dag 22,
En nog steeds miezerde het dus dat werd binnen ontbijten. En net toen wij klaar waren brak het zonnetje door. Na de koffie wilden wij graag een stukje wandelen maar veel verder dan langs de autoweg lopen kwamen wij niet. Nou hadden wij vanaf ons plaatsje over het water heen een strandje gezien. Ik ben toen bij de receptie gaan vragen of het mogelijk was om daar naar toe te lopen. Ja hoor, over de weg en dan na een B&B een weg aan je linkerhand in slaan.En dat was toch een mooi, heel landelijk en lieflijk deed dat
aan. Op de foto komt het jammer genoeg helemaal niet over. Na een half uurtje kwamen wij aan bij het stille strand. Er waren wel wat oudere kinderen die vanaf een rots de zee in sprongen. Ook hier weer allemaal met wetsuits aan. Ook max liep het water in om daarna een dolle bui te krijgen en rolde heerlijk door het zand. Lang leve de vrijheid. Wij liepen weer terug en kochten bij het winkeltje op de camping een broodje dat wij bij de camper buiten op aten. Max lag heerlijk op zijn kussen buiten te
luieren maar echt slapen deed hij niet. Hij hield alles in de gaten. Rond een uur of 16.00 liepen wij nogmaals naar het strandje toe maar het was er nu druk. Max kon nu niet los lopen. Wij probeerden naar een ander strandje te lopen wat iets verder op lag. Helaas konden wij daar niet komen. maar het was wel een mooie weg. Daarna weer terug gelopen en in het restaurantje bij de camping wat gegeten. Albert had in het winkeltje gezien dat er halve kippen van het spit verkocht werden en daar had hij wel trek in.
Na de soep kreeg hij gefrituurde stukken kip met een korstje eromheen met frietjes. Waarschijnlijk stond het winkeltje en het restaurant los van elkaar. Ik had weer fish and chips maar ook hier was het een flauwe hap, de fish was ook hier niet gekruid. Sávonds hebben wij ons verwonderd over een wolk. Deze was pikzwart en kwam de berg afzetten. om daarna weer omhoog te trekken en weer terug. En dat ging de hele avond zo door. Albert liet Max rond een uur of 23.00 u uit en kwam terug met de mededeling dat wij blij moesten zijn dat wij met drie campers hier op het eilandje stonden. Boven ons was het op de camping heel erg rumoerig. Wij waren ook heel blij met deze plek. Hier was het rustig en stil, wij hoorden helemaal niets.
En nog steeds miezerde het dus dat werd binnen ontbijten. En net toen wij klaar waren brak het zonnetje door. Na de koffie wilden wij graag een stukje wandelen maar veel verder dan langs de autoweg lopen kwamen wij niet. Nou hadden wij vanaf ons plaatsje over het water heen een strandje gezien. Ik ben toen bij de receptie gaan vragen of het mogelijk was om daar naar toe te lopen. Ja hoor, over de weg en dan na een B&B een weg aan je linkerhand in slaan.En dat was toch een mooi, heel landelijk en lieflijk deed dat 
aan. Op de foto komt het jammer genoeg helemaal niet over. Na een half uurtje kwamen wij aan bij het stille strand. Er waren wel wat oudere kinderen die vanaf een rots de zee in sprongen. Ook hier weer allemaal met wetsuits aan. Ook max liep het water in om daarna een dolle bui te krijgen en rolde heerlijk door het zand. Lang leve de vrijheid. Wij liepen weer terug en kochten bij het winkeltje op de camping een broodje dat wij bij de camper buiten op aten. Max lag heerlijk op zijn kussen buiten te 
luieren maar echt slapen deed hij niet. Hij hield alles in de gaten. Rond een uur of 16.00 liepen wij nogmaals naar het strandje toe maar het was er nu druk. Max kon nu niet los lopen. Wij probeerden naar een ander strandje te lopen wat iets verder op lag. Helaas konden wij daar niet komen. maar het was wel een mooie weg. Daarna weer terug gelopen en in het restaurantje bij de camping wat gegeten. Albert had in het winkeltje gezien dat er halve kippen van het spit verkocht werden en daar had hij wel trek in. 
Na de soep kreeg hij gefrituurde stukken kip met een korstje eromheen met frietjes. Waarschijnlijk stond het winkeltje en het restaurant los van elkaar. Ik had weer fish and chips maar ook hier was het een flauwe hap, de fish was ook hier niet gekruid. Sávonds hebben wij ons verwonderd over een wolk. Deze was pikzwart en kwam de berg afzetten. om daarna weer omhoog te trekken en weer terug. En dat ging de hele avond zo door. Albert liet Max rond een uur of 23.00 u uit en kwam terug met de mededeling dat wij blij moesten zijn dat wij met drie campers hier op het eilandje stonden. Boven ons was het op de camping heel erg rumoerig. Wij waren ook heel blij met deze plek. Hier was het rustig en stil, wij hoorden helemaal niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het reageren!