dag 2 14-7

Dag 2,

aankomst nabij Newcastle

Terwijl de boot zachtjes op en neer deinde vielen wij alle twee al snel in slaap. De volgende ochtend ontbeten wij in een restaurant en niet veel later voer de boot al over de rivier Tyne richting de aanlegsteiger in Newcastle. Precies op tijd meerde hij aan. Toen wij bij onze camper kwamen zat er een brief onder de ruiten wisser dat wij niet zelf van boord mochten rijden. Later bleek dat het tussendek eerst leeg moest rijden en dat het hele dek omhoog ging zodat de hogere auto's zonder schade van boord konden rijden. Uiteraard op aanwijzing van het personeel dat wederom erg vriendelijk was.

Princess seaways vaart de rivier de Tyne op

Voor het eerst in zijn leven moest Albert links rijden. Hij werd ook direct in het diepe gegooid want eer wij op de snelweg waren hadden wij al elf rotondes achter de rug. Dat was maar heel even wennen voor Albert het ging hem gelijk al erg goed af.
Wij reden de A 191 en na een halfuurtje zagen wij een plekje waar wij Max even uitkonden laten en eten konden geven.
Het landschap was glooiend zoals in Zuid Limburg.

Cressfield caravanpark

De eerste camping zochten wij al snel op. Het had geen zin om nu al direct een heel eind te rijden want dinsdag hoefden wij pas aan de oostkust van Schotland te zijn omdat daar dan de boot naar Ierland zou vertrekken.
Albert had de eerste camping thuis al geselecteerd Het landschap is hoger dan in Limburg. Ook zagen wij de eerste schapen en weilanden die afgezet zijn met oude stenen muurtjes. Overal voor de bochten staat er SLOW op de weg geschreven, Albert vond dit best prettig.Op een gegeven moment stuitte  wij vlak bij de camping op een weg afzetting. Wij bleven maar cirkelen en cirkelen  door Annan. Totdat Albert de omleiding volgde en daarna vonden wij de camping al snel. "Cressfield caravanpark"heet hij. Wij moesten even wennen aan het idee camping hier in Schotland. Wij stonden vlakbij de sta caravans iets dat in Schotland heel gewoon is. De rest van de dag hielden wij wij vakantie. Het was  droog en wij bleven bij de camper. Sávonds kroop max zelf zijn bench weer in. Hij had er duidelijk geen last van gehad dat hij er 15,5 uur in had gezeten.