dag 10, 21-7

dag 10,

De afgelopen nacht heeft het behoorlijk hard gewaaid boven op de klif.  Het was droog maar  erg koud.
Wij vertrokken van deze mooie plek en zagen nu veel meer van de omgeving dan gisteren. Er liepen hier en daar behoorlijk wat schapen op de weg en vooral de lammeren zijn erg schrikachtig. Toen wij ze langzaam voorbij reden maakte sommige rare sprongen en was het oppassen dat ze niet onder de camper kwamen. De oudere schapen stonden rustig te grazen, die zijn hier al aan gewend.
Ook nu weer kwamen wij in the mittle of nowhere oude telefooncellen tegen met hier en daar een brievenbus ernaast .Net zoals die ene waar de schapen schuilden voor de regen. Wij vermoeden dat die telefoon cellen nog van vroeger waren, van voor het mobile tijdperk. Ze staan op de "doorgaande" wegen. Wij denken dat de lokale bevolking naar deze Telefooncellen moesten gaan als ze wilden bellen. De brievenbussen worden volgens ons nog gewoon gebruikt. Maar dit is een vermoeden van ons. De deuren en de telefoonboeken zijn er uitgehaald. Al vroeg kwamen wij bij een volgende cam-
ping aan. Nou ja, in hoe verre je dan over camping kan spreken hier. En dit was meer een overnachtingsplaats . Een parkeer terrein bij een loods meer was het niet en dus reden wij door. Niet veel later kwamen wij een prachtig uitkijkpunt  tegen. Er stond een bord bij waarop een huisje stond. Daarop stond:

The bod of Nesbister

the bod of Nesbister.
Het was een heel oud schuurtje dat in 1844 gebouwd was. De vissers destijds verspreiden, nadat ze gevist hadden, hun tuig langs de kust om te drogen. Als het droog was werd het in dit schuurtje opgeborgen. Ook de vissen werden hierin gedroogd voordat ze verpakt werden om naar het vaste land van Europa verzonden te worden. Op dit punt aten wij even een broodje om daarna rustig naar de volgende camping te gaan. Deze vonden wij bij een haventje richting het vliegveld nabij Cunningsburgh. Er stonden er nog drie en aan een van hen vroeg ik waar ik me moest melden.Kom mee zei hij. Wij gingen het prachtige sanitairhuis in en hij wees me op de enveloppen die daar in een standaard zaten. 

haventje waar wij aan stonden.

 Ik wist genoeg en bedankte hem vriendelijk. 15 pond in een envelop doen en invullen op welke datum je aangekomen was en wanneer je wilde vertrekken. En toen moest ik heel goed nadenken. Wij hadden de ferry naar Aberdeen dinsdag terug en moesten dus nog voor een keer een andere camping zoeken. Maar vandaag was het volgens mij de 21e . Voor de zekerheid keek ik op de telefoon of dat klopte. Jazeker was vandaag toch echt zondag 21 juli. Albert kwam binnen en ik zei dat tegen hem. Nee joh.....Ja hoor echt. Bleek dus dat wij maandag terug zouden naar het vaste land en niet dinsdag zoals wij steeds zeiden tegen elkaar. Zowel Albert en ik snapte niet hoe het kwam dat wij zo in de war waren over de dagen. Maar goed dat ik het doorhad anders waren wij echt pas dinsdag naar de ferry gereden.

Ik kwam met een vrouw aan de praat en die bevestigde ons vermoeden. De schoolvakantie was ook hier begonnen en dan rijden ze vaak met de camper of caravan naar een dorpje iets verder dan waar ze wonen en gaan dan daar een paar dagen staan. Ze ontmoeten daar dan andere kinderen ( vaak van hun school) en hebben dan op hun manier vakantie. Als zij het eiland af willen dan moeten ze natuurlijk altijd met de ferry of het vliegtuig .

Wij wandelden nog wat in de omgeving en verder bleven wij bij camper