maandag, Alta

Op deze camping was het behoorlijk druk, na enig zoeken hebben we toch nog een leuk plekje kunnen vinden. En ja hoor, de belevenis van 5 jaar geleden herhaalde zich. Er kwam weer een hotel bus voor ons staan.

foto van 5 jaar geleden op dezelfde camping

Eventjes een foto van 5 jaar geleden toegevoegd voor mensen die niet weten wat een hotel bus is. Deze was namelijk veel mooier dan die dit jaar ons kwam vergezellen en dus heb ik geen foto's van deze keer. De mensen slapen achter de raampjes, 3 boven elkaar. Ze hebben banken e.d mee en achter in de bus is een soort keuken. Ze leven dus buiten en slapen in de bus met, in dit geval 42 mensen . Tja, ieder zijn vakantie toch? Wij genoten van het doen en laten van deze mensen. De chauffeer en de reisleidster kookten, ieder had zijn eigen bord en liep langs en kregen een kwak eten op het bord geserveerd. Daarna ging iedereen zijn eigen bord afwassen en doen wat hij/zij wilden doen. Deze groep bestond uit voornamelijk mensen van af een jaar of 50 en ouder.  Toen wij deze bus echter  aan zagen komen gingen

wij direct douchen. We zagen het al helemaal ge-
beuren dat iedereen tegelijk dat wilden doen. Het was een gezellige avond waarop we nog lang buiten konden zitten. Hier verhuren ze ook hyte's
(blokhutjes) die verhuurd worden voor met name motor rijders
. Het was dus een komen van allerlei verschillende nationaliteiten.

vervolg zondag ,Noordkaap/ Alta

We ervaren deze weg trouwens heel anders dan 5 jaar geleden, toen een strak blauwe lucht en nu dus eerst die mist en later weer zon. Wat we nu zagen onder weg was voor ons ook weer een nieuwe ervaring. Rendieren in de sneeuw, zoekend naar water waarschijnlijk. Wat een prachtige ervaring

weer. We reden verder en het werd gelukkig al weer wat warmer. De zon scheen op de voorruit dus de temperatuur werd gelijk aangenamer. Nadat we een tijdje gereden hadden kwamen we in een bocht een prachtig uitzicht op een fjord tegen. Een goed koffie momentje dus. Heerlijk rustig, geen mens te zien, heerlijk samen genieten van dit moment. Tja, ik had de koffie nog niet bruin, stopt er een touringcar met Duitse passagiers naast ons. Ze keken letterlijk het heerlijke broodje uit onze mond. Ja hoor hebben wij weer. De chauffeur pakte ineens zijn verre kijker en begon te wijzen. De mensen raakte opgewonden. Maar wat hij kan , kan ik ook dacht ik en ook ik pakte onze verre kijker en wat ik toen zag...... ongelooflijk. 4 grote vissen sprongen uit het water een voor een om hoog. Ze kwamen uiteindelijk zo dicht bij , we schatte de afstand op zo'n 50 meter bij ons vandaan. Ik bleef maar foto's nemen en filmen. En ineens sprongen er 3 met een mooie boog uit het water. Wat geweldig. Zo'n zondagmorgen moment hadden we nog nooit gehad.

we twijfelden wat voor vissen het waren, bruin vissen of dolfijnen.

  Pas toen wij weer thuis waren en de foto's op de p.c. zagen zijn we er bijna zeker van dat we dolfijnen gezien hebben. Het filmpje is van zo'n slechte kwaliteit dat ik het maar niet plaats hier. Goed, de bus met Duitsers vertrok weer en wij bleven nog eventjes genieten. Aan de overkant van de weg was een Sami souvenir winkeltje en daar kochten we Rendier geweien. Ik had het idee dat deze wel leuk zou staan in een herfst/kerst stuk. Zag het al helemaal voor me met mos wat ik ook al had meegenomen uit de natuur en ook heb ik veel Scandinavische kerst ballen/hangers. Elk jaar neem ik uit het land waar we op vakantie zijn iets mee voor in de boom en zo hebben wij elk jaar een hele leuke versierde boom. Maar goed we hadden dus de geweien gekocht en ook wij reden weer verder. Nog helemaal in een euforische stemming over wat wij gezien hadden. We reden door naar Alta en stonden net als 5 jaar geleden op de Alta river camping.

Noord kaap vervolg 3 en dag 13

Toen het moment van de totale zons daling geweest was vertrokken zo langzamerhand de bussen weer maar rond een uur of 0.200 u vertrok de laatste pas.  Omdat het gewoon daglicht was hadden we zelf ook geen idee van de tijd. We gingen naar bed en waren blij met onze verduisterings- gordijntjes in de camper , zo konden we het zelf nog enigszins donker maken.  Natuurlijk bleven er mensen heen en weer lopen maar uiteindelijk werd het toch rustig.


Dag 13.

Wakker worden op de kaap is al bijzonder is dat. Wetende dat je op het uiterste puntje van Europa zit met alleen de Noorse zee nog voor je. En nog mooier is het als je dan ook nog eens buiten kunt ontbijten. En dat geluk hadden wij! Natuurlijk wel met een extra trui aan maar het was zonnig, een strak blauwe lucht.. De rendieren liepen rustig te grazen vlak voor ons. Heel deze dag konden wij buiten vertoeven, rustig op ons gemak foto's nemen zonder dat er al te veel mensen waren. Het leek weer een mooie avond te worden. Dit was echt vakantie.

Max op de bekende wereldbol

                                      

S'avonds herhaalde het hele gebeuren zich weer. De touringcars kwamen weer, andere campers, fietsers en tentjes waren er en toen het rond een uur of 22.30 kwamen de wolken, werd het mistig

rond 22.30 kwamen de wolken

en begon het niet te waaien maar te stormen. We liepen blauw aan van de kou en bleven lang in de camper. Op het moment van de totale zons daling was er niet veel meer te zien. We gingen daardoor ook eerder naar bed. De camper heeft heel de nacht staan te schudden van de wind, je werd bijna zeeziek :). De volgende ochtend konden we de camper die naast ons stond niet meer zien door de mist. Deze stond ongeveer 4 meter bij ons vandaan. Nadat we binnen ontbeten hadden zijn we langzaam aan vertrokken, de mooie weg terug naar beneden. Eenmaal een paar honderd meter gereden te hebben kwamen we onder de wolken uit en scheen het zonnetje weer.  We besloten om de kerstman ,die hier ergens moest zijn over te slaan.

vervolg dag 12 nr.2

Het werd druk, heel erg druk met campers maar zo gezellig. We konden zelfs naast de camper uit de wind zitten, welles waar met een fleece vest aan maar toch was dit wel bijzonder. Vaak is het hier te winderig, te koud ,mistig of regenachtig. Wij hadden dus geluk.We aten buiten en Max had zijn eerste ontmoeting met een rendier. Nou is Max een heel dapper hondje maar een rendier is toch wel heel erg groot. Later gingen we het gebouw in waar van alles  te doen is. Natuurlijk erg toeristisch en commercieel. Er draaide een film die we 5 jaar geleden ook al hadden gezien over de vier jaar getijden op de Noord kaap. Natuurlijk is er ook een souvenir winkel en daar kochten we alleen een sticker voor op de camper. Je moet toch laten zien dat je op de Noord kaap geweest bent. We dachten er ook cappuccino te drinken met wat lekkers erbij. Maar toen we de prijzen zagen bedachten we dat de koffie die we zelf zetten ook lekker was. /?Tja, we zijn nu eenmaal echte Hollanders. Toen we weer buiten kwamen arriveerden de eerste touringcar bussen met passagiers van de cruise schepen die dus in Honingsvog aanmeren. Het werd drukker en drukker en alle mensen liepen rond en genoten nu al van de mooie zon die te zien was. Het werd later en later en toen werd het ook 24.00 u.

23.45 u

Het tijdstip waarop de zon op zijn laagste punt was en wat hadden we weer een geluk! Het was zo goed te zien

23.30 u

 

in totaal waren er 23 touringcars gekomen.

Noordkaap

vervolg dag 12,

Toen we uitgekeken waren reden we de E-6 weer op en kwamen hier de eerste rendieren weer tegen. Eindelijk, zo mooi die dieren in de ruige natuur rondom de Noordkaap.  Voor en na de tunnels liggen er veeroosters in de weg om de rendieren eruit te houden.. Toen we die roosters voor de eerste keer over reden schrok Max zo enorm van het geluid dat hij direct niet meer op de grond tussen ons in op zijn kussen wilde liggen. Hij zocht zelf een andere plek op maar bleef bang, arm dier. We bleven genieten van de weg die al hoger en hoger ging.

het duurde en duurde maar. Elke keer als we een
bocht om waren hoopte ik de rots te zien waar we mede voor naar Noorwegen gegaan waren.
En toen ..... eindelijk.......zag ik hem liggen. En weer was er dat euforische gevoel in mij, zo bijzonder, zo speciaal dat wij weer helemaal op dat uiterste puntje van Europa waren. We hadden van te voren al besloten om deze keer 2 nachten op de Kaap te overnachten. Dit om de kans op een mooie midzomer zon  te kunnen zien te vergroten en ook omdat het zo'n speciale plek is. Natuurlijk weet ik dat de Noordkaap niets meer dan een plaat asfalt is. Heel veel mensen kunnen het ook niet begrijpen dat het voor anderen zo speciaal is om hier te zijn, die vinden het enorm tegen vallen.Iedereen ervaart deze plek op zijn eigen manier. Wij moesten erg oppassen dat wij het niet gingen vergelijken met 5 jaar geleden. Toen hadden wij een prachtige midzomer zon gehad. Maar het blijft de natuur en die is nooit te voorspellen.

de grote kudden rendieren op de ruige vlakte voor de camper.

de rendieren met enorme grote geweien op hun kop. Je weet niet half hoe zwaar die zijn.

Hammerfest/Noordkaap

moderne kerk in Hammerfest

dag 12,
We reden s'morgens eerst terug naar het centrum van Hammerfest. Nou ja, centrum is misschien wat te4 veel gezegd maar in ieder geval was er een cultuur markt. Dit hadden we in Denemarken ook al eens gezien. Er stonden kraampjes met natuurlijk Hollandse stroopwafels, Franse kaas, Spaanse paella enz enz. Het was leuk om er even rond te kijken. We reden de ongeveer 55 km terug naar Oldefjord en namen daar de E-6 weer richting de Noordkaap. De E-6 is de enige weg naar de Noordkaap en wat is dat een mooie weg. We reden door tunnels en talloze fjorden. Het licht was daar zo bijzonder mooi. Fel blauw en bijna niet te4 beschrijven. Je moet dit eigenlijk met eigen ogen zien. Een aantal kilometers voor de Noordkaap bogen wij af naar Honningsvag, het hoogst gelegen stadje van Noorwegen. Als je er dan toch bent moet je ook alles gaan bekijken dachten we. Op onze vorige reis, 5 jaar geleden hadden we dat niet gedaan en achteraf vonden we dat jammer. Honningsvag is piep klein en eigenlijk bijna niet. En toch leggen daar enorme cruise schepen aan. Het stadje wordt dan overspoeld met touristen die met bussen naar de Noordkaap vervoerd worden om daar de midzomer zon te zien.

typisch Noors houten kerkje in Honningsvag

haventje van Honningsvag.

Karigasniemi/Hammerfest

Dag 11,
We deden deze dag eerst nog even boodschappen in een winkeltje dichtbij en we wilde ook nog graag even de tank vol met diesel doen, nu kon het nog in euro's. Vandaag zouden wij de grens  Finland/Noorwegen overgaan.
We reden de brug over de rivier over en kwamen eigenlijk direct het bord met tulli tegen
Krijg nou wat, zaten we ineens al in Noorwegen, niks tanken
inen met euro's betalen. Welkom thuis zullen we maar zeggen. We hadden dus echt op de (bijna) grens overnacht!
Op een of andere manier voelde het ook direct anders. Heerlijk !We reden over de E-6, DE weg naar de Noord kaap.
Al snel zagen we de eerste echte bergen en niet onbelangrijk
de eerste fjorden. 

 En dat is het landschap waar we zo naar uitgekeken hadden. We aten wat op een rustplaats met een prachtig uitzicht en daarna reden we door tot aan Oldefjord. We reden door de eerste Noorse tunnels, en die zijn totaal anders dan in Nederland. Uit gehakt in de bergen en niet afgewerkt van binnen. Je ziet daar zo de ruwe steen massa en het is er behoorlijk donker ondanks de verlichting die er aanwezig is. 

Hammerfest vanuit de camper

vanuit de camper keken we zo over een fjord richting Hammerfest.

Bij Oldefjord namen wij de weg 94 richting Hammerfest. Vroeger op school leerde wij dat plaatsje op de kaart van Europa. Toen leek dat het eind van de wereld voor ons en nu waren wij daar zomaar. Het voelde heel bijzonder aan voor mij. In Hammerfest had Albert op tom tom camper een camping gevonden. Deze lag aan de rand van een fjord nabij de Noorse zee.
Vanuit de camper hadden we een prachtig uitzicht op dat fjord. Het was een betoverend gezicht hoe het stadje in het water weerspiegelde.


We hebben nog een poging gewaagd om naar het stadje toe te lopen maar dat bleek net te ver voor mij te zijn. We genoten van de rust en het uitzicht.