dag 4 . Maandag 16-7

dag 4,
De hele nacht bleef het regenen maar toen wij eenmaal wakker  waren werd het droog en was de temperatuur rond de 18/20 graden. Nu konden wij pas echt goed zien hoe de omgeving was. Heel anders dan gisteren kwam dat op ons over. Het was van dat twijfelachtige weer van wel of geen korte broek aan. Wij liepen nogmaals langs Loch Ryan. Daarna zijn wij  even naar Stranear gereden om daar rond te kijken en ook om wat boodschappen te doen. Dit was wel een leuk centrum om rond te lopen.

Wij aten lekkere broodjes op een muurtje aan de haven

Kerkje in centrum van Stranear

Terwijl ik de supermarkt inging bleef Albert met Max buiten staan. Het viel hem op dat er hier heel veel mensen met de taxi komen om even naar de supermarkt te gaan. Ik had bij de super lekkere broodjes gekocht en die hebben wij daar aan de haven , zittend op een muurtje opgegeten. De mensen waren hier erg vriendelijk. Zeggen allemaal gedag of vragen : Hou are you do?om vervolgens dan ook weer door te lopen. Daarna kwamen wij terug op de camping. Een moeder van twee heel verlegen kinderen kwam vragen of haar kinderen Max even mochten aaien. Natuurlijk was dat geen probleem. De hele middag bleef het droog en bleven wij bij de camper.

jachthaven Stranear

Op de schoorstenen staan hier leuke trekpotten.

dag 3,zondag 15-7

dag 3,
Wij verlieten de camping en reden eerst naar Dumfries.

Wij lunchten op een parkeerplaats aan het water

Het landschap werd hier al iets hoger. Dumfries zelf viel ons wat tegen maar als je er nu toch bent moet je ook alles zien dachten wij. Al snel reden wij verder. Er lagen opvallend veel dode wezeltjes lans de kant van de weg.Wij lunchten op een parkeerplaats die aan het water lag. Niet veel later begon het te miezeren en die miezer veranderde al snel in regen. Deze keer was het wat lastiger om een camping te vinden. Eindelijk iets leuks gevonden via Tom, bleek dat Max niet welkom was. En zo reden wij weer door . De tweede camping vonden wij er allebei niet gezellig uitzien dus door naar nummer drie. Een camping vlakbij Stranraer.aan een inham van de zee dat Loch Ryan heet.

Schapen in een weiland nabij de camping

 Helaas bleef het regenen en regenen en......
Toch wilden wij even naar buiten om te zien waar wij waren en om Max uit te laten. Wij liepen een eindje langs het water en over de camping weer terug. Het viel ons op dat het hier om 23.00 u nog gewoon licht is. In Nederland is het dan echt al donker.

dag 2 14-7

Dag 2,

aankomst nabij Newcastle

Terwijl de boot zachtjes op en neer deinde vielen wij alle twee al snel in slaap. De volgende ochtend ontbeten wij in een restaurant en niet veel later voer de boot al over de rivier Tyne richting de aanlegsteiger in Newcastle. Precies op tijd meerde hij aan. Toen wij bij onze camper kwamen zat er een brief onder de ruiten wisser dat wij niet zelf van boord mochten rijden. Later bleek dat het tussendek eerst leeg moest rijden en dat het hele dek omhoog ging zodat de hogere auto's zonder schade van boord konden rijden. Uiteraard op aanwijzing van het personeel dat wederom erg vriendelijk was.

Princess seaways vaart de rivier de Tyne op

Voor het eerst in zijn leven moest Albert links rijden. Hij werd ook direct in het diepe gegooid want eer wij op de snelweg waren hadden wij al elf rotondes achter de rug. Dat was maar heel even wennen voor Albert het ging hem gelijk al erg goed af.
Wij reden de A 191 en na een halfuurtje zagen wij een plekje waar wij Max even uitkonden laten en eten konden geven.
Het landschap was glooiend zoals in Zuid Limburg.

Cressfield caravanpark

De eerste camping zochten wij al snel op. Het had geen zin om nu al direct een heel eind te rijden want dinsdag hoefden wij pas aan de oostkust van Schotland te zijn omdat daar dan de boot naar Ierland zou vertrekken.
Albert had de eerste camping thuis al geselecteerd Het landschap is hoger dan in Limburg. Ook zagen wij de eerste schapen en weilanden die afgezet zijn met oude stenen muurtjes. Overal voor de bochten staat er SLOW op de weg geschreven, Albert vond dit best prettig.Op een gegeven moment stuitte  wij vlak bij de camping op een weg afzetting. Wij bleven maar cirkelen en cirkelen  door Annan. Totdat Albert de omleiding volgde en daarna vonden wij de camping al snel. "Cressfield caravanpark"heet hij. Wij moesten even wennen aan het idee camping hier in Schotland. Wij stonden vlakbij de sta caravans iets dat in Schotland heel gewoon is. De rest van de dag hielden wij wij vakantie. Het was  droog en wij bleven bij de camper. Sávonds kroop max zelf zijn bench weer in. Hij had er duidelijk geen last van gehad dat hij er 15,5 uur in had gezeten.

vervolg dag

Max zou 15.30 u. in zijn bench blijven. Het bleek dat wij hem zelfs mochten bezoeken als wij wilden. Als wij ons zouden melden bij de info balie zou er iemand van het personeel met ons meegaan.
Omdat Max daar alleen maar onrustig van zou worden omdat hij zou denken dat hij eruit mocht deden wij dit niet.
Maar ook dit hadden wij nog nooit mee gemaakt en vonden het erg netjes.
Eenmaal aan boord   brachten  wij onze tas naar de cabine . Wij sliepen op dek nr.5 in de 6e cabine van voren.
Daarna snel naar het zonnedek want intussen zou de boot al snel vertrekken.

Stipt op tijd vertrok de boot en toen IJmuiden niet meer in zicht was gingen wij de boot verkennen. Van te voren hadden wij al een diner geboekt.
 Wij kwamen in een best wel chique restaurant terecht . Voor en nagerecht was allemaal hetzelfde, het hoofd gerecht konden we kiezen tussen vlees of vis. Het zag er allemaal heel verzorgt uit en het smaakte ons prima.  S' avonds  dronken wij in een ander restaurant nog cappuccino en al vroeg vertrokken wij naar onze cabine. En zo kwam er een einde aan onze eerste vakantie dag. 

vakantie 2018

Hier volgt een vakantie verhaal van Albert, Jeannet en onze trouwe Jack Russel Max.
Ik weet dat er veel verschillende manieren zijn van hoe je een vakantie kunt beleven.
Ik schrijf hier een verslag van hoe ij het doen.
Ook zullen er misschien hier en daar wat taal foutjes in komen maar ik vraag je om je daar niet aan te storen.
het is zoals het is.


Deze keer ging de wekker niet om 05.30 af  omdat wij vroeg wilden vertrekken en een lange rit voor de boeg hadden.
Deze keer vertrokken wij ook niet op zondag omdat het dan zo lekker rustig op de weg is zonder vrachtverkeer.
Nee deze keer vertrokken wij op ( wie heeft dat verzonnen?) op vrijdag de 13e.
Vrijdag de 13e en dan ook nog met een boot mee?
Jawel, dat deden wij. Wij vertrokken rond 13.30 richting IJmuiden.
Daar lag de Princess seeways op ons te wachten die ons naar New Castle zou brengen. Het inboarden
was al vanaf 13.00 u. maar omdat campers altijd als een van de laatste aan boord gaan had dat voor ons geen zin. Dan zouden wij ons alleen maar vervelen op de kade in de warmte. En nog waren wij best wel vroeg. Wij reden in IJmuiden naar de incheck. Daar wisten ze al precies wie wij waren en ook dat wij een hond bij ons hadden. De vraag was of die al ingecheckt was .Nee dat hadden wij nog niet gedaan en wisten ook niet dat dit moest. Wij zijn toch al een aantal keren met een overtocht mee geweest en nog nooit hoefden wij Max apart  in te checken. Geen probleem hoor, als u even daar naar het hoofdgebouw rijdt kunt u dat nog even doen.
Ik ging naar binnen en het bleek dat ik Max mee moest nemen. Weer terug naar de camper, Max op gehaald en in het hoofdgebouw werd gekeken of Max zijn chip klopte met het chip nummer in zijn paspoort en ook werd er goed gecontroleerd of Max zijn inentingen en wormen kuur die in Schotland en  Ierland gelden.
Alles was natuurlijk in orde en toen dachten wij zo naar de incheck te gaan. Helaas ging die vlieger niet op. Terug naar achter in de rij en weer wachten op onze beurt. Na 20 min. was het gelukt en kon het wachten beginnen.
Een kennis vanuit ons dorp was ook met haar gezin aan boord. Zij schreef op Facebook dat zij aan boord waren en ik reageerde met :tot zo :) Gaan jullie ook naar Schotland dan? Yep dat was wel de bedoeling.
Zij maakte deze foto van onze camper terwijl wij aan het wachten waren om aan boord te gaan. De achterste zilver grijze camper naast de donkere auto zijn wij.Wij moesten op autodek 6 parkeren met aan onze spiegel een kaart dat er een hond in de camper was. Wat ging dat allemaal netjes en correct en vooral rustig. Dat zijn wij totaal niet gewend.
Wij weten niet beter dan dat er  door het personeel naar je geschreeuwd wordt en dat ze vooral erg gestrest zijn. En dat je vooral moet opschieten. Nou zijn wij ook de Italianen gewend en dat is duidelijk een ander volk dan de Engelsen/Schoten. Wij waren het over eens dat dit toch wel veel prettiger was.