dag 22,
 |
Deze borden kwamen wij veelvuldig tegen |
 |
lange smalle weg waar een auto op past. |
En weer ging onze reis verder. Wij reden aan de achterkant van de bergen die wij vanaf de camping hadden zien staan. Het weer was weer opgeknapt, het was zonnig en warm.
De bergen zijn hier hoog en ruig . Wij reden over een 26 km. lange smalle weg met passeer plaatsen .Iedereen rijd hier rustig en zodra er een tegenligger aankomt ga je , zelfs een of twee passeer plaatsen van te voren al aan de kant. Zo ook wij. Wij namen echt de tijd om deze mooie weg te rijden. Op een gegeven moment was er een parkeerplaats. Intussen was het lunch tijd dus dat kwam goed uit. Het bleek dat hiervandaan meerdaagse bergwandelingen gemaakt konden worden. De mensen sprayden zich veelvuldig in tegen de midges om niet overhoop gestoken te worden. Er liep een groot Edelhert rond. Het was te tam voor woorden. Iemand vertelde mij dat hij hier gevoerd wordt door de mensen(toeristen)
 |
Ik heb een nieuwe vriend |
 |
Te tam Edelhert. |
en daardoor zo tam is geworden. Natuurlijk vond ik het een prachtig dier, maakte een selfie met hem.maar eigenlijk was het jammer dat hij zo tam gemaakt is. Midden in de natuur is dit niet goed natuurlijk.Vanwege de midges aten wij in de camper om daarna weer verder te rijden. Wel heel erg voorzichtig vanwege de diepe kuilen die zich in de weg bevonden. Albert stuurde er keurig om heen maar kon niet verhinderen dat alles rammelde in de camper. Het was echt 26 km. lang een grote panorama weg. Aangekomen bij de eerste camping reden wij door. Het zag er goed uit hoor maar ook nu hadden wij weer boodschappen nodig en een winkel was hier niet. En toen kwamen wij aan bij de Bealach Na Ba, oftewel "The Pass of the Cattle" Een weg die met veel haarspeldbochten omhoog gaat tot op de top 620 meter boven de zeespiegel.De berg zelf heet Beinn Bhàn en is 896 m. hoog. Dit was zo betoverend mooi. Maar ook deze weg is erg smal en ook hier zijn weer veel passeer plaatsen. In de bochten zijn geen of nauwelijks vangrails. Maar ook hier paste iedereen zich aan en kwamen wij ongedeerd boven. Alweer speelde er een
lied in mijn hoofd....
 |
uitzicht bovenop pass of the Cattle |
O Heer mijn God, wanneer ik in verwondering de wereld zie die U hebt voortgebracht. (opwekking 407)
Helaas was het hier uitstappen, foto maken en wegwezen vanwege de vele midges.
Aan de andere kant van de berg reden wij de weg naar beneden die stukken minder spectaculair was en zo kwamen wij uit in Apple cross dat gelegen is op een schiereiland. Eerst reden wij even rond met de nadruk op even. Het was een piep klein gehucht waar wel een camping was en aan de waterkant een paar huizen en een pub, een pizza restaurant en verder niets.
Wij reden naar de camping waar de receptie nog gesloten was. Op een bord las ik dat wij een plaatsje mochten zoeken op een grasveld dat links gelegen was. Om 15.00 u ging de receptie weer open en kon ik ons aanmelden. Zo gezegd, zo gedaan. Maar....... De receptioniste was niet zo vriendelijk tegen gasten die niet van te voren gereserveerd hadden. Eerst riep ze iedereen naar binnen want dan hoefde ze maar een keer te vertellen waar het sanitair gebouw e.d. was. Toen ik eindelijk aan de beurt was moest ik ineens wachten. De mensen die een huisje gereserveerd hadden gingen voor. Weer was ik aan de beurt en weer kwam er iemand die gereserveerd had en ook die ging weer voor. Uiteindelijk na 45 min. mocht ik van de dame ons aanmelden en betalen. Ondertussen had ze al een aantal keer haar uitleg gegeven met de zelfde "grapjes" en toen wilde ze het mij weer vertellen. Ietwat boos zei ik dat ik het al vier keer gehoord had en dus wist waar alles was. Het is echt dat er hier geen andere camping was anders waren wij weg gereden. Albert was ook al komen kijken waar ik bleef. Wat een mens was dat zeg. Maar goed, niet boos blijven, het was vakantie.
Wij hebben sávonds in een pub", The Applecross Inn, gegeten en dat was een leuke ervaring. Wij zaten buiten aan een lange tafel en wij zagen telkens mensen naar buiten komen met drinken. Aan een serveerster vroeg ik of wij binnen moesten bestellen. Ze knikte bevestigend. Okè..... nou moest ik dus het diepe in om te bestellen. Ik kwam binnen en op een groot krijtbord stonden alle menu's geschreven. Tja.... Wat nu? Mijn Engels is nou niet van dien aard dat ik precies alles wist wat daar op stond. Ik besloot op save te gaan en wilde een salade bestellen. Dat bleek later een voorgerecht te zijn. Goed, maar nu? Ik kreeg een vlag in mijn handen, moest bestellen aan de bar en direct betalen, het drinken moest ik zelf mee nemen en de vlag moest ik in een gaatje in de tafel zetten. Wij hadden de vlag van Argentinië en de ober zette dus Argentinië op zijn bestelling. En toen had ik door hoe het werkte. Niet veel later werd de Cesar salade gebracht maar ja , daar konden wij niet op leven. Dus ging ik iets zekerder naar binnen en bestudeerde aandachtig het bord. Ik las iets van Highlands sheep and mushroom, patato en nog iets.
 |
The Applecross Inn
|
Ik snapte het schapenvlees en aardappels wel maar mushroom?? Toen ik buiten kwam zei ik tegen Albert: Ik heb iets besteld met vlees maar voor de rest moet je maar afwachten wat je krijgt.
 |
wij wandelden nog wat langs het water. |
En dat bleek een schot in de roos te zijn. Het was inderdaad schapenvlees, champignons en andere padenstoelen, een stuk aardappel taart met een laagje wortelen er tussen , kortom het smaakte heerlijk.Ondertussen waren er mensen naast ons aan geschoven en die vroegen zich af uit welk land wij kwamen. Ik vertelde dat wij uit Nederland kwamen en dat wij door Schotland trokken met de camper en nu dus hier beland waren. Ze vroeg wat wij van Applecross vonden. Het is hier prachtig en zeker de weg hier naar toe is erg mooi. Ze vroeg of wij nog langer bleven. nee wij zijn hier voor een nachtje zei ik. Dat kon ze zich niet voorstellen maar wij vonden het echter een klein, gezellig gehucht maar niet de moeite waard om hier langer te blijven. Na het eten wandelden wij nog wat langs het water om daarna terug naar de camper te gaan. Wat een mooie dag was dit weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!