dag 18

dag 18,
wakker worden direct aan de zee. Doordat de zon hier opkwam achter de berg was het nog lekker fris. Dag 18 van onze vakantie en dat betekend dat wij op de helft zitten. Aan de ene kant leek het veel langer en  aan de andere kant ook weer niet. Dit leventje kunnen wij erg lang volhouden hoor. En als wij op de helft zitten dan betekend dat voor mij dat de bedden verschoond moeten worden.

Een schitterend uitzicht op de camperplaats

De dekbedden lagen heerlijk in de zeewind te luchten, kussens daarbij en Albert poetste intussen de camper ,zoals hij dat elke dag doet. Alles was weer fris en fruitig.Net toen wij klaar waren kwam de zon over de bergen. Na de koffie, die wij natuurlijk buiten dronken met het zicht op de woeste golven, reden wij vanaf deze mooie plaats weg. Wij vervolgden de weg waar wij gisteren ineens afsloegen naar Buggeru en reden nu richting Portovesme.
Na het dorpje reden wij de weg omhoog en wierpen vanaf deze weg nog een laatste blik op de plaats waar wij gestaan hadden.dorpjes?stadjes waar wij door kwamen waren  Wij vonden alle twee dit gedeelte van Sardena mooier dan het eerste gedeelte waar wij waren. Iets meer bevolking en de plaatsjes waar wij door heen reden waren schoon en fris. De huizen hebben  hier allemaal lichte tinten. Van zacht roze en licht groen tot licht oker en wit.
Albert had wederom een camperplaats geselecteerd. Ditmaal bij een geiten boerderij. Eenmaal daar aangekomen bleek er geen andere camper te staan. Op zich was dat niet zo erg maar het was er ook een dooie bedoeling en het lag in de middel of nowhere

opeens zagen wij de flamingo's . Bijma wit

 Het was bij Porto Pino

Omdat het  nog vroeg in de middag was hadden wij nog  tijd genoeg  om een andere plaats  te zoeken. Net toen wij daar weg reden zag ik ineens Flamingo's staan! Stop! nog eens kijken en nog eens kijken..... ja hoor echt!
Wij hadden wel gelezen dat hier Flamingo's overwinteren maar ook dat zij na de winter massaal vertrekken. De kans dat wij ze zouden zien hadden wij al geen kans gegeven en nu stonden ze daar ineens in een grote plas.
Nadat ik de nodige foto's had genomen reden wij weer verder. Deze dag kon alvast niet meer stuk!
Even later reden wij weer hoog door de bergen over een slinger weg. Het is maar goed dat Albert daar zijn hand niet voor omdraait.  Geweldig! wat een landschap!Ineens zagen wij gele vruchten aan de bomen hangen. Toen Albert even kon stoppen bleken het perziken te zijn. Ook zagen wij nectarines hangen. Even later zagen wij alweer Flamingo's!
Vlak daarbij was een grote camperplaats waar wij naar op weg waren. Er stond in de beschrijving dat het nabij een plas was die erg kon stinken  en dat die geur soms ook over de camping trok. Toch besloten wij om hier te gaan staan en inderdaad, de camperplaats was heel groot.
Aan de ene kant was er een grote parkeer plaats voor de dagjes mensen die naar het strand gingen, en de camperplaats was aan de andere kant. het was er druk maar er waren nog net een paar plaatsjes vrij. Het ging maar om een nachtje dus niet zeuren. Wij zaten midden tussen de vakantie vierende Italianen die meestal met hele familie's op vakantie zijn. Zij zitten aan lange tafels allemaal bij elkaar en gaan ook met z'n allen tegelijk weg .

Een hand vol met zout.

Albert droeg een polo in de kleur van de zee

Wij besloten om het strand op te zoeken. Wat bleek..... Die stinkende grote  plas lag nu droog en was een zoutbekken. Dit hadden wij nog nooit gezien.Albert had wel gelezen dat dit op Sardena voorkwam maar wij wisten niet precies waar wij deze konden vinden. Er is nog maar een bedrijf op Sardena dat daadwerkelijk zout wint. Vol bewondering liepen wij er naar toe.Ik  pakte het op en had daadwerkelijk een hand vol met zout! het was er wat drassig en op mijn blote voeten liep ik erin Het was glad en ik zakte weg en moest goed mijn evenwicht zoeken want je zou zo omvallen. Het beet verschrikkelijk aan de kleine wondjes die ik in de rotsige zee had opgelopen. De wondjes waren gelijk ontsmet. De plas loopt af en toe vol met zeewater  en in deze warmte was het water verdampt. en dan houd je dus zout uit de zee over. Als het water er in staat gaat dat dus erg stinken. Na een poosje liepen wij verder naar de kust. Deze lag ongeveer 500 meter verder. Eenmaal daar aangekomen zagen wij een schitterende blauwe zee.  Albert droeg deze dag een polo van aqua blauw/groen en deze viel weg tegen de kleur van de zee. Prachtig. Het water was kraakhelder met een prachtig zand strand daarvoor.  Helaas waren ook hier geen honden toegestaan( begrijpelijk) en liepen wij weer terug naar de camper. En daar kregen wij het hoofdstuk douchen weer.Deze sloten om 19.00u al en nu was het nog stil.  Ook hier driekwart deurtjes, geen ruimte om je om te kleden en een automaat buiten de ruimte. Dat betekende dus dat ik mij uitklede in de camper, grote handdoek omsloeg en zo naar de douches liep.  Eerst je geld erin en een nummer kiezen en als je de kraan open deed zou er water uit moeten komen..... Niet dus. Handdoek weer om , naar buiten en gelukkig zag een medewerker van deze plaats wat er gebeurde. Hij kwam met een sleutel en een haakje van ijzerdraad .Hij rommelde wat met dat draadje en jawel, het water begon te lopen. Ik snel de douche weer in. Na 2 min. water op! Grrr. Hoofd vol met schuim van de shampoo het hokje weer uit, geld in de automaat en jawel ik kon verder douchen. Ook hier stond je op een grote vieze steen. Nog nooit zijn wij in de vakantie zo blij geweest
t met onze badslippers. Wij hebben in de loop der jaren al in heel wat douchen gestaan maar op Sardena is het wel heel apart allemaal( en meestal vies)Na het eten stapten wij op de scooter en reden naar de grote plas waar wij de flamingo's  gezien hadden. Hier kon je niet gemakkelijk bijkomen maar na wat zoekwerk lukte het toch. Wij reden over een landweggetje waar ook weer wat fruitbomen stonden. En aan het einde van die weg hadden wij een mooi uitzicht over de plas waar ze stonden. Bijna helemaal wit, hier en daar maar zacht roze veren. Dit komt omdat er hier geen voedsel is dat caroteen bevat. ( garnalen en kreeften) Die kleur wordt normaal gesproken opgenomen in hun veren. Nadat ik veel, heel veel foto's genomen had reden wij nog wat in de omgeving rond en daarna weer naar de camper. Wij zaten nog lang onder de eucalyptus bomen. Aan deze bomen hebben de muggen een hekel en dus zaten wij mug vrij . Wat een geweldig mooie dag hadden wij weer gehad.