Toen het moment van de totale zons daling geweest was vertrokken zo langzamerhand de bussen weer maar rond een uur of 0.200 u vertrok de laatste pas. Omdat het gewoon daglicht was hadden we zelf ook geen idee van de tijd. We gingen naar bed en waren blij met onze verduisterings- gordijntjes in de camper , zo konden we het zelf nog enigszins donker maken. Natuurlijk bleven er mensen heen en weer lopen maar uiteindelijk werd het toch rustig.
Dag 13.
Wakker worden op de kaap is al bijzonder is dat. Wetende dat je op het uiterste puntje van Europa zit met alleen de Noorse zee nog voor je. En nog mooier is het als je dan ook nog eens buiten kunt ontbijten. En dat geluk hadden wij! Natuurlijk wel met een extra trui aan maar het was zonnig, een strak blauwe lucht.. De rendieren liepen rustig te grazen vlak voor ons. Heel deze dag konden wij buiten vertoeven, rustig op ons gemak foto's nemen zonder dat er al te veel mensen waren. Het leek weer een mooie avond te worden. Dit was echt vakantie.
 |
| Max op de bekende wereldbol |
S'avonds herhaalde het hele gebeuren zich weer. De touringcars kwamen weer, andere campers, fietsers en tentjes waren er en toen het rond een uur of 22.30 kwamen de wolken, werd het mistig
 |
| rond 22.30 kwamen de wolken |
en begon het niet te waaien maar te stormen. We liepen blauw aan van de kou en bleven lang in de camper. Op het moment van de totale zons daling was er niet veel meer te zien. We gingen daardoor ook eerder naar bed. De camper heeft heel de nacht staan te schudden van de wind, je werd bijna zeeziek :). De volgende ochtend konden we de camper die naast ons stond niet meer zien door de mist. Deze stond ongeveer 4 meter bij ons vandaan. Nadat we binnen ontbeten hadden zijn we langzaam aan vertrokken, de mooie weg terug naar beneden. Eenmaal een paar honderd meter gereden te hebben kwamen we onder de wolken uit en scheen het zonnetje weer. We besloten om de kerstman ,die hier ergens moest zijn over te slaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!