dag 26

dag 26,

Vannacht is het erg warm gebleven. Wij hadden alle ramen wijd open gezet maar het wilde buiten niet afkoelen.
Het werd tijd om ook deze plek te verlaten en om op zoek te gaan naar de volgende bestemming.
De laatste keer op Sardinië, de rondreis zat er bijna op.
Albert had ook deze keer een plek geselecteerd op ongeveer 30 km afstand voor Olbia waar a.s. zaterdag de boot naar Italië weer vertrekt.  Heel rustig reden wij daar naar toe en onderweg vulden wij de voorraad weer aan.  Ramen wagenwijd open maar ook nu bleef het ronduit warm. Is ook niet raar met 42 graden.
Wij kwamen aan in San Teodord en vonden daar de camping/ vakantie oord/camperplaats.
Wij hadden bij aankomst zo onze twijfels en Albert ging eerst rond kijken. Nog steeds hadden wij twijfels maar hij had een plek gezien die nog wel wat leek. Enzo besprak ik bij de receptie voor 2 nachten deze plek.

Max koelde bij de ventilator af.

Toen wij eenmaal stonden was het wel erg wennen, het was krap maar oké, niet zeuren. Toen wij eenmaal gesetteld waren zochten wij de zee op waar deze plaats direct aan lag volgens de info die wij hadden. Ja ja, wij liepen eerst heel ver over de weg die heel lang was en waaraan veel huisjes stonden van vaste gasten. Er kwam geen eind aan. Aan het einde van die weg liep de weg naar het strand maar dat was nog steeds niet te zien. Het werd Max allemaal teveel, hij kon de hitte niet aan. Het zand brandde onder zijn pootjes. Een hond koelt af door te hijgen en ook door zijn voetzolen te koelen en dat laatste kon gewoon niet met deze warmte. Het arme beest ging liggen en wilde en kon geen stap meer verzetten. Hij was bevangen door de warmte. Zijn ogen begonnen te draaien.....Albert tilde hem op en wij liepen terug. Bij de lange weg met huisjes zagen wij een kraan met een slang eraan. Heel zachtjes deed Albert die kraan open en koelde heel zachtjes aan zijn zooltjes. Na een paar minuten kwam hij wat bij en begon aarzelend een paar slokjes te drinken. Wat een nare ervaring was dit. Even later maakte Albert Max zijn buik iets nat en tilde hem weer op om naar de camper te dragen. Eenmaal daar legde wij hem voor de ventilator neer en toen kwam hij snel weer bij. De rest van de dag bleven wij bij de camper omdat er in de hele omtrek geen plaatsje of zo was, helemaal niets