Jotunheimen

We gingen dus het natuurgebied de Jotunheimen in, (weg 55) en al snel bereikten we de sneeuw. Er lag dit jaar wel een heel erg dik pak. Het was maar goed dat er langs de weg  afbakenings  palen stonden. Want hier en daar zag je de scheiding tussen de weg en de zijkant niet meer . Heel rustig reden we er doorheen en genoten met volle teugen. Wij hadden de dashboard -camera aanstaan waarop we prachtige beelden hebben gemaakt. Helaas kan ik die niet delen met jullie omdat de camper in de winterstalling staat :( en de camera daar nog in zit. op het hoogste gedeelte van dit na-

Uitzicht tijdens onze lunch.

Muren van sneeuw langs de weg. Je ziet hier ook de stok die de weg afbakent . En als je naar mij kijkt zie je hoe hoog de sneeuw ligt.

 tuurgebied lunchte we op een bankje in de sneeuw , genietend van het prachtige uitzicht. We besloten om ,ondanks de sneeuw toch te willen overnachten hierboven op de enigste camping in dit gebied. Dit hadden we vorig jaar ook gedaan en dat vonden we allebei heel spectaculair. Je kon daar betalen bij een hotel en dan konden we daar ook douchen en water tappen. Maar toen we op de plek aankwamen was het er een

hier zie je maar een piep klein gedeelte van de enorme gletscher die in de Jotunheimen ligt

drassig modderig terrein waar absoluut niet te overnachten was. Helaas, ons plan viel in de sneeuw. We reden genietend door tot aan Skjolden. We kwamen een camping tegen waar we 5 jaar geleden ook hadden gestaan maar Albert wist zich te herinneren dat er iets verderop ook een camping moest zijn. En daar reden we naar toe. En wat een pracht plaats was dat zeg! Aan een meertje waarin 3 watervallen in stroomden. Wat een rust en wat een geweldige natuur. Dit is niet te omschrijven, je moet dit eigenlijk met eigen ogen aanschouwen.