Wakker worden op Isola Maddalena op loop afstand van de zee. Albert dook zo vanaf zijn bed de warme zee in. Heerlijk wakker worden zo.Natuurlijk buiten ontbeten en daarna ging Albert alleen op de scooter op zoek naar een supermarkt.
Dat lukte hem en wij hadden weer proviand voor een dag of twee
Al heel snel liep de temperatuur hoog op en Albert maakte het tentdoek vast aan de fietsendrager zodat wij wat meer schaduw had- den dan onder de parasol.Wederom haalde Albert een panini, deze keer met parmaham en rucola, een prima combinatie.In de middag gingen wij met Max op de scooter de omgeving verkennen. Waar waren wij nou eigenlijk beland? Gisteren waren wij eigenlijk een beetje overdonderd door weer op een boot te stappen en op een eiland aan te komen waarvan wij van het bestaan niet eens afwisten. Het bleek een schot in de roos te zijn. Langs de weg lagen allemaal kleine strandjes waar het hier en daar best druk was. De stranden zijn hier prachtig en schoon en op de meeste strandjes zijn honden niet toegestaan. Ineens zag ik een bord Porto staan. Zullen wij daar eens naartoe rijden? Altijd leuk om in een haven rond te kijken. Zo gezegd, zo gedaan en kwamen wij in het stadje Maddalena aan waar wij gisteren met de pont arriveerden. Wij liepen door de twee nauwe straatjes, het was er best toeristisch en het was gezellig druk. En als wij voorbij de tuinen liepen van de bewoners dan roken wij de zoete lucht van de Oleander. En ook gewoon op straat in plantenbakken stonden deze te geuren. Roze, cyclaam kleur en wit. Wij aten er een ijsje en nadat wij uitgekeken waren stapten wij weer op de scooter op zoek naar een benzinepomp. Albert reed maar luk raak ergens naar toe en prompt kwamen wij een benzinepomp tegen. Ja en nu de weg naar de camping terug vinden.... Na een aantal keer verkeerd gereden te hebben vond Albert toch een goede weg, al kwamen wij wel van een hele andere kant terug dan dat wij heen gereden hadden. Wat een prachtige blauwe zee en wat een prachtige natuur. Echt geweldig. Wat een eiland!Hier groeien meters hoge Mediterrane cactussen, zo groot hadden wij ze nog nooit gezien! Gewoon als onkruid langs de kant van de weg. Eenmaal terug bij de camperplaats gingen wij de zee weer in om eventjes af te koelen. Na het eten rond 19.00 u liepen wij nog een rondje over de camperplaats en genoten van de ondergaande zon. Het lijkt wel alsof dit hier veel sneller gaat dan in Nederland. Zo staat de zon best nog hoog in de lucht en zo zie je hem echt zakken. Voor de temperatuur hoefden wij nog lang niet naar binnen, helaas wel voor de muggen die hier , zodra de zon weg is, in grote getale aanwezig zijn.
 |
| Maddalena |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!