dag 13, woensdag 25-7

dag 13.

Vanmorgen eerst de was opgehaald. Deze was keurig opgevouwen ,sokken op een rolletje en de theedoeken nog net niet gestreken.
Heerlijk om voor een keertje alles zo in de kastjes te kunnen leggen(op de onderbroeken na dan)
Na de koffie reden wij eerst naar Keem.
Keem is op dit eiland DE bezienswaardigheid. Volgens de camping eigenaar en zijn vrouw Moet je hier naar toe als je in de buurt bent en ook in de boekjes staat dat het hier erg mooi is.
Nou komen wij nogal eens te pas met de mooiste plekjes die de boekjes aangeven maar nu we er toch waren.....

Voor het eerst in deze vakantie komen wij de schapen die op de weg lopen tegen. En denk maar niet dat ze aan de kant gaan hoor als jij met je camper er voorbij wil. De weg gaat erg hoog over een berg . Het is hier  een prachtige natuurlijke omgeving en we genoten elke minuut.   Het was gelukkig erg helder weer en hadden mede daardoor een prachtig uitzicht.
Even later zagen wij in de diepte de zee liggen.
Keem is een van de vijf Blue flag stranden. Dit betekend dat de kwaliteit en netheid op het strand aan alle eisen voldoet. Het is een beschutte vallei en trekt daardoor veel badgasten. Behalve als je vroeg bent zoals wij.Toen wij er aankwamen liepen wij als een van de eerst deze dag over het parelwitte strand.Dat was ook wel even fijn voor Max want die kon toen nog even lekker zijn energie kwijt op het strand. Ook hier zatwen er weer veel schelpen op de rots vastgezogen maar ook lagen er wat losse schelpen. Van die torentjes en dergelijke. Ik zocht er een paar en nam ze mee. Thuis hebben wij en schaal die ik elk jaar met water vul en op de bodem liggen dan de meest bijzondere schelpen die wij in de vakantie vonden. Een paar drijvende waxine kaarsjes en klaar is je tafel stuk. Intussen werd het al wat drukker en liepen wij terug naar de camper. Onderweg kwamen wijde onderstaande krabbenfuik tegen wat leuk was om te zien.Wij

waren net te vroeg om bij een caravan koffie te kopen. Je ziet trouwens door heel Ierland de mensen met grote bekers koffie lopen. Op bijna elke hoek van de straat worden deze bekers verkocht. En zo gebeurde het dat ik zelf in de camper koffie zette en die dronken wij op zittend op een rots. Het werd weer drukker en drukker , tijd om te vertrekken dus. In dit gebied reden er ook weer heel veel mountain bikers maar ook zagen wij veel wande-

laars.Het bleek dat er hier ook veel wandelingen uit waren gezet.Ook waren hier de turfstekers actief

geweest. De witte zakken ontsierden het landschap. Er waren hier een aantal restaurantjes en huizen te koop. Haast zou je denken aan vergane glorie, jammer want de meeste zagen er best leuk uit. Het was echt erg stil hier. Eenmaal weer terug bij de camper lunchte wij buiten en in de middag liepen wij naar de zee. Op een gegeven moment lipen wij op een pier, er kwam een vlaag stevige wind en hup.... Daar ging Albert zijn pet zo de Atlantische oceaan in. Natuurlijk konden wij er om lachen maar het was wel een pet die Albert graag op had. Wij keken ernaar en zagen dat de golven hem tegen de rotsen op wilde klotsen. Eer Albert naar beneden was gelopen namen de golven zijn pet weer mee. Het was net een spel van de zee en de pet. Op een gegeven moment zonk de pet helaas. Maar gelukkig had hij er in de camper nog wel een paar. Op de terugweg dronken wij bij Rosies cottage Ierse thee met chocolade cake daarbij. Dat smaakte echt erg goed. Sávonds  aten wij nog buiten maar al snel koelde het af. Het was weer een heerlijke dag.