dag 20

dag 20,
Wij twijfelden vandaag. Moesten wij nog een nachtje hier blijven of gaan we door . Het was hier wel heel gezellig maar naar ons idee hebben wij hier alles gezien. Voor de wandelaars en fietsers onder ons is dit wel een geweldige plek. Je kunt hier echt alle kanten op. Wij besloten om toch maar weer verder te gaan.Wij reden door het dal over de strada Dolomitos.  Langs deze weg loopt  een kilometers lang fietspad. Je kunt hier echt van het ene dorp naar het andere rijden. Ook zijn hier erg veel hele grote parken met speeltuinen voor de kinderen. Prachtig. Ook hier regelt de politie het verkeer. Een stukje verder zagen wij ineens borden staan waarop een vignet was afgebeeld. Het bleek al snel dat  wij bij een dorp aan kwamen waar je dus een vignet voor nodig had om er doorheen te mogen. Wij hadden achteraf wel een doorgaande weg gezien die langs het dorpje liep maar wij rijden nou eenmaal niet graag over de doorgaande wegen. Wij namen de gok en er kraaide geen haan naar dat wij dat vignet niet hadden totdat......wij het dorpje verlieten en keurig op de foto werden gezet. Die rekening zien we thuis dan wel weer. Wij reden verder. Bij een supermarkt deden wij nog wat boodschappen. Wij hadden nog een fles boter nodig maar die konden wij nergens vinden. Mijn vermoeden kwam bij navraag uit. De Italianen braden natuurlijk in olie en dus kochten wij dat.Op de

uitzicht over de fruitteelt in Trentino.

strada Dolomitos staat het rouwens vol borden waarop staat"controllo elettriono" constante snelheidscontrole dus. Op een gegeven moment reden wij door een lange tunnel en toen wij daar eenmaal uit  waren bleek dat de bergen hier ineens een heel stuk lager waren dan voor de tunnel. Wij waren aangekomen in een heeeeeeellll groot fruitteelt gebied. Ik weet niet hoeveel kilometers groot maar het is hier echt gigantisch. Appels zijn hier de hoofd teelt en echt elke vierkante meter is volgezet met appelbomen. Wat later zagen wij ook wel druiven maar lang niet zoveel als appels.Op een parkeerplaats dronken wij koffie vanwaar wij een prachtig uitzicht over de vele fruitbomen hadden. Albert had in dit gebied een camping geselecteerd die boven op een berg zou moeten liggen. Wij reden de bewuste weg naar boven, er leek geen einde aan te komen. Plots liep de weg door een dorpje met wel hele nauwe straatje. Het werd smaller en smaller.... Albert zegt niet snel iets maar nu vond hij het echt niet leuk meer. Kans om te draaien was hier ook niet. Gelukkig werden de straten even later wat breder. Allebei hadden we geen goed gevoel hier. Er was helemaal niets te beleven hier. Eindelijk vonden wij de camping en Albert liep er eventjes overheen. Dit was helemaal niets en zo reden wij  ,ditmaal over een bredere straat, terug om de weg naar beneden te rijden.Weer Tomtom raad plegen. Het bleek dat er 20 kilometer verder nog een camping moest zijn.en helaas deze camping vonden wij ook niets. Weer verder gereden. Wel een mooie camping maar hier was Max niet welkom. Intussen werd ik het rijden behoorlijk zat maar wat moet je? Juist weer verder. En toen kwamen we ergens uit dat een wonder leek.  Jaren geleden hadden wij op een mooie camping gestaan. S'morgens en s'avonds werd daar muziek van Richard Clayderman gedraaid. Het nummer Thorn birds. Op een of andere manier heeft dat zo'n mooie herinnering bij ons achter gelaten zodat wij thuis dit nummer ook afspelen en het liefst heel hard.
Toen wij eenmaal voor de poort stonden zei Albert: Hier zijn wij eerder geweest! Dit is de camping met die mooie muziek. Doordat ik in slaap gevallen was en wakker werd voor de poort herkendi ik het nog niet direct. Maar toen ik eenmaal de receptie binnen liep herkende ik het weer. Inclusief de camping eigenaar. Ik vroeg of dit de camping was met de muziek van Richard Clayderman. De ogen van de beheerder  werden zo groot als schoteltjes. Hoe weet u dat nou? Ik legde uit wat wij jaren geleden hier hardden ervaren en toen begreep hij het. U mag een mooie plaats uitzoeken en speciaal voor u zullen wij morgenochtend om 09.00 u. het muziekje voor u draaien zei hij. De camping ligt halverwege een berg met boven ons het bergdorpje Peio en onder ons in het dal het dorp Cologo.