Sodankyla/Karigasniemi

dag 10, Vandaag was het droog  maar  bewolkt en hoe verder we naar het noorden kwamen hoe kouder het werd. logisch, hier waren we op voorbereid.  We rede n het echte finse lapland in, dit wilden we zo graag. Tot nu toe viel ons het landschap ietwat tegen. Albert had van te voren al gespit in de boekjes die wij hebben en ook op de p.c. Ook hier was over dit gebied niet veel te vinden. Wij snappen nu ook waarom. De lappen trekken zomers de velden in met de rendieren en de vrouwen blijven in hun dorp en verkopen hier en daar spulletjes (souvenirs ) Er zijn in dit gebied in de zomer heel veel muggen, we zijn letterlijk plat gestoken. Ik had zelfs nog een flesje met een soort olie(tee tree) gekocht in Finland. Ik moet zeggen dat een druppeltje olie op een muggenbeet echt goed hielp. Maar het werden wel hele grote bulten., echt niet fijn. Het gebied werd hier en daar al wat ruiger en on ontgonnen.
Er hingen hier reusachtige spandoeken langs de weg, welkom in (naam weet ik niet meer) het was een stadje waar vroeger goud gedolven werd. Hier wilden we rond kijken. Toen we er eenmaal waren viel het heel erg tegen. Een armoedig gehucht waar niets te beleven viel. Dat was jammer. De lappen wonen in gewoon moderne huizen . Wij als toerist hoopten nog mensen in kledendracht te zien maar ook dat is een illusie. De kledendracht dragen ze vooral op hoogtij dagen.

Wat op viel was dat de oudere mensen hier geen rollator maar een soort dubbele step. Je moet dit zien als een step met 2 planken met daar tussen aan het stuur een mand waar ze dingen in kunnen vervoeren. Het was wel typisch alleen in dit gebied. Wel leuk om de oudjes op een step te zien rondrijden.Onderweg aten we aan een groot meer

Het leek wel of we alleen op de wereld waren, heerlijk rustig en genietend aten we onze lunch.Hier zagen we ook de eerste rendieren van deze vakantie, het begon erop te lijken, dit wilden we graag.
Intussen beseften we ons ineens dat we erg dicht tegen de Russische grens waren, heel bijzonder voor ons. We kwamen voorbij een camping waar het erg stil en mooi was. Het was echter een moerassig  gebied en aangezien we niet nog meer muggen bulten wilden zijn we toch maar door gereden.Intussen hadden we al besloten om niet richting Kirkenes te rijden. Dat zou nog ongeveer 200 km omrijden zijn. En ja, wij zijn nou eenmaal geen stads mensen. We vervolgden dus de E-75 tot aan Karigasniemi waar we een leuke camping vonden. Het was een soort terrassen camping waar wij halverwege op een helling stonden. Helemaal onderaan de berg was een rivier waar we s'avonds nog heerlijk gelopen hebben. Maar ook hier stikte het helaas van de muggen, we waren daar intussen helemaal klaar mee maar het was niet anders.

tussen 2 wierook anti mug staafjes, een citronella kaars en een citroen stick tussen mijn knieën in geklemd is het te doen om buiten te zitten. Zodra de wierook op was kwamen de muggen weer op ons zitten. Zelfs Max had het goed bekeken, hij ging zelf tussen al die anti muggen zooi in liggen, 

Rovaniemi/Sodankyla

dag 9,
en weer verder ging de reis. We reden de zelfde weg richting Ivalo, waar het Santa park aan ligt. We reden deze nu voorbij en kwamen niet veel later op de Finse poolcirkel.
En hier ging het kwartje vallen. Nu snapten we waarom er gisteren stond dat het nog zoveel km. naar de kerstman was. De enige echte kerstman woont dus hier en niet waar we gisteren waren. Dat was een soort attractie park. We voelden ons wel een beetje genept hoor. Maar goed, we keken er rond en vonden het toeristisch maar wel erg leuk.Hier waren veel souvenir winkeltjes en wat de een verkocht vond je niet bij het volgende winkeltje. Ook hier was weer een zilversmid. Dit gebied staat bekend om de zilver vondsten van weleer. Ook keken we bij de lijn van de poolcirkel op het asfalt. Of die lijn nu hier precies loopt laten we maar in het midden, het ging om het idee.

In het huis van de kerstman hing een hele, hele grote klok aan het plafond.

  Hier was ook het postkantoor van de kerstman. Je kon hier vast je kerstkaart kopen en adresseren en tegen de tijd van kerstmis versturen ze hiervandaan je kaart. Leuk idee toch? Wij hebben dat niet gedaan maar zat mensen wel
Nadat we rondgekeken hadden reden we weer verder en sloegen een weg in die als bezienswaardigheid aangeschreven staat ( E-63) Wij vonden die weg nou niet zo bezienswaardig maar goed. We kwamen aan in Sodankyla en vonden daar een camping. We waren er lekker vroeg en dat hield in dat we na aankomst direct een was in de machine deden. Niet te geloven voor 1 euro de was gedaan en de droger was gratis. Dit soort prijzen zijn wij in skandinavie niet gewend. Er was zelf een droogkast waarin je kleding kon hangen die niet in de droger kan. helemaal geweldig. we konden weer een week vooruit met kleding ed. Nadat dit allemaal geregeld was zijn we nog een eindje gaan wandelen. Er stond hier een staaf  kerkje uit 1683 wat prachtig gerenoveerd was. Volgens ons werd dat kerkje  nog steeds gebruikt, de begraafplaats erbij in ieder geval wel

staafkerkje 1683

interieur van het oude staafkerkje

Kemi/Rovanimi

dag 8,

zodan, we konden merken dat we verder naar het noorden reden. Toen we weg reden was het 9 graden! Daar hadden we natuurlijk rekening mee gehouden wat dat weet je nu eenmaal als je zover naar het noorden reist. Onderweg werd de 3\4 broek verruild voor een lange broek en het t shirt voor een trui, zo koud hadden we het .
De enige echte kerstman woont in Rovaniemi dus daar moesten we zeker naar toe. We verlieten de E-4 en reden de E-75. Onderweg kwamen we al snel de bordens keskustua tegen Jaaaaaa, daar moeten we heen. Albert volgde keurig de borden tot in Rovanimie. En toen ineens waren we ze kwijt.Keren en nog eens goed opletten. Ja hoor, daar stond het weer Keskustua daar heen. En weer waren de borden weg. We snapten er helemaal niets meer van. Dan eerst maar naar de camping gereden en daar gevraagd waar we de kerstman konden vinden. We kregen een platte grond mee. Nog 8 km richting richting Ivalo ......
Dat was lachen, keskustua betekent  dus centrum. Elke keer dat wij in het centrum kwamen waren de borden verdwenen.... raar hoor.

Oke, we reden dus de aangewezen weg en kwamen spandoeken tegen

Santa park, nog 30 km. Maar ineens na een paar kilometer stonden we ineens al bij het park. Dat was wel heel raar. Eerst stond er nog zoveel km en toen waren we er ineens, nou ja t'zal wel goed zijn.

We gingen naar binnen het gebrul van de rendieren was te horen op een bandje. Een lange gang in een grot door en toen waren we er. Alles in kerstsfeer, een elfenschool, sleeën van de kerstman, winkeltjes enz.  En toen.... ja hoor daar was hij DE kerstman. Natuurlijk gingen ook wij met hem op de foto

we zijn er een tijdje rond blijven kijken en daarna zijn we die 8 km. weer terug naar Rovanimie gereden en zijn naar de camping gegaan. 

fish camp/Kemi

 dag 7,
Wat een rust was dat hier op de camping. We hoorden alleen nog maar het kabbelen van de zee. Vanmorgen vroeg was Max nog zo moe dat hij zelf zijn benche  weer in ging.We reden nog weer verder over de E-4 en reden nu aan de bocht van de Botnische zee nabij het Finse Lapland, een van de doelen die we erg graag wilden zien. Onderweg kwamen we nog een mooi kerkje tegen op Zweeds grond gebied. Voor we er erg in hadden reden we ineens de grens over naar Finland. Zo! dit is nieuw voor ons, hier zijn we nog nooit geweest.
Het Deens en Zweeds is, na enige ervaring nog wel iets te begrijpen, het lezen dan. Maar van het Fins bakte ik helemaal niets. Er was erg weinig info over dit gebied te vinden zowel op het internet als in de boekjes. Ook had ik nog gezocht naar Fins op reis maar ook dat had onze boekhandel niet. Nu had ik hem misschien via internet kunnen bestellen, ware het niet dat ik me dat pas kort voor de aanvang van de reis bedacht. Nou ja, zonder komen we er ook wel dacht ik. We reden door tot aan Kemi. De campings waren niet zoveel maar ja , we moesten toch eens ergens overnachten. We kwamen dus aan in Remi,nog steeds aan de Botnische zee. Het leek de Kralingseplas wel. We stonden met erg weinig mensen op een soort grasveld. We konden gewoon zelf een plekje uitzoeken en aan het einde van de middag, begin avond, kwam er een mevrouw bij de receptie waar we ons aan konden melden. In Finland betalen ze ook met euro's dus dat was weer makkelijk. we betaalden hier 21.00 euro. En op deze plek begon het drama met de muggen. Veel muggen.

Damsjo/ iets voor Pitea een fish camp.

dag 6,
Voor wij met vakantie gingen wisten we al dat het ,hoe verder we naar het noorden zouden rijden, s'nachts niet donker zou worden.
Toen we het eenmaal ervoeren was het toch weer vreemd. Vannacht eerst om 24.00 u en later nog rond 03.30 u een foto vanuit het raampje gemaakt. Zo onwerkelijk ! Het is maar goed dat de camper voorzien is van verduisterings- gordijnen. anders raak je helemaal uit het dag/nacht ritme.

We reden weer verder over de E-4. In heel Zweden staat erg veel lupine langs de weg, meest lila, donkerpaars en roze tinten. Veel andere bloemen kwamen we echt niet tegen in het voornamelijk groene landschap.

Voor het eerst dit jaar gebruikten wij onze visa kaart, andere jaren zagen we daar het nut niet zo van in. Dit jaar gingen onze ogen open. Het is zo makkelijk met b.v  tanken. Het scheelde veel contant geld zal ik maar zeggen.
Ineens zag ik iets groots in de verte, iets grijs/bruins. Toen we er voorbij reden bleken het 5 kraanvogels te zijn! Leuk hoor. Helaas kon ik er vanuit de rijdende camper geen mooie foto's van maken. een eind voorbij Umea vonden we een klein stukje vanaf de E-4, iets voor Pitea een camping aan de Botnische golf. Het was een fish camp. Echt een soort natuurcamping. weinig of geen luxe. In het toilet  was een plank met daaruit 2 gaten met deksels erop. Ik ben nog nooit zo blij geweest met ons eigen toilet in de camper. Er stond een struise dame met een flink schort voor op stevige schoenen met een schop het hout op te porren. . Daarop lag een grillplaat met vis. Je kon een bordje vis bij haar kopen en het daar rond een kampvuur opeten. Het zag er heel gezellig uit maar wij nuttigden toch liever ons eigen maal in de camper. Ook op deze camping zagen we weer en eekhoorntje

receptie fish camp

duo toilet