dag 20 31-7

dag 20,
Aan alles komt een eind, zo ook het verblijf in Ardmair.
Toen wij nog geen 10 minuten vanaf de camping reden zagen wij weer drie Edelherten langs de kant van de weg staan. Tijd voor een foto was er deze keer niet omdat wij op een doorgaande weg reden.
Wij reden door Ullapool, volgens de boekjes een leuk plaatsje. Wij reden er door heen om een parkeerplaats te zoeken maar vanuit de camper viel Ullapool ons tegen. Wij besloten om door te rijden.

Onderweg even een rust momentje op het verlaten strand.

Ook hier zagen wij veel mensen met netjes over hun hoofd vanwege de midges. Onderweg zagen wij schapen op het strand lopen. Nou weten wij gelijk waarom het vlees zo zout is zei Albert. Ik moest er om lachen. Het klopt dat het vlees dat wij tot nu toe gekocht hadden enorm zout was. Telkens weer werden wij erdoor verrast. Zijn ze in Nederland zo aan het zeuren dat ons eten te zout is, moeten ze maar niet in Schotland gaan controleren. Op een gegeven moment reden wij voorbij een prachtig uitkijkpunt. Albert parkeerde de camper. Ik zette koffie en Albert ging met Max naar beneden het strand op. Ook hier was het weer prachtig. Er waren nog een paar mensen maar Albert liep alleen op het strand. Prachtig was het er. Max had weer even heerlijk zijn gang kunnen gaan en was weer moe. In de verte hing de bewolking weer laag om de bergen heen.
Niet veel later reden wij door Gairloch. Er was een kleine supermarkt waar wij wat boodschappen kochten. Het was eigenlijk nog niet de bedoeling om al een camping te zoeken maar hier kwamen wij borden tegen waarop er een aangegeven was. Zullen wij hier eens even kijken, het dorpje ziet er best leuk uit.
Wij volgden de bordjes maar konden de camping in de eerste instantie niet vinden. We reden wat heen en weer in ineens zagen wij de smalle inrit van een weg naar boven.
De camping lag boven de weg waar wij heen en weer gereden hadden. Wij werden allervriendelijkst ontvangen. Hier voelden wij ons echt welkom. Ik besprak direct voor twee nachtjes een plaats.
De eigenaar kwam niet veel later langs of alles naar wens was. Nou ik wilde vragen of het mogelijk was of wij een rij naar voren kunnen verkassen, daar daar zouden wij direct op de zee kijken. Helaas waren al deze plaatsen besproken. Maar het

uitzicht over de Atlantische oceaan.

uitzicht waar wij nu stonden was ook goed  tussen de andere campers door op de Atlantische oceaan Wij wandelden over het strand richting een kerkje dat wij in de verte zagen liggen. Al kuierend vond ik wat mooie grote schelpen en slakkenhuisjes. Aan het einde van het strand liepen wij omhoog naar een pad door de duinen. Daar zagen wij heel veel vlinders van een soort die ik nog niet kende.Er

Painted lady.

liep een mevrouw en die vertelde mij dat het  Panted Lady's  waren, een soort dat erg veel voorkomt hier. Wij zaten er op een bankje te genieten van het uitzicht en besloten om terug te wandelen. Het kerkje bleek voor vandaag te veraf te staan. Op de terug weg liepen wij over de boulevard en bekeken de paar kleine winkeltjes. Er zijn in de Highlands behoorlijk wat boeddhistische winkeltjes waar vooral wierook, boeddha's, dromenvangers en zo wordt verkocht en natuurlijk niet te vergeten alle Keltische dingen. Ik heb er helemaal niets mee maar het is gewoon leuk om even rond te kijken. Wij hadden wel zin in een ijsje en dachten er een te gaan halen. Nou was dit een leuk idee maar nergens kon je het kopen.  Op een gegeven moment liepen wij voorbij een slager dat ook een groenteboer was. Daar kwamen mensen met een ijsje naar buiten. Het zal toch niet.....Ik naar binnen. Nee inderdaad ook daar geen ijs te koop. Zou ook te gek zijn maar ja, groenteboer een slagerij in een kunnen wij ook niet echt plaatsen.  Ik vroeg aan de beste man waar wij dat eventueel konden kopen. Wat nors zei hij misschien bij Trumpf aan de overkant. Wij daar naartoe en ja hoor. Ik weet niet wat het voor iets was, je kon er huisgemaakte taart, broodjes, salades en zo  kopen en ook huis gemaakt ijs. Ik bestelde twee ijsje. Het meisje werd iets nerveus en liep naar achteren. Het duurde even en toen kwam ze met een mok warm water en een ijsschep terug. Ze dook onder in de koelvitrine en haalde er afgesloten bakken ijs uit. Haalde hoorntjes van achteren en schepte met moeite twee ijsjes voor ons. Voor de deur was een bankje en daar namen wij een lik. Het leek wel alsof het van pure slagroom was gemaakt. Direct daarop ging de deur op slot en het gordijn naar beneden. Het was 16.00 u, voor ons een vreemde tijd om te sluiten zeker als je etenswaar verkoopt.In mijn ijs zaten klontjes ijs en Albert vond zijn ijsje ook niet echt lekker maar goed Het was niet anders. Uit het niets begon het ineens hard te waaien en moesten wij hard naar de camper terug lopen omdat er een regenbui aankwam. Sávonds was het weer droog en genoten wij van het uitzicht op zee.