dag 9, 20-7

dag 9

Gisteravond waren wij nog even in gesprek gekomen met de buurvrouw die in een caravan naast ons stond.
Zij vertelde dat zij hier al 20 jaar kwam, steeds op dezelfde camping (parkeerterrein).
Het was haar opgevallen dat het zo druk was met vakantiegangers dit jaar. Zo druk had ze het nog nooit gezien.
Druk??  Wij stonden met drie campers op de ferry en op de eerste camping en  waar wij wij nu waren hebben wij   maximaal 7 campers en caravans geteld.   Onderweg kwamen wij amper andere vakantiegangers tegen. Maar goed het was haar ervaring.

Wij reden weg in de regen, regen en nog veel meer regen.
Allereerst gingen wij boodschappen doen bij de Coop in Brae.  Hier waren wij gistermiddag nog even heen gewandeld en hadden besloten om dan hier ook maar voor een paar dagen boodschappen te doen.

Een moerassig gebied maar er wordt ook veel turf gestoken

Wij reden het dorpje uit en op  het eerste verkeersbord dat wij zagen stond weer: otters crossing.

Er was geen plaats om stil te staan dus konden wij niet zoeken. Het bleef regenen, nou weet je dat het hier de orde van de dag is maar toch vonden wij het jammer dat wij daardoor maar weinig van de omgeving zagen.Het is hier een moerasachtig gebied maar er zijn ook grote gebieden waar turf gestoken wordt. Nou hadden wij verwacht dat er hier veel Shetland paarden zouden zijn. Nou dat is een misvatting. Hoogstens een die voor het plezier gehouden werd maar dus niet in de vrije natuur. Weer een droom in duigen. Wij toerden over de eilanden van links naar rechts en reden elke weg die er was. Dat zijn er niet veel hoor maar wij wilden alles gezien hebben.
Op een gegeven moment kwamen wij een heuse camping tegen. Deze was boven op een klif en er waren echte camper plaatsen gerealiseerd met een eigen kraan, een afvoer en elektriciteit. De prijzen stonden erbij. Als je aan de rand wilde staan met uitzicht op de zee kostte het 23  pond per 24 uur en wilde je aan de weg kant staan kostte het 18 pond. Volgens Albert waren er hier drie campings in de buurt en wij wilde wel even verder zoeken. Na nog een tijdje in de buurt rond  gereden te hebben  hebben wij de andere twee niet gevonden. Nou waren wij alle twee enthousiast over het uitzicht van de camping op de klif en reden daar naar terug. Natuurlijk wilden wij een plaatsje met uitzicht op  zee.
Er rijzen grote rotsen vanuit de zee dat een prachtig

uitzicht op The Drongs

gezicht is. Albert is gaan spitten in de boekjes die wij hebben en kwam deze rotsen tegen.
De rotsen waar wij op uitkeken heten the Drongs. Maar wij konden nergens vinden hoe hoog ze zijn. Dit hebben wij pas thuis, na veel speurwerk, kunnen vinden en kwamen er achter dat ze ongeveer 15 m. boven de zee uit rijzen.

public way, eerst klom Albert over het hek

Zodra het droog was wilden wij gaan wandelen. Ook hier was weer een public way dat door de weilanden naar beneden naar de zee liep. Eerst klom Albert over het hek, ik tilde Max op en gaf hem aan Albert en daarna klom ik over het hek. Wij waren al een eind naar beneden  gezakt maar mede door de regen was het erg drassig geworden. Het werd zo erg dat wij maar terug gelopen zijn. Eer wij weer bij de camper waren begon het al weer te regenen. Even later werd het weer droog en deden wij een tweede poging om te wandelen. Dit keer over de weg. Wij zagen in de verte een grote tent staan. Toen wij iets dichterbij kwamen bleek het dat er wedstrijden waren met Bordercollies die schapen opdreven. Wij konden er niet dichtbij komen maar konden het redelijk goed zien. het begon alweer te regenen en liepen weer terug. Vanuit de camper zagen wij hoe het licht, de wolken en de regen met de rotsen speelden. Soms waren ze helemaal weg, dan zag je ze weer en dan waren ze vaag. Dit was de eerste echte verregende dag die wij mee maakten deze vakantie

The dore holm

Deze rots waren wij tijdens de wandeling nog tegen gekomen The Dore Holm