Tjonge jonge, wat gaat de tijd toch snel.
de 15e vakantie dag alweer.Het is zondag vandaag. Net toen wij heerlijk buiten zaten te genieten van het uitzicht begonnen de kerkklokken te beieren van het prachtige witte kerkje dat halverwege de berg staat. Het beieren der klokken galmde prachtig door het dal. Later lieten wij onze scooter eens
voor wat die was en gingen ditmaal eens te voet op pad. We probeerden of we naar het kerkje konden lopen alwaar ook het dorps centrum(pje) van Heiligenblut ligt.Het pad ging behoorlijk stijl omhoog maar het lukte mij toch om heel zachtjes aan om boven te komen. Wij keken daar rond, haalde nog een boodschapje bij de plaatselijke spar die gewoon open was op zondag om vervolgens aan de andere kant van Heiligenblut weer naar beneden te wandelen.Het lopen ging vandaag goed bij mij. Halverwege kwamen wij een bordje tegen waarop een route naar een wasserfal werd aangegeven. Wij gingen kijken of dat ook voor mij haalbaar was.Al snel kwamen wij bij een hekje waar achter de wandeling stond aangegeven. Er stond alleen geen tijdsduur of aantal kilometers op. Gewoon proberen hoever we komen dachten we.Het was zo'n heerlijk smal paadje dat door het bos en over de berg liep. Max had enorm naar zijn zin en stak zijn neus onder iedere boomstronk of steen, huppelde dan weer voor ons uit en dronk uit een miezerig beekje.Hij kwam weer helemaal tot leven hier. Het was zo warm in Heiligenblut en Max veranderd dan in een luiaard. Maar goed, hier kwam hij weer tot leven.Na een half uur lopen kwamen wij bij een bocht en zagen of hoorden geen wasserfal. We besloten om te stoppen omdat wij ook de terug weg nog moesten lopen. Op een bankje aten wij de meegenomen broodjes en liepen terug naar het begin. Niet veel verder was de lange weg die naar de camping liep. Hier was er weer een prima gelegenheid om Max goed af te laten koelen in een beek.Wij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!