woensdag 21 november 2018

dag 18 maandag 30-7

dag 18,

de borden met picto's van de weg die wij volgden.
Afgelopen nacht heeft het gestormd! Het valt mee dat de tenten nog staan. Maar het is droog en de zon schijnt, meer hebben wij niet nodig. Wij volgden eventjes niet de route maar namen weg 58 richting Adare . Het was wel een kleine 100 kilometer om rijden maar volgens een van de boekjes kan je niet om dit stadje heen. Het mooiste stadje van Ierland, zo stond het omschreven.Onderweg moesten  wij met een veerpont overvaren van Killimer naarTabert. Toen wij midden op het water zaten zei Tom : nu links af slaan Haha, toch maar eventjes aan boord gebleven. Eenmaal aan de overkant moesten wij wachten van het personeel. Eerst moesten alle andere auto's van boord. Daarna gaf de kapitein nog wat gas zodat de pont wat hoger op de wal lag en wij er moeiteloos af konden rijden. Dit was nog eens service.  Direct na de veerpont  kwamen wij weer op de route van de Wild Atlantic Way en na een aantal kilometers over een landelijke prachtige weg kwamen wij aan in Adare . Nou wij kunnen je vertellen dat je je die omweg kunt besparen.
Dit was eigenlijk alles, een hoek met  gekleurde huizen.
 Mooiste stadje van Ierland?? Wat je op de foto ziet was eigenlijk alles. Om precies te zijn een hoek met wat gekleurde huizen. Wij hebben er nog rondgelopen maar dit was echt klink klare onzin. Wij dachten er wel anders over.  Nadat wij wat rondgelopen hadden reden wij weer weg met een
desillusie rijker. Dit was absoluut niet wat wij verwacht hadden.Wij reden over prachtige landelijk gelegen B wegen , later door een natuurgebied met wat hogere heuvels/bergen. En over die bergen lag een pas. Er stond al bij dat je deze weg verboden voor vrachtwagens was , niet breder dan... en niet et een caravan...... O nee he, dat hebben wij wel eens eerder meegemaakt en dat was toe geen prettige ervaring. Langs de weg waren heel veel inhammen  waar je in kon rijden als er een tegenligger aankwam. Om daarna weer verder te kunnen rijden. Eigenlijk ging dat heel goed en zo kwamen wij vlakbij Dingle aan. Op het oog een gezellig plaatsje en mooier dan Adare waar wij vandaan kwamen. Er moest hier ergens een camping zijn maar wij konden de borden met aanwijzingen niet vinden. Zoals ik al eerder vertelde worden de campings maar heel schaars aangegeven. Albert stopte even en ik liep naar de toeristen info . Die gaven mij een mooi plattegrondje waar de camping op aangegeven stond. Het bleek midden in een natuurgebied te liggen. Albert mistte een bordje waardoor wij veel langer over de rondweg reden dan eigenlijk nodig was. Na enig zoekwerk en rondrijden vonden wij uiteindelijk de camping vlakbij Gallarus, ongeveer 10 km. vanaf  Dingle.De camping werd beheerd door een vriendelijk ouder echtpaar.Het kerkje dat op een
foto op folder van  een kerkje in een gebied dat achter de camper stond
folder stond lag vlak achter onze camper. Wij liepen er nog even naar toe. Vanaf de parkeerplaats daarbij zag je het kerkje niet en er werd intree voor gevraagd en wij lieten het voor wat het was. Het kerkje werd volgens de archeologen tussen de 6e en 9e eeuw gebouwd. Ze vermoeden voor buitenlanders omdat het raam naar het oosten is gericht.
precies zo'n regenboog als op de folder boven dat zelfde gebied
nieuwsgierig vogeltje
Wat later begon het iets te regenen en daar verscheen precies zo'n regenboog boven het gebied waar het kerkje staat. Toeval bestaat niet.Toen Albert buiten ging koken zat er steeds een klein vogeltje om hem heen. Terwijl wij aan het eten waren wipte hij op de nog warme skottel braai .om te kijken of er nog iets te halen viel. Daarna hipte hij onder de camper door op de treeplank om vervolgens eens een kijkje in de camper te nemen. Ineens zag ik hem binnen voor het raam zitten. Albert deed vanaf de buitenkant heel voorzichtig zijn peortiert open en hup, daar ging hij weer. Was een leuke ervaring.
Al met al hadden wij alweer een mooie dag achter de rug.
vogeltje in de camper


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor het reageren!