dag 10

dag 10,
Tjonge jong wat gaat de tijd snel als je het naar je zin hebt. dag 10 alweer van onze vakantie.
Vandaag reden wij richting de veerpont en kwamen  door erge krappe straatjes . Albert is gelukkig een volleerd chauffeur en draaide zijn hand er niet voor om. De veerpont voer ons van Maddalena naar Palau, op het vaste deel van Sardena.
Wij hadden thuis al besloten om Sardena helemaal rond te rijden en dan tegen de klok in.
Dit omdat ik dan aan de kust kant zit en onderweg mooiere foto's kan maken. En ook omdat wij dan aan de goede kant van de weg rijden zonder overhangende rotsen e.d. Later bleek dat dit laatste totaal niet van toepassing was omdat er helemaal geen overhangende rotsen zijn op dit eiland.
Wij kwamen er al snel achter dat de warmte al voor veel verdorde planten had gezorgd en ook het gras was meer bruin dan groen. Er waait hier constant een wind die vanaf de zee komt waar Marokko aan de andere kant ligt. Warm, heel warm.
Wij kwamen aan in Santa Teresa Gallura. Hier komt de boot vanaf Corsica aan. Het is een vrij modern stadje. Niks geen smalle straatjes maar  ruim opgezet met licht gepleisterde huizen. Ook weer veel palmen, iets wat wij nog niet zoveel gezien hebben. Ook hier pronkten de Oleanders weer in de bekende kleuren.

Genieten van het uitzicht .

Wij deden boodschappen bij de Pam en liepen weer terug naar de camper. Intussen was de temperatuur gestegen tot 30 a 32 graden.
Maar met de ramen open was het goed te doen onderweg. De wind voelde aan als een warme fhon .
Wij kwamen aan bij een camperplaats maar die keurde wij allebei af. Dit omdat hij mega groot was en je heel dicht op elkaar stond.   Op naar de volgende en via tom tom camper vonden wij Area camper Rimessaggi , bij het plaatsje Valledoria
 Op het eerste gezicht leek deze plek ook niet zoveel maar Albert liep even een rondje en kwam enthousiast terug bij mij.
Ik heb een schitterend plekje gevonden, bespreek gelijk maar voor 2 nachten! oké, zo gezegd, zo gedaan. En zo stonden wij boven aan en klif met een prachtig  uitzicht over de zee.
Nadat wij gesetteld waren wilden wij gaan zwemmen in de zee.  Golfo dell Asinara .
Hier kwamen wij door vanaf een erg steil pad naar beneden te lopen. Het water was heerlijk alleen Max houd niet zo van water en als Albert hem er in droeg wist hij niet hoe snel hij er weer uit moest om dan te rollen over het grit en zand waar hier de stranden meestal uit bestaan. Hij zag er niet uit maar hij was wel eventjes afgekoeld. Eenmaal weer boven wilden wij gaan douchen. Nou hebben wij al vele douches van binnen gezien maar dit sloeg alles. Er waren halve deurtjes voor en geen gedeelte om je om te kleden. Dus deed ik alles uit in de camper en sloeg een badlaken om. Vervolgens moest je je handdoek buiten ophangen anders werd hij nat. Je stond op een smerige steen waar het water onderdoor liep. Nog nooit waren wij zo blij met onze badslippers. Je moest ook vooral de muren niet aanraken want het leek erop alsof het jaren geleden was schoongemaakt. Maar ja, het water wat uit de douche kwam was wel schoon en het is vakantie dus...... Eenmaal gedoucht de handdoek weer omgeslagen en zo naar de camper om daar aan te kleden.

20.30 u en al bijna donker maar wat een bijzondere lucht!

Wij zagen al een aantal jaren dat de Italianen altijd in badjassen rondlopen op de campings als zij gaan douchen. Nou, wij weten nu waarom zij dat doen. S'avonds hebben wij nog genoten van een prachtige zonsondergang.

dag 9

dag 9

Wakker worden op Isola Maddalena op loop afstand van de zee. Albert dook zo vanaf zijn bed de warme zee in. Heerlijk wakker worden zo.Natuurlijk buiten ontbeten en daarna ging Albert alleen op de scooter op zoek naar een supermarkt.
Dat lukte hem en wij hadden weer proviand voor een dag of twee
Al heel snel liep de temperatuur hoog op en Albert maakte het tentdoek vast aan de fietsendrager zodat wij wat meer schaduw had- den dan onder de parasol.Wederom haalde Albert een panini, deze  keer met parmaham en rucola, een prima combinatie.In de middag gingen wij met Max op de scooter de omgeving verkennen. Waar waren wij nou eigenlijk beland? Gisteren waren wij eigenlijk een beetje overdonderd door weer op een boot te stappen en op een eiland aan te komen waarvan wij van het bestaan niet eens afwisten. Het bleek een schot in de roos te zijn. Langs de weg lagen allemaal kleine strandjes waar het hier en daar best druk was. De stranden zijn hier prachtig en schoon en op de meeste strandjes zijn honden niet toegestaan. Ineens zag ik een bord Porto staan. Zullen wij daar eens naartoe rijden? Altijd leuk om in een haven rond te kijken. Zo gezegd, zo gedaan en kwamen wij in het stadje Maddalena aan waar wij gisteren met de pont arriveerden. Wij liepen door de twee nauwe straatjes, het was er best toeristisch en het was gezellig druk. En als wij voorbij de tuinen liepen van de bewoners dan roken wij de zoete lucht van de Oleander. En ook gewoon op straat in plantenbakken stonden deze te geuren. Roze, cyclaam kleur en wit.  Wij aten er een ijsje en nadat wij uitgekeken waren stapten wij weer op de scooter op zoek naar een benzinepomp. Albert reed maar luk raak ergens naar toe en prompt kwamen wij een benzinepomp tegen.  Ja en nu de weg naar de camping terug vinden.... Na een aantal keer verkeerd gereden te hebben vond Albert toch een goede weg, al kwamen wij wel van een hele andere kant terug dan dat wij heen gereden hadden. Wat een prachtige blauwe zee en wat een prachtige natuur. Echt geweldig. Wat een eiland!Hier groeien meters hoge Mediterrane cactussen, zo groot hadden wij ze nog nooit gezien! Gewoon als onkruid langs de kant van de weg. Eenmaal terug bij de camperplaats gingen wij de zee weer in om eventjes af te koelen. Na het eten rond 19.00 u liepen wij nog een rondje over de camperplaats en genoten van de ondergaande zon. Het lijkt wel alsof dit hier veel sneller gaat dan in Nederland. Zo staat de zon best nog hoog in de lucht en zo zie je hem echt zakken. Voor de temperatuur hoefden wij nog lang niet naar binnen, helaas wel voor de muggen die hier , zodra de zon weg is, in grote getale aanwezig zijn.

Maddalena

 

dag 8

dag 8,

Ik had de wekker op de telefoon om 06.15 gezet omdat wij rond 7.30 in Oblio zouden aanmeren. Dan konden wij nog even douchen en aan dek kunnen kijken.
Maar terwijl de wekker afging werd er door de geluid installatie rond geroepen dat het zelf bediening restaurant geopend was en dat je daar kon ontbijten. En tegelijkertijd werd er op de deur geklopt. Buongiorno, sveglia e alzarsiper favore....( Goedemorgen, wakker worden en opstaan alstublieft) en zo ging de steward de hele gang af en weer terug. Daarna begon hij op een scheepsbel te rammelen en weer te roepen. Verslapen kon je dus echt niet, je werd je hut uitgepraat. Logisch want als je eenmaal je hut uit bent beginnen ze direct met de bedden af te halen ( hadden wij zelf al gedaan) en due hut schoon te maken voor de terug reis

de eerste contouren van Sardinië

Wij liepen naar het dek , iets wat wederom een zoektocht was, en zagen de eerste contouren van Sardinië opdoemen. Exact om 07.30 u meerde de Moby aan in Oblio . Wij mochten al heel snel van boord. Nu was het de bedoeling dat wij snel zouden stoppen om Max uit te laten. Die lieverd was in de camper gebleven vannacht in zijn benche. Dit deden wij omdat dit vertrouwd was voor hem en aan het einde van de dag is hij toch altijd moe en dit was zowel voor Max als voor ons veel rustiger dan dat wij hem mee zouden nemen naar de hut. Bovendien moet je dan een speciale hut boeken  maar wij hadden hier veel meer rust van.
Maar eventjes stoppen was er niet bij. Wij reden vanaf de boot eigenlijk direct een doorgaande weg op waar het niet mogelijk was om te stoppen. Wij kwamen aan in het plaatsje Palau en reden daar rond. Uiteindelijk kwamen wij aan op een boulevard en keken zo naar de zee. Dat was een prima plek om Max uit te laten en om te ontbijten, iets wat we nog niet gedaan hadden.  Nou hadden wij wel het bord gezien waarop stond : campers verboden. Wij dachten meer dat dit voor s'nachts was. Dat je er niet mocht overnachten. Na een minuut of 20 kwam de politie voorbij rijden. Wij eden net alsof wij van niets wisten en ik wenkte met mijn handen dat wij door zouden rijden. Dikke duim omhoog van de politie en weg wezen.

aan boord van de veerboot

Maar nu? Waar zouden wij heen rijden, waar zou er een camperplek zijn??
Tijdens het rondrijden in het plaatsje Palau hadden wij wel een kassa gezien en een opstelplaats van een veerpont. Zullen wij daar heen gaan ? Vroeg ik aan Albert. Ja, wij moeten toch wat, maar eerst maar eens vragen wat de overtocht kostte.
Gelukkig sprak de beste man Engels en vertelde mij dat de overtocht 58 euro was voor een retour. Inmiddels had Albert al op de camper app gekeken en hij had gezien dat er op dat eiland een camperplaats was met zeer goede recensies. Wij besloten om over te varen en zo zaten wij binnen een uur van de ene boot op de andere.De overtocht duurde ongeveer 20 min. Net zoals je van Den Helder naar Texel vaart . Wij kwamen aan bij het plaatsje La Maddaena wat op Isola

La Maddalena op Isola Maddalena

 Mddalena ligt. (Isola betekend eiland) Wat een schitterend plaatsje als je zo aan komt. Palbomen op de boulevard, mooie huizen en winkels echt schitterend. De camperplaats werd direct al goed aangegeven en na een minuut of tien rijden arriveerden wij op de camper plaats en dat was even acclimatiseren. Het was een kurkdroog zand stoffig terrein maar wij vonden wel een mooie plek. /vanaf ons plekje keken wij zo naar de Tyrreense zee. Vanaf de camper naar de zee was nog geen 50 meter. Het was warm,  volgens Google 28 graden maar er stond wel een verkoelend windje. Albert had de parasol aan mijn stoel vastgebonden om voor schaduw te zorgen.Later gingen wij de zee in en dat was heerlijk. Het water was flink opgewarmd en wij waren al snel door. Max moest er niet zoveel van hebben, het is geen waterrat.Maar ook hij had echt warm en Albert tilde hem de zee in. Hij wist niet hoe snel hij eruit moest en ging door het zand rollen. Natuurlijk zag hij er niet meer uit. Dit herhaal-  de zich een aantal keer deze dag.  

 

Het was echter wel jammer dat er heel veel rotsen hier lagen. Zo zwom je in aardig diep water en zo stootte je armen of benen aan gemeen scherpe rotsen. Tussende middag zei Albert ; ik ga even in de  pizzeria  kijken of er wat te eten is. Albert spreekt totaal geen woord buiten de deur maar toch ging hij op pad. Hij kwam terug met twee panini;s, twee belegde broodjes met tomaat en mozzarella . Hij had ze aangewezen en duidelijk gemaakt dat wij ze bij de camper opaten. heerlijk waren ze.

s'avonds liepen wij nog een rondje over de camping en werden wij getrakteerd op een prachtige ondergaande zon.

vervolg dag 7

Vervolg dag 7,

Eenmaal aan boord wisten wij niet hoe snel wij naar het dek moesten. Dat was nog even zoeken omdat het een behoorlijk doolhof was aan boord. Wij stonden nog niet op het dek en de boot begon te varen. En zo zagen wij pas hoe enorm groot Genova is. Wij hadden slechts een piep klein stukje van deze prachtige stad gezien. Het begon al donker te worden en het was een prachtig gezicht, al die lampjes aan wal. Al snel voeren wij op het ruime sop en wij gingen naar binnen. Bij het in checken hadden wij een soort kassa bonnetje gekregen met daarop het dek nr. 5 en het nummer van de hut. Maar wij wisten natuurlijk al van te voren dat je met dat papiertje nooit de hut kunt open krijgen. Wij liepen daarom maar gelijk naar een service post aan boord om te vragen hoe dit werkte. Met drie man sterk stonden ze ons op te wachten. Het bleek dat wij de allerlaatste waren en wij kregen direct de sleutel van onze hut. Vol verwachting opende wij onze hut. Wij hadden een buiten hut gehuurd omdat wij graag naar buiten kijken tijdens het varen. Dit was echt lachen.. Tja, het was een buiten hut, daar konden wij niets van zeggen..... |Maar het leek wel alsof wij in een enorme wasmachine zaten  :) Naar buiten kijken lukte al helemaal niet
want het piepkleine ronde raampje was mega vuil. Bovendien was het natuurlijk donker maar normaal zie je dan wel langs varende schepen voorbij gaan. Nou helemaal niets dus. Wij hadden een hut helemaal voor in het puntje van de boot. En de boot ging aardig op en neer. Gelukkig had ik een reis tabletje ingenomen en daar werd ik ook een beetje slaperig van. Wij doken ons bed in en al deinende vielen wij in slaap. en zo kwam er ook aan deze dag een einde.

dag 7

Dag7,

Lago Maggiore om 20.00

Wakker worden aan het Lago Magiorre, hoe leuk is dat! Als wij opstaan is het direct al lekker warm. Ik rekende bij de receptie 52!! euro neer voor 1 nacht. Incl. 6 euro voor Max. Waar slaan die 6 euro op ? Ze hoeven Max niet uit telaten of voor voer te zorgen! Normaal is 2 a 3 euro. Maar ja, je staat aan een bekend meer en dan moet je direct dokken. Maakten ons er verder niet druk om, t"is vakantie dus......
Wij reden op weg naar Genova (Genua) want hiervandaan vertrok om 22.00 u de boot Naar Sardinie. En aangezien wij 2 uur van tevoren aanwezig moesten zijn en er geen adres op onze reispapieren van de Moby Lines stonden waren wij liever maar op tijd.Wij reden intussen over de tolweg en Albert had van tevoren een Telepass aangevraagd.Dit is een kastje dat je aan de binnenkant van je voorruit bevestigt. Zodra je dan bij een tolweg komt kan je de richting Telepass aanhouden, je hoort hem klikken en de slagboom gaat direct open. Zo hoef je niet contant te betalen maar wordt het bedrag van je creditcard afgeschreven. Zodra je de tolweg verlaat herhaald zich het zelfde.
Wij hebben , door onze fout, nogal eens voor de verkeerde slagboom gestaan en soms was dat geen pretje. Om dit te voorkomen vinden wij dit systeem makkelijker.

Zoals ik als schreef hadden wij geen adres waar wij moesten zijn in Genova. Op een gegeven moment zag ik wegwijzers borden met een boot erop met Porto. Porto betekend haven.
Deze zou ik maar even volgen zei ik tegen Albert. Wat een chaos op de weg in Genova. Overal vandaan moesten de mensen invoegen en druk, druk dat het was! Eer we het wisten stonden wij aan de haven en haalde ons papier van de Moby te voorschijn. Deze moesten wij al snel laten zien. Ook hier chaos, de auto's reden dwars door elkaar. De een met een lading boven op zijn auto met plastic eroverheen dat dan weer aan alle kanten gescheurd was, de andere weer met een aanhangwagen, de volgende personen auto helemaal vol gestouwd, auto's met caravans daarachter, motors enz enz  en dan ook nog een Nederlandse camper.

Een klein stukje Genova

Bleek achteraf dat er vanuit deze haven heel veel overtochten vertrekken.Naar Sardinië, Corsica, Tunesië, Marokko,Spanje, Sicilië,Algerije, 13 overtochten per dag. En al die passagiers komen tezamen in een haven. En dan zijn er mensen die dan 6 uur te vroeg  zijn en die dan uit de rij worden gehaald en dan tussen al het binnenkomende vervoer moeten draaien en dan op aanwijzing ergens mogen parkeren.  En de Italianen zijn dan ook nog eens temperament vol en spreken geen of nauwelijks Engels. En dat is toch wel een dingetje in zo'n haven. ( Voel me niet aangesproken hoor :) Maar een zo'n driftige Italiaan wist ons duidelijk te maken dat de gate om 15.00 open zou gaan.
Oke, wij waren veel te vroeg en de temperatuur was tropisch. Gelukkig konden wij de camper  onder een gebouw in de schaduw parkeren. Er was hier flink beveiliging, er meerde ook passagiersschepen aan .
Wij besloten om Genova in te gaan op zoek naar een supermarkt. Toen wij hier aankwamen hadden wij wel een grote Coop  gezien maar doordat wij zo kris kras gereden hadden wisten wij niet meer waar die was en wij hadden nog tijd zat. En zo slenterden wij dan door de smalle straten in Genova, een behoorlijk louche deel van deze stad. Zonder de supermarkt te vinden. Wij liepen weer terug naar de camper en de beveiliging vroeg wat wij kwamen doen. Uit gelegd in het Engels dat onze camper daar geparkeerd stond en dat wij vanavond naar Sardinië zouden varen. Achteraf hadden wij onze reispapieren en ID kaarten mee moeten nemen , dat was achteraf verplicht  Maar niemand had ons dat verteld. Uiteindelijk snapten ze het half en maakten wij de tijd in de camper vol. Rond 16.00 u reden wij richting het begin van de haven en herhaalde gigantische chaos zich opnieuw. Weer de papieren bij de hand houden en jawel, iemand snapte dat wij naar Sardinie, Oblio gingen maar welke gate wij moesten hebben ? Hij had werkelijk geen idee. Maar wij moesten maar naar zijn collega rijden en die verwees ons weer naar een andere collega  en uiteindelijk wist een van de zoveel mensen daar dat wij naar nummer 6 moesten rijden. Oke, weer een stapje verder. Wij moesten ons legitimeren Hij keek van de ID kaart naar Albert en zei : Albert, oke, Jeannet Oke hond? Ik tilde Max voor het raam zodat hij hem kon zien. Oke hond..... op naar nummer 6. Na wat aanwijzingen kwamen wij bij 5 maar waar 6 was?? Ineens kreeg er iemand een ingeving. Ooooo 6 is daar. Tjonge jonge, het was gelukt!! Wij stonden goed geparkeerd. Het mooiste van alles was dat wij nu heel dicht bij de Coop stonden en Albert ging even broodjes kopen. Halverwege kwam hij terug. Ik neem voor de zekerheid mijn ID kaart maar even mee. Achteraf maar goed want toen hij het winkelcentrum uit wilde richting de gate moest hij zich inderdaad legitimeren. Zonder geldig bewijs dat je hier iets te zoeken hebt kom je er niet in. En dat vonden wij alleen maar prima, wel zo veilig. Rond 20.00 kwam de Moby de haven binnen. Een schip dat vol geschilderd is met tekenfiguren. Tweetee, Woody woodpacker enz. wij vonden het aan de buitenkant niet echt een mooi schip maar dat is onze smaak. Nadat de boor eerst helemaal leeg gereden was kon dan eindelijk het  inboarden  beginnen. Wij gingen als een van de laatste 20 voertiugen aan boord. Dit heeft met de hoogte van de camper te maken.

dag 6

dag 6,

Gisteravond kwamen er steeds meer kleine tentjes bij op de camping . En die tentjes behoorde toe aan sportieve mensen. Op een gegeven moment stond er een bord bij de ingang waarop stond dat de camping vol was en dat er geen ( vakantie vierende) tenten, caravans en campers meer toegelaten werden. Wat bleek? Er zou zaterdag rond  Grindelwald een Trail  gehouden worden. Dit houd het volgend in. 101 kilometer hard lopen. Vertrek uit Grindelwald en dan ook hoog door de bergen. Je mag hier iets van 24 u. over doen.
Nou dat lieten wij maar aan de anderen over, wij vertrokken vandaag verder richting Italie. Max was blij want die was me daar een partij moe!
Ik ging afrekenen. 141 Schw. Fr , incl 5 Schw.Fr. per nacht voor elektriciteit .
Tja, alles ist  in der Schweiz  teur .Maar het goeden nieuws is dat Max gratis was op deze camping.
En met het afrekenen merkte ik weer op hoe vriendelijk de Zwitsers zijn. Goede reis en tot ziens.

bovenop de Grimselpass en je ziet helemaal niets

Wij reden de Grimselpass en genoten weer van de prachtige natuur. De opstijgende damp vanuit de bergen omhoog .Wij reden door de wolken, soms spierwit en dan zagen wij dus niets, soms weer grijs/grauw en dan weer helder. Eenmaal boven op de Grimselpass zagen wij dus niets. Ja hoor, hebben wij weer zei Albert. Rij je dagen lang naar de Grimselpass, kom je boven en krijg je dit. Ik kon er smakelijk om lachen, tja, dat is

binnen een minuut kan dat veranderen

nou eenmaal de natuur. Binnen een minuut brak even de zon door om daarna weer te verdwijnen. Wij reden naar beneden richting het Rhone dal. Hier waren wij in 1980 geweest en zagen toen een enorme gletscher . Nou ik kan je vertellen dat die in de loop der jaren bijna helemaal weg is gesmolten. Wat vroeger een ijs massa was , is nu een grauwe stenen massa geworden. Halverwege het dal zagen wij het stoomtreintje klaar staan dat hier een toeristische attractie is.Eenmaal beneden rijden

wij richting Brigg, een prachtige panorama weg waar de zon dan ook nog eens scheen. Vanuit Brigg reden wij richting de Simplonpass richting Italië.Eenmaal boven (2005 m)Treffen wij een beter uitzicht dan op de Grimselpass. Wij parkeerden de camper en terwijl wij genoten van het uitzicht aten

Simplompass

wij eventjes iets. Toen wij aan de andere kant van de pas weer naar beneden reden zag je direct de Italiaanse invloed. De huizen hebben hier al meer een Italiaans karakter.Ook vinden wij dat het landschap hier iets ruiger werd.Wij kwamen de pas uit bij nabij het plaatsje Domodossola.Het is gewoon een plaatsnaam maar op een of andere manier klinkt het voor mij een woord dat je uitspreekt als er iets niet gaat zoals jij dat wilt. Wij reden nog iets verder door en vonden een camping aan het Lago Maggiore . Camping Conca Doro ongeveer 800 m vanaf het plaatsje Feriolo.Op zich een grote camping , met animatie.
Voor ons hoeft dat nou niet perse  maar aan dit meer vindt je niet anders en voor een nachtje vonden wij het oké .Na het eten hebben wij nog  eventjes in het Lago Maggiore gezwommen. Want als je hier nou eenmaal bent moet je er ook eventjes in gezwommen hebben Toch?Daarna heerlijk gedoucht en omdat het hier stikte van de muggen zijn wij vroeg naar binnen gegaan.

dag 5

dag 5,

Vanmorgen vroeg stak de zon al behoorlijk. Mooi weer om op pad te gaan. En dus liepen wij wederom naar Bahnhof Grund en reden al weer met de trein naar Grindelwald. Hiervandaan reden wij verder naar Interlaken. Interlaken is een stad en leuk om daar eens rond te neuzen. Ook hier massa's Aziaten en mensen uit Saoedi Arabië   die veelvuldig hun geld uitgeven in de meest dure winkels. Er zijn  vele juweliers zaken met de meest dure sieraden en horloges . Het duurste horloge wat wij in een etalage hebben zien liggen was 24.000 Schw. Fr. en zoals ik al eerder schreef, de Schw.Fr. staat ongeveer gelijk aan de Euro (0,92 ct) op het moment dat wij hier waren.
Ook zijn er winkels waar je schoenen met bij passende tas e.d. kunt kopen, 1000 Schw. Fr. is helemaal niets hier. En ik zou ze nog niet eens willen hebben.
Er zijn grote hotels waaronder ook hele dure. Wij zagen bijvoorbeeld een hotel waar je 415, Euro per nacht betaald. Oke, het ontbijt, en Wifi zijn hier gratis .
Wij vergapen ons aan dit soort prijzen en zijn zo gelukkig met onze camper. In Interlaken kan je ook paragliding doen, iets wat de Aziaten en de mensen uit Saoedi Arabië ( compleet met lange gewaden) doen. Trouwens , deze mensen waren ook helemaal gek op Max die veelvuldig op de foto werd gezet en aan gehaald werd met ahhhhh so sweet. En trouwe Max liet dat allemaal over zich heen komen.
Nadat wij van bahnhof Ost naar West hadden gewandeld en weer terug reden wij met de trein terug naar Grindelwald.

Hier kochten wij een broodje en aten dat op een bankje op voordat wij weer met de trein naar Grund reden. Hiervandaan liepen wij naar de kabelbahn ( 5 min) en gingen met de Mannlichen bahn omhoog.

Max hoorde de koeienbellen  beneden ons

In het dal (937 m) en helemaal naar boven 2225 m. Wij deden hier ongeveer 20 min. over. Max voor het eerst in een gondel! Niks geen druk gedoe, hij vond het prachtig. Op een gegeven moment hoorde hij de bellen van de koeien die beneden ons liepen en was erg nieuwsgierig.Ik tilde hem op en Max keek daadwerkelijk naar buiten
Eenmaal boven vond hij het ook heerlijk omdat het er lekker koel was.

Bovenop de Mannlichen met uitzicht op Wengen, het plaatsje waar wij gisteren waren .

Wij waren hier eens geweest in de winter maar wat ziet dat er anders uit zeg in de zomer. Wij misten de ligstoelen die je in de winter kunt huren ( mit wol decke) maar ook de broodjes worst en raclette ( gesmolten Zwitserse kaas) Wij keken er rond, dronken ons zelf meegenomen drinken op, maakten er foto's en gingen weer naar beneden. Vanuit de gondel zagen wij heel goed de camping liggen waar wij met de camper stonden.

vanuit de gondel zagen wij goed de camping liggen waar wij stonden met de camper

Eenmaal beneden liepen wij weer naar das Bahnhof Grund om boven in Grindelwald boodschappen te doen. Daarna weer terug met de trein naar Grund om na een lange dag weer naar de camper te lopen. Op deze manier haal je je abonnement er wel uit! Maar je kunt alleen een drie daags abonnement kopen en wij hebben er maar twee dagen mee getoerd. Morgen trekken we weer verder richting Italië 

dag 4

dag 4,

Toen wij opstonden bleek het erg helder weer te zijn. En als het in Grindelwald helder is moet je je kans grijpen.
In ons geval betekende dat dat wij vandaag maar met de trein naar de Kleine Scheidegg gingen.
De Kleine Scheidegg ligt hoog in de bergen onder de Jukfrau. 2061 m En als het geen helder weer is dan is dat een beetje jammer van de reis want dan zie je niet veel boven in de bergen.
De Zwiters kennen hier maar een leus : Junkfrau top of Europe.Wij liepen dus naar Grindelwald

das Bahnhof van de Kleine Scheideeg

Grund en namen het treintje naar Grindelwald. Dit is , net zoals de trein naar de Kleine Scheidegg een trein/ tandratbahn. Wij stapten over en reden naar boven. Wij genoten weer van het uitzicht maar ook van alle Aziaten die in dit gebied massaal aanwezig zijn. Zij zitten ongeveer tegen de ruiten aangeplakt om al het mooie natuurschoon ( meestal door hun camera) te bewonderen.   Eenmaal boven stapten wij uit en liepen rond over het ons zo wel bekende terrein. Vanaf hier kan je nog verder met een trein/tandrat bahn maar dan moet je fors bijbetalen. Je kunt namelijk helemaal naar de top van de Junkfrau. En echt het is een geweldige ervaring die wij al eerder opgedaan hadden. De trein stopt een aantal keer zodat je uit de trein kunt stappen en dan naar de zijkant van de berg kunt lopen en achter glas vandaan kun je de enorme gletschers e.d.  bewonderen. Dit doen ze ook om je aan de hoogte te laten wennen. Daarna allemaal de trein weer in en weer wat hoger herhaald zich dit. Maar als je dan op de top bent dan heb je ( bij helder weer ) een fenomenaal uitzicht. Echt de moeite waard! Je kunt het allemaal bewonderen vanaf een platform op 3454 m hoog.

Door de warmte stijgt de damp omhoog vanuit de Junkfrau

Zoals ik al schreef deden wij dit niet vandaag maar besloten om een eind te gaan wandelen.
Wij liepen in drie uur naar beneden naar het berg plaatsje Wengen. Het werd alweer behoorlijk warm en Max dronk uit kleine watervalletjes en kleine beekjes. Wij genoten van de rust en stilte die hier 
heerste en ik  bedacht opnieuw hoe klein en nietig een mens toch is.Wij aten en dronken wat en zaten af en toe op een bankje en na drie uur tippelen kwamen wij dan in Wengen aan. Dood versleten wel te verstaan.  Ik kon mij de tijd niet heugen dat ik drie uur gewandeld had.( wekedelen reuma) Met trillende benen van het alleen maar naar beneden lopen , wat af en toe heel steil, was en door de enorme vermoeidheid ploften wij op een bankje neer. Albert kocht bij de super een ijsje en wat drinken   Dat was een welkome versnapering. Max had de dorps fontein ontdekt dus die kwam ook aan zijn trekken, hoewel wij altijd een speciale honden waterfles bij ons hebben. Een fles met een opklapbaar drinkbakje daaraan. Heel handig. Het viel ons op dat hier mensen uit Saoedi Arabië aanwezig waren. heel nadrukkelijk aanwezig zelfs gewoon door hun manier van doen.

Het station van Grindelwald

Wengen ligt aan de andere kant van de berg dan Grindelwald. Hier heb je twee opties. Je kunt vanuit het centrumpje van Wengen met de gondel omhoog en boven aan de andere kant met een kabel bahn naar beneden en dan sta je ook weer in Grindelwald.( ook op het abonnement dat wij hadden) Wij kozen ervoor om de trein te nemen naar Zwei Lutschinen om daarna over te stappen op de trein naar Grindelwald en daarna naar Grindelwald Grund.

Dit was de vierde vakantie dag voor ons maar het leek wel alsof wij al weken weg waren. Wat een prachtdag was het weer.

dag 3

dag 3,
Vannacht is er heel veel regen gevallen en het bleef maar bewolkt. En het bleef nog steeds bewolkt.
Nadat wij van de camping vertrokken wilden wij eerst nog wat boodschappen doen. Onderweg kwamen wij een grote supermarkt tegen. Dat kwam goed uit.
Ik wilde graag wat waterijsjes in de vriezer hebben, Van die plastic hulsels gevuld met siroop. Op een warme dag vinden wij dat gewoon even lekker en het hoeft niet altijd groot te zijn.
Ik kon ze niet vinden en vroeg aan een medewerker naar ijsjes die je zelf kon invriezen. Hij keek alsof hij water zag branden en riep zijn collega erbij. Deze sprak Engels maar ook hij snapte er niets van. Hij kwam met een fles siroop aan maar niet met de bedoelde ijsjes. Ik bedankte hem vriendelijk voor zijn hulp en dacht dan komen wij dat nog wel ergens anders tegen. Eenmaal in de rij bij de kassa kwam hij ineens met de bedoelde ijsjes aan. Ik vond het erg fijn en vond het leuk dat ik met mijn gebrekkige Duits en Engels aan toch het bedoelde had gekregen.
Eenmaal in de camper schoot ik in de lach!! Ik dacht nog eens na over het hele gebeuren en ineens schoot het door mijn hoofd welke fout ik had gemaakt.
Ik vroeg naar ijsjes die je in de Friseur kon leggen maar Friseur is een kapper in het Duits!!
Slap van de lach vertelde ik Albert mijn fout. Vind je het gek dat de ene medewerker keek alsof hij water zag branden......Wij hebben er smakelijk om gelachen... heerlijk. Die fout maak ik nooit meer.

Wij reden deze dag naar Zwitserland naar ons geliefde Grindelwald. Grindelwald vinden wij een fantastisch gebied voor ons omdat er veel treintjes rijden en heel veel gondels en kabelbanen zijn. Wij zijn hier al een aantal keertjes geweest. Ook in de winter maar ook zomers. En dit gebied blijft een aantrekkings kracht op ons hebben.
Deze keer reden wij naar Grindelwald-Grund waar een camping is waar wij nog nooit eerder hadden gestaan. Wij wisten echter wel van het bestaan af. Wij vonden een mooi plaatsje waar wij 3 nachtjes zouden blijven.Nadat wij gesetteld waren zijn wij naar Grindelwald -Grund gelopen naar das Bahnhof en kochten daar een abonnement voor drie dagen voor 180 Schw. Fr,
On het moment dat wij hier waren stond de Schw.Fr. ongeveer gelijk aan de Euro, iets van 0,92 ct ofzo. Met dit abonnement kan je dan drie dagen lang met alle treintjes mee die in dit gebied reiden maar ook met allen kabelbanen en gondels. Het maakt niet uit hoe vaak je instapt, het is dan onbeperkt reizen en Max mocht gratis mee.

Max in Grindelwald

Wij liepen echter naar Grindelwald( boven) omdat de trein net vertrokken was. Het was een half uurtje zwaar lopen omhoog maar waren er toch sneller dan dat we op de trein hadden gewacht.Nadat wij uitgebreid rond hadden gelopen besloten wij dat wij best trek hadden in een sorbet. Wij namen plaats op een terras waar wij al eerder waren en keken op de prijskaart. Uhhhh Albert wij kunnen nu nog weg! 11 Schw.Fr voor een doodgewone sorbet! echt niet!Wij liepen naar het Bahnhof en namen de trein naar Grund en liepen naar de camping. Wat een prachtige vakantie dagen hebben wij nu al achter de rug.

dag 2

dag 2,

Deze ochtend konden wij helaas niet buiten ontbijten. Er waren wat spatjes regen , niet veel, maar net te veel om buiten te zitten. Het was ook lekker afgekoeld vannacht maar rond 10.00 voelden wij de warmte al weer branden.
Wij vertrokken van deze camperplaats, die achteraf best mee viel.
De bedoeling was dat wij tot Sulzburg door zouden rijden ook deze dag geheel over de snelweg.
Sulzburg is een plaatsje in de deelstaat Baden-Wurttemberg.
Onderweg hadden wij af en toe een bui maar het viel alles mee.
Op een gegeven moment zagen wij de bergen in de verte liggen en nu pas werd ik mij er van bewust dat wij de eerste 2 dagen al lekker een eindje op weg waren.
Wij kwamen aan op de camping die ook camper plaatsen had. Een camper plaats is wat voordeliger in prijs en ze zijn over het algemeen prima.
Zo ook op deze camping die, wat achteraf bleek , in een een heilzaam gebied lag.
Het water schijnt dan " geneeskrachtig" te zijn en de schone lucht van de bergen en de rust doen dan de rest.
Het leuke van ons plekje was dat het uitzicht had op het " heilzame" zwembad. Wij bestudeerde dat hele bad. Het werd geheel op natuurlijke wijze gezuiverd door de planten die in bakken in het water stonden. Dus geen toegevoegde chemicaliën. 
Volgens een mede camperaar werd het elke ochtend met een soort water stofzuiger schoon gemaakt en hij kon het weten want hij stond hier al een paar weken.
Na het eten gingen wij het natuurlijk uitproberen. De temperatuur was deze dag weer aardig omhoog geschoten en enige afkoeling was wenselijk.

wat was het water koud

In de camper trokken wij ons badgoed aan en togen naar het zwembad. Onze Duitse buurman schoot in de lag en wenste ons succes.
Nou...... dat succes was niet voor niet. Wij waren aardig over verhit door de temperatuur en het water was natuurlijk onverwarmd!!Het duurde enige minuten eer ik door was maar tjonge jonge het bleef koud. Na een aantal keer heen en weer gezwommen te hebben werden wij gered door de zwarte lucht die er aan kwam. Mooi excuus om eruit te gaan. Wij liepen direct door naar de douches en eer wij daar waren barstte er een stevige langdurige onweersbuit los. Wij hebben daar nog eventjes gewacht totdat wij enigzins droog naar de camper konden lopen.
Het was weer een leuke dag geweest.

dag 0,

Na driekwart jaar voorbereiding voor deze vakantie( door Albert) stond  de camper dan start klaar om weer 5 weken rond te trekken.
Dit jaar gingen wij naar Sardinië.

Reisdocument voor de Moby  check,
I D kaarten en paspoort Max check
Scooter met papieren en een regenhoes met een plaat met geel/zwarte strepen ( verplicht in Italie ) check 
medicijnen incl. Schengen verklaring goedgekeurd door ministerie van volksgezondheid  check
Max zijn voer en botjes check
route kaarten, kaart met campings op Sardinië, Tomtom camper, en kastje Telepass voor tolwegen Italië ..check en nog eens check.

Oke,de  camper stond klaar  en dus konden wij op zondag ochtend in alle vroegte vertrekken.




Dag 1,
Rond een uur of 07.00 u vertrokken wij dan echt. Deze eerste dag zouden wij niet zo heel ver rijden.
Albert zoekt meestal voor de eerste dag een camping/camperplaats uit zodat wij de eerste dag een bestemming hebben.
De rest van de vakantie kijken wij per dag hoever wij rijden en waar er een leuke plek is om te overnachten. Wij plannen dus verder niets van te voren, het is maar net hoe het uitkomt.
Het enige dat wij plannen is de richting waar wij naar toe willen en hoe we daar komen zien wij wel.
Doel was in elk geval om na een week in Genova (Genua) aan te komen omdat daar de Moby vertrok naar Oblio op Sardinië .
Wij reden deze dag helemaal over de snelweg naar Speyer.
Speyer is een kreisfreie Stadt wat inhoud dat het een Duitse gemeente behoord die niet tot een landkreis behoort.
En een landkreis is dan weer een onderdeel van de bestuurlijke indeling van Duitsland. Het is maar dat je het weet.
Eenmaal in Speyer aangekomen vonden wij de camperplaats al snel, hij stond prima aangegeven en lag naast een techniekmuseum.
Het was wel even wennen want veel meer dan een parkeerplaats was het eigenlijk niet maar er was in elk geval een douche en wij konden water tappen en ach... voor een nachtje.... oke.
Ik ging ons aanmelden in het hotel wat er naast lag en er was een groot hek omheen dat afgesloten was. Alleen de gasten hadden de toegangscode dus het leek wel veilig. Eenmaal gesetteld zagen wij
op de weg achter ons de bovenkant van een praalwagen en even later nog een en nog een....
Wij waren nieuwsgierig geworden en liepen naar het centrum ik denk dat dat ongeveer 10 min. lopen was. Het was een drukte van belang. het bleek dat het Speyerer Brezelfest was. Wat het precies inhoud staat op Google, mijn Duits  is niet zo goed om het te vertalen. Het ging er in elk geval om dat de mensen die op de praalwagens stonden en ook die er naast liepen van alles uit deelden. Wortelen, iets met platick bekertjes, snoep enz. Wij kwamen er achter dat het gedaan werd door de verenigingen uit Speyer. Als ze voor de jury kwamen draaiden ze rond, deden een dansje en dat was het. Direct nadat de laatste groep gepasseerd was kwamen de bezemwagens
en spoten en veegden het centrum weer spic en span. Wij keken er nog rond en kwamen nog langs een kermis,Het was een groot feest en natuurlij kon je er ook Bretzels kopen, de welbekende Duitse krakelingen met grote korrels zout erop. had natuurlijk ook met het feest te maken maar hoe en wat??
In ieder geval hadden wij onverwachts een hele leuke eerste vakantie dag. Het was prachtig weer en hebben tot s'avonds laat nog buiten gezeten.
                                                                                  

Dom, de grootst bewaarde in romaanse stijl ter wereld.

Alt portet