dag 17

dag 17,

De afgelopen nacht heeft het behoorlijk gewaaid. Toen wij opstonden was het 20 graden en dat voelde even heerlijk aan. Op naar de volgende camperplaats.
Onderweg viel het ons weer op dat wij zo weinig vee zien onderweg. Af en toe eens een ezel of paard maar dat was het wel. Nou reden wij constant langs de kust en het vermoeden is dat het vee dan in het binnenland van Sardena moet zijn.
De verkopers van Sardeense kaas lopen niet voor niets alle campings en camperplaatsen af .Die kaas moet dan toch echt van melk gemaakt worden van Sardeense koeien/ geiten.
Nou is de omgeving hier ook weer droog en dor en hebben de dieren ook niets te grazen.

cactusvijg, smaakt zoet /zuur

Wij reden richting Oristano en zagen in de verte de bergen liggen. En niet veel later reden daar doorheen. Het was een prachtige weg met opvallend veel bochten. En dan is het ineens veel groener en minder stoffig dan de laatste paar dagen. Ook zagen wij hier de cactussen weer die heel veel vruchten droegen.En dan ineens reden wij weer langs de kusten zagen een rots die de vorm van een walvis had Wij reden de berg af naar beneden en
zagen een bord met een camper erop Buggeru. Wij besolten om deze wegwijzer tee volgen en zouden wel zien waar wij uitkwamen. Dat was een goed idee.

de golven beukten tegen de strekdam

Er bleek een terrassen camperplaats te zijn . Buggeru,. het is een heel oud gehucht waar resten van oude mijnen staan. Er werd vroeger lood en zink gedolven. Wij keken uit op de wilde zee. De golven beukten tegen de strekdam en sloegen er  met hoge golven overheen. Een geweldig, onbeschrijflijk gezicht waar je hoe dan ook telkens naar bleef kijken.Nadat wij gesetteld waren besloten wij om over het strand naar het plaatsje te lopen. Max helemaal blij, hij kon hier eventjes los lopen omdat er geen andere mensen waren. Wij liepen langs de branding en van uit het niets kwam er ineens een hele hoge golf. Allebei kletsnat tot aan ons kruis, dat was lachen geblazen. Daar stonden wij dan. Wij zijn eerst maar terug gegaan naar de camper om droge kleren aan te trekken. De natte hingen wij te drogen aan de spiegels van de camper. Poging twee verliep beter, wij hielden wat afstand van de branding. Wij liepen langs het kleine haventje waar veel visbootjes lagen. Ze konden niet uitvaren omdat de zee zo woest was. Het stonk er ook verschrikkelijk
, een lava lucht. Rotte eieren waren er niets bij.  Buggeru bleek een doods gehuchtje te zijn maar het was leuk om de oude mijnen te zien tegen die tegen de rotsen aangebouwd waren. Wij aten er een ijsje op een klein bankje voor een oude ijssalon. Daarna liepen wij de zelfde weg weer terug naar de camper om wederom van het uitzicht te genieten. S'Avonds liepen wij nogmaals naar het gehuchtje. Albert liep eventjes terug naar de camper omdat hij wat vergeten was. Ik stond een aardig eind van de branding af en deed mijn slippers uit. Ik maakte een foto en terwijl ik mijn slippers van de grond oppakte kwam er weer een hoge golf.... dat was twee keer op een dag! Ditmaal was ik tot aan mijn knieën nat maar hoefde geen droge kleren aan te trekken. Het stadje is eigenlijk helemaal niets maar wij vonden het echt de moeite waard om hier te zijn. s'avonds werden wij nog op een prachtige zons ondergang getrakteerd. Moe en zeer voldaan gingen wij die avond naar bed