Skjolden/Fargernes

Donderdag 30-7

Albert maakte me deze ochtend wakker. He Jeannet..... als je mooie foto's wil maken dan moet je nu eens even buiten kijken.
In mijn nachthemd ging ik naar buiten. En wat ik toen zag.....

opstijgend damp boven het meertje war we overnacht hadden

Doordat de zon op het water scheen was het aan het dampen. De zon scheen op het water en het spiegelbeeld was zo mooi!! Helaas kreeg ik het niet mooi op de foto's, er zit op elke foto een vlek van het kaatsende zonlicht. Zodan, dat is heerlijk wakker worden. Totale rust op de camping en dan zo'n panorama! Albert riep me trouwens niets te vroeg want nog geen 10 min later was het verdwenen. We konden heerlijk buiten ontbijten en maakte de camper weer reis klaar. Poten er onderuit, ramen dicht, alle losse dingen zoals koffiezet apparaat e.d. in de kastjes en de afwas gedaan. Albert vulde de watertank weer bij en loosde het vuile water. En zo konden we vertrekken. We reden dezelfde weg door het Jotunheimen natuurgebied terug tot aan Lom, waar we 2 dagen eerder vertrokken waren. Daar deden we de boodschappen weer voor 2 dagen en reden daarvandaan weg 23 om dan nabij Randen weg 51 te nemen. Weg 51 ligt aan de andere kant van de Jotunheimen en daar hadden wij vorig jaar op zo'n mooie camping gestaan. Daar wilden wij allebei graag nog een keertje overnachten. Het was midden in het natuurgebied met geen enkel plaatsje in de dichte nabijheid, dus ver van alles af. Maar toen we daar ingecheckt hadden en een plaatsje zochten viel dat zo enorm tegen!! Het was er erg drassig en tot onze verbazing stonden er een heleboel houten hyte's,( chalets). Het was enorm groot geworden en alle aardigheid was het totaal vanaf. Ik had al 300 kr. betaald  maar zowel Albert als ik wilde hier eigenlijk helemaal niet meer verblijven. Albert probeerde het gras uit te rijden maar slipte toen al, zo nat was het. Toen hij er eenmaal uit was en een modderpoel veroorzaakt had wilde hij weg rijden. Maar ik vond het zonde van het geld dat we betaald hadden en ging terug naar de receptie. Ik vertelde daar in mijn beste Engels, dat de camping ons enorm tegen viel en dat er geen fatsoenlijke plaats meer was. Ja hoor, u kunt nog op de gravel staan. Maar daar hebben wij helemaal geen zin in en ik wilde vragen of wij ons geld terug konden krijgen..... Ja hoor, geen enkel probleem. Blij dat ik de stoute schoenen had aangetrokken ging ik terug naar de camper en we reden verder over de schitterende weg 51. We dachten dat we vanzelf wel weer een camping

uitzicht vanuit de camper, spiegelbeeld bergen. weg 51

tegen zouden komen maar we kwamen in een winter ski gebied terecht. Veel grote hotels, skiliften en hyte's. En dat is nou net wat wij niet zochten. en dus reden we verder en verder tot aan Fargernes. Fargernes is een redelijke stad en we kwamen daar op een hele, voor ons hele grote stadscamping terecht. Helemaal niets voor ons maar we moesten toch wat. De mentaliteit van de mensen was er direct anders. Radio's luid aan en nou ja, gewoon anders.

We dronken wat en maakten het diner klaar. En net toen wij aan het eten waren verscheen en een prachtige regenboog boven het fjord waar Fargernes aan ligt. En ja, daar moest ik natuur- 
lijk foto's van maken. Maar ik vond het vreemd dat ik de enige was die dat deed, zagen de andere mensen dit nou niet of hadden ze er geen interesse voor? Ik weet het niet maar feit is dat ik genoot van dit prachtige schouwspel. Na het eten zijn we nog even rond het fjord gelopen en hebben we in Fargernes rond gekeken.