Helaas verlaten wij deze prachtige plek weer. Tijd om op weg te gaan naar de volgende camping .
Het was de bedoeling dat wij in of nabij Sligo zouden overnachten. Maar toen wij eenmaal daar aangekomen waren bleek de stad voor ons te groot te zijn. Het is de hoofdstad van graafschap het gelijknamige gebied Silgo. Wij reden er even door maar wij zagen het alle twee niet zo zitten hier en dus raadpleegden wij het boekje weer waarin de campings stonden langs de Wild Altlantic Way.
In dat boekje stond een camping in Easky die er leuk uitzag. En zo geschiede dat wij daar aankwamen. Een camping midden in een gehucht achter een begraafplaats. Het bleek dat ik op moest bellen naar de beheerder. Zucht... slik...... maar ja, als wij dit wilde moest het maar gebeuren. Dus pakte ik mijn telefoon en in duidelijk Iers vertelde deze meneer dat hij er met een paar minuten zou zijn. Zo! dus dat kan ik ook! In het Engels uitleggen dat wij al voor de poort staan en dat wij hier graag zouden overnachten met een motor home.
En inderdaad, na enkele minuten kwam er een echte Ier aan. Geruite pet op en van die boswachterskleding. In duidelijk verstaanbare verwording lag hij alles uit. Daar de douche, w.c., daar het drinkwater en daar de elektrische tijd. Als wij onverhoopt nog vragen hadden moesten wij maar bellen.
Nadat de camper stond zijn wij gaan wandelen naar het Roslee Castle. Eerst langs een watertje dat
maar het bleek dat wij aan de verkeerde kant van de oever liepen en in een nieuwbouw vakantie huizen park terecht waren gekomen. En zo liepen wij weer terug en liepen langs de andere kant van het water weer richting zee.Even later kwamen wij aan bij het kasteel en liepen er even omheen om daarna weer terug te lopen. In het watertje waren mensen aan het vliegvissen maar wij zagen niet dat er iets gevangen werd.langs dat watertje stonden ook weer van die mooie rode fuctia's.
om ons heen en zagen niemand en Albert plukte snel een paar stekjes. Aan de andere kant stond dat het ten strengste was om dit te doen maar aangezien er met een soort machine massaal gesnoeid was maakten die paar stekjes ook niet uit dachten wij. Toen Albert ze had stond er prompt iemand te kijken. Hij groette ons met : how are you do? en zei verder niets.
In de avond liepen wij nogmaals een rondje maar er was verder niet zoveel te beleven behalve dan dat er een man met een slokje of wat te veel de pub uit kwam zetten.
In dit gebied hangen er aan de lantaarn palen houten kruizen met Jesus Save. Dit was ons nog niet eerder opgevallen. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!