Toen wij opstonden was het 14graden en het regende iets. Eerst reden wij een heel stuk terug om de route weer op te pakken.
The Wild Atlantic laat je prachtige stukken van Ierland zien. Soms moet je dan wel even een stukje heen en terug rijden. Er staan borden met een soort ronde spiraal erop en die betekenen dat er een bezienswaardigheid in de buurt is en dat je dan even van de route af moet en een rondje moet rijden.
Daarna sneden wij een stukje van de route af en reden een groene weg op de kaart van de A.N.W.B.
Deze weg komt even later uit op onze route ( N15) Een groene weg geeft aan dat het een mooie weg is en dat klopte als een bus. Wat een geweldige natuur is hier te bewonderen.
Wij wilden heel graag op een parkeer terrein of rust plaats even koffie drinken maar dat kennen ze blijkbaar niet.
Dan maar door naar de camping die wij vonden via de coördinatie punten die in het boekje met de campings stond. Je tikt de punten in op Tom en die wijst je dan de weg. en meestal klopte deze punten wel.
De campings worden bijna niet aangegeven op de weg zoals wij dat in Nederland kennen. zelfs niet als je er dicht in de buurt bent en dat kan een hoop gezoek ter weeg brengen. Maar deze keer klopte het en bracht Tom ons keurig voor de ingang van dedcamping.
Wij kwamen uit vlakbij Killybegs, in het Keltisch: Cealla Beaga. Het was echt een prachtige terrassencamping met zeven terrassen en met een schitterend uitzicht op de Atlantische oceaan.Wij bespraken direct voor 2 dagen een plaatsje bij een hele aardige eigenaar.
terrassencamping ( 7 terrassen ) |
bij de camper vlogen vliegensvlugge Puttertjes |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!