Skjolden.

 Het was een terrassen camping en wij hadden nog een rij met tenten,  en campers voor ons. Het was een kleine camping dus er stonden er hooguit drie of vier. En allemaal het zelfde type mensen die voor hun rust kwamen. Op een gezin na dan, die kampeerden in een tipi zo dicht mogelijk bij de natuur. Zij kookten op een kampvuur en dat is natuurlijk helemaal prima. Alleen hadden ze niet door dat de rook de hele camping over trok en dat ze de andere mensen aan het uitroken waren. Maar ja, dat hoort er nou eenmaal bij, toch? En terwijl we dus , aan het einde van de middag,  zo vredig zaten te genieten werden we plotseling opgeschrikt door een scheepstoeter die wel drie keer kei hard toeterde. Hoe kon dat nou dat we dat zo hard hoorden, we zaten toch niet vlak bij een fjord? We hadden eigenlijk niet zo goed op de kaart gekeken, we reden met tom tom.
Dus haalden we de kaart erbij en... jawel hoor, we zaten wel degelijk heel dicht bij een fjord. Nadat we gegeten hadden ging Albert een eindje met Max wandelen. Toen hij terug kwam vertelde hij dat we heel dicht bij het dorp Skjolden stonden en dat daar een fjord was met een grote aanlegsteiger voor cruise schepen. We hebben nog tot s'avonds laat buiten gezeten.

genietend bij de camper

met uitzicht op dit prachtige meer

               En terwijl we zo buiten zaten kwam er een lied in
               mij op. " O heer mijn god, wanneer ik in verwon-
               d` ring, de wereld zie, die U hebt voort gebracht"




en zo kwam er een einde aan een prachtige dag.