weg op. Wel weer een mooie ervaring.
Weer wat later reden we een weg die Albert een bezienswaardigheids- weg noemt, deze was weer een groene kleur op onze landkaart.weg 39
Richting Molde. We voeren nog een keertje over de weg stopte gewoon aan de rand van een fjord.Je kon alleen nog overvaren of terug rijden.Dat was een rare gewaarwording. We deden boodschappen in een skjopesenter,aten een broodje en dronken koffie op een rustplaats en kwamen uiteindelijk op de weg die we wilden rijden. de Atlantische havnwegen. Langs deze weg vonden uiteindelijk een camping in Bud.
We stonden aan het water waar heel duidelijk een eb en vloet was, genoten van onze Duitse buurkindertjes die heerlijk allerlei schelp diertjes zochten en in een bak met water deden die ook nog eens van zuurstof werd voorzien.
Aan het einde van de dag moesten ze alle beestjes weer terug zetten in het fjord maar het jongetje was nog iets te klein en snapte dat niet helemaal. Hij zocht verwoed verder terwijl het meisje alles een voor een terug ze
tte. Heerlijk, wat was dat leuk!
We lieten het Geirangerfjord achter ons en reden richting de Trollstigen weg nr. 63.
Maar omdat we de Trollstigen al kennen besloten wij om die niet te rijden.
De Trollstigen is een berg pas waar vanaf je een prachtig uitzicht hebt op het dal en ook op de weg naar beneden met de vele haarspeld bochten.
Wij namen echter de veer pont richting Allesund)
Later kwamen we door oude tunnels, ik noemde ze druipsteen tunnels. Het water sijpelde de berg uit zo de weg op. Wel weer een mooie ervaring.
Weer wat later reden we een weg die Albert een bezienswaardigheids- weg noemt, deze was weer een groene kleur op onze landkaart.weg 39
Richting Molde. We voeren nog een keertje over de weg stopte gewoon aan de rand van een fjord.Je kon alleen nog overvaren of terug rijden.Dat was een rare gewaarwording. We deden boodschappen in een skjopesenter,aten een broodje en dronken koffie op een rustplaats en kwamen uiteindelijk op de weg die we wilden rijden. de Atlantische havnwegen. Langs deze weg vonden uiteindelijk een camping in Bud.
We stonden aan het water waar heel duidelijk een eb en vloet was, genoten van onze Duitse buurkindertjes die heerlijk allerlei schelp diertjes zochten en in een bak met water deden die ook nog eens van zuurstof werd voorzien.
Aan het einde van de dag moesten ze alle beestjes weer terug zetten in het fjord maar het jongetje was nog iets te klein en snapte dat niet helemaal. Hij zocht verwoed verder terwijl het meisje alles een voor een terug ze
vrijdag 29 augustus 2014
dag 15
zondag 28-7
Deze dag zijn wij in Geiranger gebleven en hadden we het helemaal naar onze zin.
We genoten als er een groot passagiersschip aankwam en op een gegeven moment lagen er drie enorme schepen in het fjord.
Echter rond 10.30 werd onze rust verstoord door de Morelo club
Een Morelo is een steen dure camper ter grote van een lijn dienst bus die voor de normale man niet te betalen is.
Er kwamen er 23 en de mensen die eruit kwamen waren verschrikkelijke kakkers.
Die dachten met z'n alle wel even vooraan bij het water te kunnen staan en ze verdrongen in principe de gewone mens.
Natuurlijk werd er volop geprotesteerd, de campingbaas moest er aan te pas komen en die was er helemaal niet van gecharmeerd hoe die lui aan het werk gingen.
Verdere details bespaar ik julli maar zelfs Albert heeft ruzie met die lui gehad.
Uiteindelijk ging het zover dat wij de stekker uit het stopcontact trokken, de pootjes van decamper introkken, de tafel en stoeltjes in de camper smeten en naar achteren reden waae nog veel plaats was.
Ik ben mijn beklag gaan doen bij de beheerder dat die lui totaal geen rekening hielden met de andere gasten en dat ik het niet normaal vond hoe hun te werk gingen. It's our vacantion to, es ist unsere urlaub auch sprak ik in mijn beste engels en duits. pffff wat een rot ervaring!
Toen we eenmaal achterop stonden was het weer rustig en hadden we nog steeds volop zicht op het fjord.
Het heeft er wel toe geleid dat we de rest van de vakantie erg oplettend waren zodat we niet weer bij die gasten op een camping terecht kwamen. Als we maar een morelo tegen kwamen waren we op onze hoede. Wat een mensen zeg!!
Deze dag zijn wij in Geiranger gebleven en hadden we het helemaal naar onze zin.
We genoten als er een groot passagiersschip aankwam en op een gegeven moment lagen er drie enorme schepen in het fjord.
Echter rond 10.30 werd onze rust verstoord door de Morelo club
Een Morelo is een steen dure camper ter grote van een lijn dienst bus die voor de normale man niet te betalen is.
Er kwamen er 23 en de mensen die eruit kwamen waren verschrikkelijke kakkers.
Die dachten met z'n alle wel even vooraan bij het water te kunnen staan en ze verdrongen in principe de gewone mens.
Natuurlijk werd er volop geprotesteerd, de campingbaas moest er aan te pas komen en die was er helemaal niet van gecharmeerd hoe die lui aan het werk gingen.
Verdere details bespaar ik julli maar zelfs Albert heeft ruzie met die lui gehad.
Uiteindelijk ging het zover dat wij de stekker uit het stopcontact trokken, de pootjes van decamper introkken, de tafel en stoeltjes in de camper smeten en naar achteren reden waae nog veel plaats was.
Ik ben mijn beklag gaan doen bij de beheerder dat die lui totaal geen rekening hielden met de andere gasten en dat ik het niet normaal vond hoe hun te werk gingen. It's our vacantion to, es ist unsere urlaub auch sprak ik in mijn beste engels en duits. pffff wat een rot ervaring!
Toen we eenmaal achterop stonden was het weer rustig en hadden we nog steeds volop zicht op het fjord.
Het heeft er wel toe geleid dat we de rest van de vakantie erg oplettend waren zodat we niet weer bij die gasten op een camping terecht kwamen. Als we maar een morelo tegen kwamen waren we op onze hoede. Wat een mensen zeg!!
dag 14
zaterdag 26-7
Wat was het hier vredig en stil op deze plek boven in de bergen.Maar helaas de reis gaat weer verder. We vertrekken richting Lom, nog steeds over weg 55.
In Lom staat ook weer een stakirke en toen we nog in Nederland waren had ik me voorgenomen dat ik nou ook eens in zo'n kerkje wilde kijken.
De intree bedroeg echter ongeveer 6 euro en ja, dan ben ik toch weer die echte Hollander. Niet gedaan dus.
In Lom is het enigszins wat touristischer, de eerste Nederlandse bussen kwamen hier met oudere mensen die dan ook nog eens mopperen op elkaar.
Weg wezen dus.
Nadat we getankt hadden reden we via weg nr. 15 richting Geiranger.
Albert had thuis al gezegd dat hij hier graag nog eens heen wilde.
Ooit waren we hier al geweest met Bertie en Willem en dit fjord had een grote indruk bij ons achter gelaten.
We reden dus richting Geiranger en klimmen met de camper een behoorlijk eind omhoog.Af en toe had ede weg zelfs een helling percentage van 10% !
We zagen de bekende berkenboompjes weer wat typisch Noors is en daarna wegen met sneeuwvlaktes en nog meer sneeuw. Van bovenaf zagen we de weg die wij moesten gaan .
Het leek net alsof we in een miniatuur landschap voor speelgoed treintjes reden maar dit was echt!
Wat een geweldig mooi landschap. We kwamen voorbij de afslag Dalsbrina, waar Albert en ik waren toen Bertie en Willem gingen wandelen. De herinneringen kwamen weer boven, erg leuk.
Na nog een paar bochten zagen we hem ineens in de diepte liggen!!
Het Geirangerfjord. En wat helemaal prachtig was is dat de Hurtigruten net aankwam.
De Hurtigruten is een postboot die vaart van Bergen naar Kirkenes waarop je kan mee varen met je camper/carevan Je kunt kiezen om helemaal mee te varen of een kleein stukje of heen en terug.
Deze boot vaart de fjorden in en geeft post(pakketjes) af. De ene keer is hij zo klaar en vaart direct weer weg, de andere keer meert hij aan en kan je even van boord.
Albert vind deze boot ook erg leuk en het was dus toeval dat hij gelijk met ons aankwam. Maar goed, weer haalden we herinneringen op.
Hier was dit, o, dat is er nog en daar was dat.....
Leuk hoor!
We reden de weg met vele bochten naar beneden en zagen de camping aan de kop van het Geirangerfjord waar we een plekje vonden. We keken zo het fjord op en zagen naast de Hurtigruten nog een andere grote passagiersschip liggen.
Toen we eenmaal stonden zijn we Geiranger in gegaan.Eigenlijk stelt het weinig voor. Niets meer dan een paar winkeltjes, een hotel en een restaurantje maar heel gezellig.
Wat een vakantie en waren nog niet eens op de helft.
Wat was het hier vredig en stil op deze plek boven in de bergen.Maar helaas de reis gaat weer verder. We vertrekken richting Lom, nog steeds over weg 55.
In Lom staat ook weer een stakirke en toen we nog in Nederland waren had ik me voorgenomen dat ik nou ook eens in zo'n kerkje wilde kijken.
De intree bedroeg echter ongeveer 6 euro en ja, dan ben ik toch weer die echte Hollander. Niet gedaan dus.
In Lom is het enigszins wat touristischer, de eerste Nederlandse bussen kwamen hier met oudere mensen die dan ook nog eens mopperen op elkaar.
Weg wezen dus.
Nadat we getankt hadden reden we via weg nr. 15 richting Geiranger.
Albert had thuis al gezegd dat hij hier graag nog eens heen wilde.
Ooit waren we hier al geweest met Bertie en Willem en dit fjord had een grote indruk bij ons achter gelaten.
We reden dus richting Geiranger en klimmen met de camper een behoorlijk eind omhoog.Af en toe had ede weg zelfs een helling percentage van 10% !
We zagen de bekende berkenboompjes weer wat typisch Noors is en daarna wegen met sneeuwvlaktes en nog meer sneeuw. Van bovenaf zagen we de weg die wij moesten gaan .
Het leek net alsof we in een miniatuur landschap voor speelgoed treintjes reden maar dit was echt!
Wat een geweldig mooi landschap. We kwamen voorbij de afslag Dalsbrina, waar Albert en ik waren toen Bertie en Willem gingen wandelen. De herinneringen kwamen weer boven, erg leuk.
Na nog een paar bochten zagen we hem ineens in de diepte liggen!!
Het Geirangerfjord. En wat helemaal prachtig was is dat de Hurtigruten net aankwam.
De Hurtigruten is een postboot die vaart van Bergen naar Kirkenes waarop je kan mee varen met je camper/carevan Je kunt kiezen om helemaal mee te varen of een kleein stukje of heen en terug.
Deze boot vaart de fjorden in en geeft post(pakketjes) af. De ene keer is hij zo klaar en vaart direct weer weg, de andere keer meert hij aan en kan je even van boord.
Albert vind deze boot ook erg leuk en het was dus toeval dat hij gelijk met ons aankwam. Maar goed, weer haalden we herinneringen op.
Hier was dit, o, dat is er nog en daar was dat.....
Leuk hoor!
We reden de weg met vele bochten naar beneden en zagen de camping aan de kop van het Geirangerfjord waar we een plekje vonden. We keken zo het fjord op en zagen naast de Hurtigruten nog een andere grote passagiersschip liggen.
Toen we eenmaal stonden zijn we Geiranger in gegaan.Eigenlijk stelt het weinig voor. Niets meer dan een paar winkeltjes, een hotel en een restaurantje maar heel gezellig.
Wat een vakantie en waren nog niet eens op de helft.
dinsdag 26 augustus 2014
dag 13 deel 2
Nog een stukje over vrijdag,
We reden naar de pont Laerdal/Hella. Eenmaal overgevaren volgde we weg 55 helemaal langs het Sognefjord. Kan je naagaan hoe ver die fjorden het land ingaan.
We kwamen door kleine dorpjes en dronken hier en daar een bakkie en kwamen toen door Lom waar ook een stafkirke staat.
Lom is nogal toeristisch en ja, daar kwamen we de eerst Nederlandse bussen tegen.Hmm, snel weg dus hier.
Toen we verder reden kwamen we steeds hoger en hoger. De weg was hier en daar 8% en het was net een panorama weg. Net alsof we in een film reden.
Eenmaal boven zien we allemaal (ijs)meren en gletschers Aweer niet te beschrijven hoe mooi dit was. Het was het Nasjonal park Juntenheimen.Wij waren hier al eens eerder geweest maar wilden het perse nog een keertje zien.
We besloten om hier te overnachten. Er is een soort van camping midden in de natuur. Er zijn geen faciliteiten maarrrrrr we mogen douchen in het hotel voor 10 nok.
De plek heet Krossbu en eenmaal thuis zagen we dat het een ontmoetingsplaats voor toeristen heet.
Verder geen naam.
Helaas begon het eerst te regenen maar later werd het droog zodat we toch naar buiten konden.
S'Nachts werd het goed schemer maar niet echt donker. Maar met de verduisteringsgordijnen kunnen we het goed donker maken in de camper.
Wat een land is Noorwegen toch, we blijven genieten
Uitzicht vanuit mijn bed, je zal toch maar zo wakker worden :)
Het hotel waar we konden douchen
We reden naar de pont Laerdal/Hella. Eenmaal overgevaren volgde we weg 55 helemaal langs het Sognefjord. Kan je naagaan hoe ver die fjorden het land ingaan.
We kwamen door kleine dorpjes en dronken hier en daar een bakkie en kwamen toen door Lom waar ook een stafkirke staat.
Lom is nogal toeristisch en ja, daar kwamen we de eerst Nederlandse bussen tegen.Hmm, snel weg dus hier.
Toen we verder reden kwamen we steeds hoger en hoger. De weg was hier en daar 8% en het was net een panorama weg. Net alsof we in een film reden.
Eenmaal boven zien we allemaal (ijs)meren en gletschers Aweer niet te beschrijven hoe mooi dit was. Het was het Nasjonal park Juntenheimen.Wij waren hier al eens eerder geweest maar wilden het perse nog een keertje zien.
De plek heet Krossbu en eenmaal thuis zagen we dat het een ontmoetingsplaats voor toeristen heet.
Verder geen naam.
Helaas begon het eerst te regenen maar later werd het droog zodat we toch naar buiten konden.
S'Nachts werd het goed schemer maar niet echt donker. Maar met de verduisteringsgordijnen kunnen we het goed donker maken in de camper.
Wat een land is Noorwegen toch, we blijven genieten
dag 13
vrijdag 25-7
Gisteravond kwamen er plotseling van alle kanten omweersbuien opzetten.
De lucht kleurde roze, oranje paars. Zoiets hadden we nog nooit gezien en terwijl ik hier heel stil van werd stond ik plots naast een mevrouw die net onder Oslo woont.
Ook zei was verbijsterd en had dit ook nog nooit gezien. Het lied: O Heer mijn God, wanneer ik in verwondering, Uw schoonheid zie...... kwam in mij op.
Wat een geweldig kleuren spel van de natuur. Natuurlijk tig foto's gemaakt, ik kon er geen genoeg van krijgen.
De onweersbuien
kwamen en gingen en kwamen weer terug en dat ging eigenlijk de hele avond zo door.
Helemaal voldaan gingen we naar bed.
De volgende ochtend werden we nog getrakteerd op een soort van toetje. een hele vage regenboog over het Sognefjord
Gisteravond kwamen er plotseling van alle kanten omweersbuien opzetten.
De lucht kleurde roze, oranje paars. Zoiets hadden we nog nooit gezien en terwijl ik hier heel stil van werd stond ik plots naast een mevrouw die net onder Oslo woont.
Ook zei was verbijsterd en had dit ook nog nooit gezien. Het lied: O Heer mijn God, wanneer ik in verwondering, Uw schoonheid zie...... kwam in mij op.
Wat een geweldig kleuren spel van de natuur. Natuurlijk tig foto's gemaakt, ik kon er geen genoeg van krijgen.
De onweersbuien
Helemaal voldaan gingen we naar bed.
De volgende ochtend werden we nog getrakteerd op een soort van toetje. een hele vage regenboog over het Sognefjord
zondag 24 augustus 2014
dag 12
donderdag 24-7
We reden deze dag verder maar nu over de E 16 richting Vos. Onderweg hebben we veel mooie natuur gezien. Vooral het landschap wat weerspiegeld in het water vond ik heel erg mooi.
Eenmaal in vos kon ik een keer de kerk in. De vorige keren dat we hier waren was de kerk dicht dus dit was wel heel speciaal.
Gisteren was de nationale rouwdag voor de overleden mensen van de vliegtuig ramp. De beelden op t.v. waren zo indruk wekkend en zo verdrietig.
Nou zijn wij gelovig maar we hebben niets met kaarsjes aansteken.
Maar deze keer wilde we het allebei wel. Albert is met Max buiten gebleven en ik ben naar binnen gegaan en heb een moment stil gestaan bij al dit verdriet. Het greep me erg aan.
We gingen verder over weg 13 richting Vik.Albert keek altijd op de kaart of er touristische route's zijn. Deze wegen zijn op onze kaart groen gekleurd. Nou ook dat was weer een prima idee. Wat een geweldig mooie weg was dit. Zo prachtig!
Eerst zagen wij een mooie waterval waar we gelijk gestopt zijn en een broodje aten. Later zagen we de weg naar boven met de bekende haarspeld bochten en toen we die reden kwamen we in de sneeuw!
Daarboven heet het Vikajell en het is er 986 m. hoog. Voor Noorwegen is dat al behoorlijk hoog.
In Zwitserland zou dit niets voorstellen.)
Zodra het mogelijk was stopten we om Max kennis te laten maken met sneeuw. We dachten dat hij helemaal gek zou worden maar dat viel reuze mee. Wij liepen op onze slipers met blote voeten en dat koelde even heerlijk af.
En weer gingen we verder, het hield niet op met al dat moois. We kwamen aan in Vik waar een stafkirke stond die in 1895 gerestaureerd is. Er zaten vooral veel draken koppen op de torens.
Nadat we hier gekeken hadden reden we langs het Sognefjord, een leuke kleine camping vonden.
De buuf op de camping had een enorme grote vis gevangen. 1 meter lang en 11 kg. zwaar.
Hij werd schoon gemaakt, in moten gehakt en verdeeld over de camping gasten. De volgende avond smaakte hij prima! Tjonge jonge, wat een mooie dag was dit.
We reden deze dag verder maar nu over de E 16 richting Vos. Onderweg hebben we veel mooie natuur gezien. Vooral het landschap wat weerspiegeld in het water vond ik heel erg mooi.
Eenmaal in vos kon ik een keer de kerk in. De vorige keren dat we hier waren was de kerk dicht dus dit was wel heel speciaal.
Gisteren was de nationale rouwdag voor de overleden mensen van de vliegtuig ramp. De beelden op t.v. waren zo indruk wekkend en zo verdrietig.
Nou zijn wij gelovig maar we hebben niets met kaarsjes aansteken.
Maar deze keer wilde we het allebei wel. Albert is met Max buiten gebleven en ik ben naar binnen gegaan en heb een moment stil gestaan bij al dit verdriet. Het greep me erg aan.
We gingen verder over weg 13 richting Vik.Albert keek altijd op de kaart of er touristische route's zijn. Deze wegen zijn op onze kaart groen gekleurd. Nou ook dat was weer een prima idee. Wat een geweldig mooie weg was dit. Zo prachtig!
Eerst zagen wij een mooie waterval waar we gelijk gestopt zijn en een broodje aten. Later zagen we de weg naar boven met de bekende haarspeld bochten en toen we die reden kwamen we in de sneeuw!
Daarboven heet het Vikajell en het is er 986 m. hoog. Voor Noorwegen is dat al behoorlijk hoog.
In Zwitserland zou dit niets voorstellen.)
En weer gingen we verder, het hield niet op met al dat moois. We kwamen aan in Vik waar een stafkirke stond die in 1895 gerestaureerd is. Er zaten vooral veel draken koppen op de torens.
Nadat we hier gekeken hadden reden we langs het Sognefjord, een leuke kleine camping vonden.
Hij werd schoon gemaakt, in moten gehakt en verdeeld over de camping gasten. De volgende avond smaakte hij prima! Tjonge jonge, wat een mooie dag was dit.
Abonneren op:
Posts (Atom)